Anarchy

Κεφάλαιο 6

Σχεδόν μια εβδομάδα αργότερα μπορώ να επιστρέψω στο σχολείο μιας και η μητέρα μου αποφάσισε πως έχω αναρρώσει όμως είναι απαρραίτητο να παίρνω μερικά φάρμακα για λίγο καιρό ακόμη.

«Τα λέμε παιδί μου να προσέχεις.» Με αποχαιρέτησε ο πατέρας μου έξω από το σχολείο και του χαμογέλασα χωρίς να απαντήσω. Βγήκα από το αυτοκίνητο και έτρεξα προς το προαύλιο για να βρω την Αναστασία.

Την είδα να κάθεται κοντά στις βρύσες πάνω σε ένα πεζούλι ενώ έπαιζε με το κινητό της. Πήγα από πίσω της και την τρόμαξα με αποτέλεσμα να αρχίσει να τσιρίζει ξαφνιασμένη.

«Κάλη!» Φώναξε και με αγκάλιασε σφιχτά λες και είχε να με δει κανέναν αιώνα! Καθίσαμε και είπαμε τις καθημερινές βλακείες μας ώσπου χτύπησε το κουδούνι και έπρεπε να μαζευτούμε για προσευχή.

Οι πρώτες ώρες περάσαν πολύ γρηγορότερα από ότι περίμενα. Το μάθημα ήταν ως συνήθως βαρετό όμως προσπάθησα να μείνω συγκεντρωμένη.

«Κάλη κορίτσι μου θα μπορούσες να έρθεις για λίγο;» Ζήτησε καθηγήτρια των Αγγλικών όσο εγώ έφτιαχνα την τσάντα μου για να φύγω. Η τάξη είχε αδειάσει εδώ και μερικά λεπτά οπότε ήμουν μόνη μου.

«Μάλιστα κυρία Δημητρακοπούλου.» Μουρμούρισα και πέρασα τα λουριά της τσάντας στην πλάτη μου. Πλησίασα την έδρα και περίμενα να τακτοποιήσει τα χαρτιά της.

«Θα μπορούσες να δώσεις αυτόν τον φάκελο στον διευθυντή;» Με ρώτησε και μου έδειξε έναν γαλάζιο φάκελο με διάφορα έγγραφα.

«Φυσικά! Καλό σας απόγευμα.» Την χαιρέτησα χαμογελώντας και βγήκα από την τάξη. Περπάτησα μέχρι το γραφείο και όταν μου επιτρέψαν την είσοδο, χαιρέτησα τον διευθυντή και του παρέδωσα τα έγγραφα.

«Σε ευχαριστώ πολύ κορίτσι μου! Καλή σου μέρα.» Με αποχαιρέτησε ευγενικά ο διευθυντής και βγήκα από το γραφείο του.

Κοίταξα την ώρα καθώς έψαχνα το κουτάκι με τα χάπια μου μέσα στην τσάντα. Βγήκα από το προαύλιο και ακούμπησα την πλάτη μου στα κάγκελα της αυλής. Κατάπια ένα μαζί με λίγο νερό και τα ξαναέβαλα πίσω στην θέση τους.

Άνοιξα το κινητό μου και είδα πως είχα δύο μηνύματα, ένα από την Αναστασία και ένα από τον πατέρα μου.

Άνοιξα πρώτα αυτό του πατέρα μου και μου έλεγε πως δεν μπορούσε να περάσει να με πάρει διότι προέκυψε μια καινούργια επείγουσα υπόθεση και έπρεπε να κάτσει στο γραφείο.