Κεφάλαιο 59

6.9K 455 74
                                    

Big disclaimer

Αυτό το κεφάλαιο είναι awful με ολόκληρη την σημασία της λέξης but we all know πως είναι το να γυρνάς στο wattpad μετά από καλοκαιρινές διακοπές οπότε excuse me και απολαύστε αυτό την υπερβαρετή συλλογή διάσπαρτων και ακαταλαβίστικων σκέψεων που δεν μου πολυφαίνονται ενδιαφέρουσες!! Διαβάστε με δική σας ευθύνη λολ.

Άρης

"Δεν ξέρω τι άλλο να σου πω για να σε μεταπείσω αδερφέ. Στην θέση σου θα το σκεφτόμουν πολύ καλά πριν πράξω." Με συμβούλεψε για ακόμη μια φορά ο Μπράντον και ρούφηξα μια γουλιά από το ουίσκι μου δυσανασχετώντας.

"Εγώ συμφωνώ με τον Μπράντον. Είσαι εκατό τοις εκατό σίγουρος για αυτό που πας να κάνεις ρε Άρη; Σκέψου το καλύτερα αγόρι μου και βεβαιώσου ότι αυτό είναι που θες." Συμφώνησε και η Ζαφειρένια και έσφιξε τον ώμο μου με την παλάμη της.

"Δεν υπάρχει τι θέλω, μόνο τι είναι σωστό να γίνει!" Είπα δυνατά και κοπάνησα το ποτήρι μου με νεύρα στο τραπεζάκι μπροστά μου.

"Που στον διάολο είναι και ο άλλος ο μαλάκας;" Φώναξα και σηκώθηκα από τον καναπέ. Τράβηξα το κινητό μου μέσα από την τσέπη του δερμάτινου μου και τον κάλεσα χωρίς να χάσω χρόνο.

"Έλα ρε 'συ, συγγνώμη που άργησα αλλά έπρεπε να πεταχτώ στην Αναστασία ένα λεπτό." Δικαολογήθηκε με το που το σήκωσε και στριφογύρισα τα μάτια μου.

"Καλώς. Μην αργήσεις παραπάνω γιατί δεν θα προλάβεις να πιείς τίποτα." Του είπα και οι άλλοι δύο πίσω μου πνίξαν τα μεθυσμένα γέλια τους.

"Μισό ρε θέλω να σε ρωτήσω κάτι." Με πρόλαβε λίγο πριν τερματίσω την κλήση.

"Άντε λέγε." Ξεφύσηξα και έκανα νόημα στα παιδιά ότι σε λίγο θα ερχόταν. Γνέψαν και συνεχίσαν να μιλάνε, όπως και πριν.

"Τι μέρα είναι σήμερα;" Ρώτησε με έναν πολύ περίεργο τόνο στην φωνή του.

"Καλά είσαι μαλάκας; Με κρατάς στο τηλέφωνο για να με ρωτήσεις τι μέρα είναι;" Φώναξα.

"Σκάσε ρε και απάντα!" Απάντησε εξίσου φωναχτά και απομάκρυνα το κινητό για να τσεκάρω την ημερομηνία.

"Παρασκευή." Απάντησα κοφτά.

"Τι Παρασκευή όμως;" Συνέχισε να με εκνευρίζει.

"Μεγάλη Παρασκευή! Με δουλεύεις ρε;" Απόρησα και γέλασε, αλλά σοβάρεψε απότομα.

"Σκέψου λίγο καλύτερα. Είχες σίγουρα να πας κάπου που δεν πήγες μιας και σήμερα είναι Παρασκευή 12 Απριλίου του 2019." Προσπάθησε να με κάνει να καταλάβω άλλα στην πραγματικότητα ένιωθα ότι έπρεπε να λύσω κάποιο αίνιγμα.

Anarchy Where stories live. Discover now