Κεφάλαιο 45

11.3K 816 33
                                    

"Είσαι τρελή εσύ ρε!" Γέλασα δυνατά μόλις την είδα να μπαίνει στο σαλόνι με μια σφουγγαρίστρα στα χέρια και ένα ξεσκονόπανο στα μαλλιά.

"Να σου πω! Δεν θα πας μόνο εσύ στο γκομενάκι για τριήμερο, κατάλαβες;" Απάντησε και στριφογύρισα τα μάτια μου καγχάζοντας.

Ήταν Χριστούγεννα πλέον. Κι όμως ο καιρός περνούσε πολύ γρήγορα, κάτι εβδομάδες από εκείνη την νύχτα. Φέτος οι γονείς μου και της Αναστασίας αποφασίσαν να πάνε όλοι μαζί διακοπές στην Γερμανία, αφήνοντας πίσω εμάς τους τρεις.

Έτσι εγώ και η Αναστασία βρήκαμε ευκαιρία να το εκμεταλλευτούμε αυτό και θα σκορπίσουμε για λίγες ημέρες. Εγώ στο σπίτι του Άρη και ο Ηλίας στο δικό της, γι' αυτό και όλη την ημέρα τριγυρνούσε πάνω κάτω και καθάριζε σαν προγραμματισμένη μηχανή.

"Μωρέ δεν μας παρατάς.." Μουρμούρισα και πετάχτηκε πάνω μόλις άκουσε το κουδούνι της εξώπορτας. Αυτή έκρυψε γρήγορα όλα τα πράγματα που κρατούσε, έστρωσε τα μαλλιά της και κατευθύνθηκε πλάι μου προς την πόρτα.

Περίμενα πως και πως να έρθει ο Άρης και να με πάρει από εκεί γιατί δυό μέρες τώρα μόνη μου μαζί της δεν άντεχα άλλο την τρέλα της! Μόλις αντίκρισα όμως τον Ηλία στο κατώφλι κατσούφιασα και τον χαιρέτησα.

"Πάμε μέσα, θα έρθει και ο άλλος" Είπε η Αναστασία και τράβηξε το Ηλία από το χέρι. Εγώ έμεινα πιο πίσω τους για να κλείσω την πόρτα πριν τους ακολουθήσω.

Λίγι πριν ακουμπήσω την πλάτη μου στο βαρύ ξύλο δύο χέρια με τράβηξαν κοντά τους και η πλάτη μου ακούμπησε ξαφνικά στο στέρνο του. Γύρισα προς το μέρος του και έκανα μύτες για να τον φιλήσω πεταχτά στα χείλη.

"Άργησες!" Τον μάλωσα και τον χτύπησα ψεύτικα. Αυτός στην αρχή ξαφνιάστηκε και με κοίταξε με απορία.

"Μαζί με τον άλλον ήρθα, πως γίνεται να άργησα;" Ρώτησε.

"Αυτός ήρθε πρώτος" Απάντησα και γέλασε. Ύστερα με έπιασε από το χέρι και με οδήγησε μέσα στο σαλόνι όπου καθόντουσαν οι άλλοι δύο.

"Εμείς την κάνουμε, καλό.. Σαββατοκύριακο" Τους κορόιδεψε ο Άρης και η Αναστασία σήκωσε το μεσαίο της δάχτυλο στον αέρα. Εγώ γέλασα και πήρα τα πράγματα μου από τον καναπέ του σαλονιού.

"Άντε πάμε. Καλά να περάσετε" Τους ευχήθηκα και εγώ και βγήκαμε έξω με τον Άρη πιασμένοι χέρι-χέρι. Μπήκαμε στο αυτοκίνητο του και έβαλε κατευθείαν μπροστά.

Anarchy Where stories live. Discover now