Anarchy

Κεφάλαιο 35

"Άφησε με!" Ούρλιαξα μόλις τον είδα να πέφτει πληγωμένος στο πάτωμα και άρχισα να χτυπιέμαι για να ελευθερωθώ. Ο Εμίλ όμως ήταν δυνατότερος από εμένα έτσι όλες μου οι απότομες κινήσεις δεν βοηθήσαν σε τίποτα.

Αποφάσισα να πάρω πιο δραστικά μέτρα. Σήκωσα το γόνατο μου και τον χτύπησα στα επίμαχα του σημεία. Αυτός αμέσως με άφησε και έτρεξα κοντά στον Άρη.

"Όχι, όχι, όχι, όχι!" Επαναλάμβανα πανικόβλητα και γονάτισα ακριβώς δίπλα του. Έβγαλα την ζακέτα μου και σήκωσα την μπλούζα του έτσι ώστε η ανοιχτή του πληγή να φαίνεται.

Την πίεσα με το ύφασμα και μόλις τον κοίταξα κάτι μέσα μου ράγισε. Τα γαλάζια μισόκλειστα μάτια του με παρακολουθούσαν σαν να προσπαθούσε να μείνει συγκεντρωμένος σε κάτι. Το σφιγμένο του σαγόνι πρόδιδε τον πόνο του και από μέσα μου ευχόμουν να μπορούσα να τον απαλύνω, να πάρω λίγο από αυτόν μόνο με το άγγιγμα μου.

Ένιωσα μερικά χέρια να προσπαθούν να με σηκώσουν όμως δεν άκουγα τίποτα από όλα όσα μου έλεγαν, σαν να ήταν ένα βουητό που προσπαθούσε να με υπνωτίσει. Φώναζα και τους εκλιπαρούσα να με αφήσουν ήσυχη ώσπου το έκαναν.

"Μόνο μην κλείσεις τα μάτια σου σε εκλιπαρώ" Ψέλλισα μέσα στους λυγμούς μου και ακούμπησα το μάγουλο του με την παλάμη μου που έτρεμε. Τα βλέφαρα του πετάρισαν και έγυρε το κεφάλι του πάνω στο χέρι μου.

"Το ασθενοφόρο θα είναι εδώ σε λιγότερο από πέντε λεπτά!" Ήταν το τελευταίο πράγμα που θυμάμαι μέσα σε όλον αυτό τον σαματά.

[...]

"Δεσποινής καλύτερα να μην το κάνουμε θέμα. Δεν επιτρέπεται να ανεβείτε μαζί με τον ασθενή στο ασθενοφόρο" Επανέλαβε για εκατοστή φορά ο νεαρός συνοδός του Άρη και έσφιξα τις γροθιές μου.

"Για να σου πω! Με βλέπεις να είμαι σε θέση να ανοίξω συζήτηση για το αν με αφήνεις να ανεβώ στο κωλοασθενοφόρο; Όχι! Για αυτό κάνε πέρα για να μην σε πάρει και σε σηκώσει!" Φώναξα μέσα στην σύγχυση μου και τον έσπρωξα για να μπω μέσα.

Βολεύτηκα σε μια στριμωγμένη θέση κοντά στο φορείο και έπιασα το κρύο χέρι του Άρη. Τα χέρια του ήταν πάντα ζεστά, σκέφτηκα και σήκωσα το μανίκι μου για να σκουπίσω τα δάκρυα μου. Είχα βαρεθεί να κλαίω!

Όταν φτάσαμε τον βγάλαν κατευθείαν και τον πήγαν στα επείγοντα. Εγώ έμεινα στην θέση μου στο ασθενοφόρο μέχρι που μια φωνή με ξύπνησε από τις σκέψεις μου.