"Büyük haber!" diyerek yanıma yaklaşan doktora bakarken yüzüme istemsiz bir gülüş yayıldı. 2 ay daha geçmişti. 7 ay olmuştu.
"Ne oldu?"
"Eun Hee, hayati tehlikeyi atlattı. Şuan durumu çok iyi."
"Ne!"
Derken nerdeyse mutluluktan çığlık atmış, karşımda ki doktora sıkıca sarılmıştım. Doktor bu halime gülerken, çevreden de bir kaç insan bana gülümsüyordu.
"Onu görmek istiyorum!"
"Elbette, sadece bir kaç saat dinlenmesi gerek."
"Kaç saat?"
"Yaklaşık 2 saat sonra, onu görebilirsin."
"Çok teşekkür ederim!" derken hala yerim de duramıyordum.
"Sana güzel bir haberim daha var." dediğinde mutlulukla diyeceği şeyi beklemeye başladım.
"Eun Hee uyandı. Önce etrafına bakındı ve bana tek bir soru sordu; Yoongi nerede?"
7 aydır, uyuyordu. Ne olup bittiğinden haberi yoktu, nerde olduğunu bile bilmiyordu. Ama ilk işi beni sormak olmuştu. Gülümsedim ve dolan gözlerimi elimin tersi ile sildim. Doktor bana göz kırpıp yanımdan ayrılırken bense yerimde duramıyor, koşmak, bağırmak istiyordum.
2 Saat Sonra; 2 saatin geçmesini büyük bir azim ile beklemiştim. Şimdi ise Eun Hee'nin odasının olduğu yere doğru ilerliyordum. Dilimde en sevdiğim şarkı varken, o kadar mutluydum ki. Kapının önüne geldiğimde, derin bir nefes aldım. Kapıyı bir kaç kez çaldım ve içeri girdim.
"Sürpriz!" dediğimde karşımda gözlerinden adeta mutluluk akan Eun Hee'yi gördüm. 7 ayın sonunda birbirimizi gördüğümüz de şaşkınlığımızıgizleyemezken ikimizde delirmişçesine yerimizde duramıyorduk. Eun Hee ayaklandığında onu durdurdum, iyileşiyor olsa bile ani bir hareket yapsın istemiyordum. Ellerini tuttuğumda, bana sıkıca sarılmıştı. Tedavinin sonunda, az da olsa çıkan saçlarını öptüm ve derin bir nefes aldım. Aynı zamanda göz yaşlarımı tutamıyordum.
"Meleğim, o kadar çok bekledim ki." saçlarına doğru fısıldadığımcümlemden sonra bana daha da sıkı sarıldı.
"Yoongi." derken hıçkırıyordu. Ondan yavaşça ayrılıp yüzünü avuçlarım arasında aldıktan sonra yüzünün her tarafına öpücükler bıraktım.
"Ağlama."
"Sanki sen ağlamıyorsun." dediğinde gülüşmüştük.
"Olsun, sen ağlama." dedim ve kızaran burnunu öptüm.
"Geçti mi?"
"Geçti, belki biraz daha az kaldı. 7 aydır büyük bir mücadele verdin. "
Genç kız mutlulukla gülümserken, Yoongi de ona eşlik ediyordu. Bu ikili uzun zamandan sonra, öyle çok mutlu olmuşlardı ki. Utanmasalar hastanede koşuşturacak gibiydiler. Genç kız, 7 ay boyunca verdiği mücadeleden kazanan olarak ayrılmıştı. Çektiği acılara değmişti. Sevdiği adama kavuşmuş, sağlığına kavuşmasına çok az kalmıştı. Kim Eun Hee, her şeyin üstesinden geldiği gibi kanseri de bir şekilde yenmişti. Ona hayran kalmamak, Yoongi için elde değildi.
İkili birbirilerine bir kez daha sıkıca sarıldı ve birbirlerini öpücüklere boğmaya başladılar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
