Ο Άρης γύρισε αργά προς το μέρος του και έσφιξε το μπράτσο μου. Κατάλαβα πως κάτι δεν πήγαινε καλά όταν όλο του το σώμα άρχισε να τρέμει από τα νεύρα και το πρόσωπο του σκλήρυνε.
"Πάμε Κάλη" Άρχισε να με τραβά και ο άγνωστος μπήκε μπροστά του προσπαθώντας να τον εμποδίσει.
"Τι στον διάολο θες από την ζωή μου; Δεν σου φτάνουν όλα όσα έχεις κάνει μέχρι τώρα; Παράτα με στην ησυχία μου και μην τολμήσεις και ανακατευτείς γιατί ορκίζομαι δεν ξέρεις τι είμαι ικανός να κάνω!" Φώναξε ο Άρης και τον έσπρωξε με δύναμη με αποτέλεσμα να παραπατήσει.
"Άρη σε παρακαλώ ηρέμησε" Σχεδόν γατζώθηκα πάνω του αλλά έκανε πέρα και εμένα βρίζοντας. Άρχισε να περπατά μακριά από εμάς ώσπου κάποια στιγμή τον έχασα από τα μάτια μου.
"Σε παρακαλω κορίτσι μου θα μπορούσες να πάρεις τον αριθμό μου; Τον ψάχνω εδώ και πέντε χρόνια και τώρα που τον βρήκα θέλω να κάνω τα πάντα για να τον ξαναπλησιάσω" Έβγαλα αργά το κινητό μου από την τσέπη μου για να περάσω τον αριθμό του.
Τον κοίταξα κλεφτά την ώρα που μου τον έλεγε και παρατήρησα πως έμοιαζε πολύ με τον Άρη. Τρόμαξα όταν κατάλαβα πως αυτός ο άνθρωπος ήταν.. ο πατέρας του!
"Ευχαρισ.." Ο άνθρωπος δεν πρόλαβε καν να με ευχαριστήσει. Γύρισα από την άλλη και άρχισα να τρέχω πανικόβλητα. Μόνο σε ένα μέρος θα μπορούσε να είχε πάει!
Έφτασα στο αμάξι και έμεινα λίγη ώρα εκεί προσπαθώντας να ηρεμήσω και να σκεφτώ καθαρά. Πως στο καλό θα τον αντιμετώπιζα με τόσα νεύρα που είχε; Ξεφύσηξα και μπήκα μέσα.
Δεν μίλησα. Σε όλη την διαδρομή κοιτούσα έξω από το παράθυρο και δάγκωνα νευρικά το χείλος μου. Όταν φτάσαμε βγήκε αυτός πρώτος χτυπώντας την πόρτα πίσω του με δύναμη. Εγώ έμεινα λίγα δευτερόλεπτα μόνη μου ώσπου το πήρα απόφαση και τον ακολούθησα μέχρι το σπίτι.
Πήγα κατευθείαν μέσα στο δωμάτιο της μητέρας του και επέστρεψα με την οικογενειακή του φωτογραφία. Πήγα στην κουζίνα και τον είδα να κάθεται ακίνητος. Στηριζόταν στον πάγκο και είχε το κεφάλι του ριγμένο μπροστά.
Τον πλησίασα διστακτικά και άφησα την φωτογραφία δίπλα μας. Μπήκα ανάμεσα στα χέρια του και τον αγκάλιασα σαν μικρι παιδί. Στην αρχή ξαφνιάστηκε όμως μετά ανταπέδωσε στην αγκαλιά μου και αυτός.
Απομακρύνθηκα και κοίταξε την φωτογραφία που είχα φέρει. Την πήρε στα χέρια του και χάιδεψε με τον αντίχειρα του την γυναίκα με τα κοντά ξανθά μαλλιά. Λίγο πριν γυρίσει για να φύγει τον τράβηξα από τον καρπό.
![](https://img.wattpad.com/cover/131008195-288-k667166.jpg)
YOU ARE READING
Anarchy
Teen Fiction[ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΈΝΗ] "Για που νομίζεις ότι το έβαλες;" Με ρώτησε, ενώ εγώ εστίασα το βλέμμα μου στα καταγάλανα μάτια του που ξεπρόβαλαν μέσα από την μαύρη μάσκα του. Μου κίνησε τόσο το ενδιαφέρον που επιθυμούσα να την τραβήξω και να αποκαλύψω το πρόσωπο τ...