An unexpected life (EXO)

Chapter 60 (part 1)

Hmm? Ah oo nga pala nakatulog ako.. Anong oras na? 5:30 pm..

Tumayo na ako sa kama at lumabas sa kwarto.

"Oh gising ka na pala Yuri" nandito na sila? Kailan pa?

"Hmm.. Oo" umupo ako sa sofa.

"Musta na?" Tanong sakin ni Chanyeol na nakaupo sa carpet kasama sina Kyungsoo at Suho.

"Ok lang.." Sagot ko.

"Bakit ka ba umiyak? May nangyare ba?" Tanong ni Kyungsoo.

"A-alam nyo? Paano?" Sabi ko.

"Sinabi samin ni Baekhyun kaya umuwi na rin kami" sagot ni Suho.

"Dapat hindi na kayo nag abala.. Ok lang naman ako" ngumiti ako ng konti at tumingin sa baba.

"Ano ba nangyare?" Umupo si Chen sa tabi ko at tininnan ako.

"Wala.. May ikwinento lang sya na nakakaiyak kaya natouch ako" sabi ko.

"Sigurado ka?" Sabi ni Chanyeol.

"Oo naman" sabi ko.

--FF--

The next morning.

"Hana, dul, set!" Sabi ng photographer habang pinipicturan kami ng exo.

"Ok! Break! Break!" Finally, nakakapagod ngumiti lalo na pag wala ka sa mood..

Umupo sila sa mga couch habang inaayos ulit ako.

"Paki abot po ng cellphone ko please" sabi ko sa nag aayos ng buhok ko.

"Salamat po" sabi ko.

Bibuksan ko yung twitter ko at tininnan ang mga notif. Nakakasaya talaga ang malaman na madami nagmamahal sayo kahit hindi ka naman talaga kilala ng personal.

Nag t-tweet ako nung may nag text.

"From: sir. Seunghwan: yuri magkita tayo sa work ko, kailangan kita makausap"

Kailangan nya ako makausap? .. Tanggap na ba nya ako?

Pagkatapos ako ayusan tinanong ko kay Kai ang schedule namin.

"Ahm, pagkatapos ng photoshoot wala pero at 2pm may practice" sabi nya.

"Ah sige salamat" sabi ko.

Nag start na kami ulit at pagkatapos ng photoshoot ( 12am) uwian na.

"Una na kayo" sabi ko.

"Hindi ka ba sasabay samin?" Tanong ni Xiumin.

"Hindi.. May pupuntahan lang ako" sabi ko at ngumiti.

"Sige ingat!" Sumakay na sila sa van at umalis.

Sumakay ako sa isang taxi papuntang mall. Pagkatapos mag bayad pumasok na ako.

Umupo ako sa isang lamesa kung saan kinakainan namin noon ni sir Seunghwan nung dinadalhan ko ng lunch..

Napansin nya ako kaya nagpa alam muna sya sa mga co-workers nya at umupo sa harap ko.

"Hi po.." Sabi ko habang nakatungo.

"So.. Yuri.. Sorry. Sorry kasi nabigla ako kahapon.. Hindi ko sinasadya sabihin yung mga bagay na yun.. Nasabi ko na kay Jen (mom ni Tin) at sabi nya ok lang.. Yuri, anak kita at tanggap na kita" tumayo sya at niyakap ako.

"Ta-tanggap nyo po ako?" Naiiyak na ako.

"Oo, yuri tanggap ka namin" napaiyak ako sa sinabi nya habang yakap nya pa ako.

"Pwede p-po ba kitang tawagin d-dad?" Sabi ko habang umiiyak.

"Oo naman" sabi nya.

Ganto pala pakiramdam na may tinatawag na dad.. Ang saya saya ko at nakita ko na sya..