Anarchy

Κεφάλαιο 3

«Κάλη; Νομίζω πως ξέχασες το κινητό σου στο αμάξι μου.» Άκουσα την βραχνή φωνή του Dragon και σηκώθηκα επάνω.

«Εμ ναι, όντως. Πότε θα σε βόλευε να μου το φέρεις;» Τον ρώτησα και έκανα νόημα στον Στέλιο να φύγει.

«Αύριο κατά τις 5;» Ρώτησε και δέχτηκα μιας και δεν είχα ούτε ιδιαίτερα, ούτε φροντιστήριο.

«Ωραία τα λέμε αύριο.» Με αποχαιρέτησε και το έκλεισε κατευθείαν. Βγήκα από το δωμάτιο και κατέβηκα στο σαλόνι για να αφήσω το σταθερό στην βάση του.

«Τελικά το κινητό μου το έχει η Αναστασία. Το πήρε καταλάθος σήμερα στο σχολείο γιατί νόμιζε πως το είχα ξεχάσει και μετά δεν μου το έδωσε.» Εξήγησα στους γονείς μου και μετά τους καληνύχτισα. Ανέβηκα ξανά στο δωμάτιο μου και έπεσα στο κρεβάτι εξαντλημένη.

[...]

Η σημερινή μέρα στο σχολείο κύλησε πολύ γρήγορα. Άφησα την Αναστασία σπίτι της και πήρα τον δρόμο για το σπίτι μου προσπαθώντας να φτιάξω ένα πλάνο για το απόγευμα.

Έφτασα σπίτι και ευτυχώς οι γονείς μου λείπαν και οι δύο στις δουλειές τους, οπότε ήμασταν μόνο εγώ και ο Στέλιος που ήταν στο δωμάτιο του.

Άλλαξα γρήγορα στις πυτζάμες μου και έστρωσα τα βιβλία μου για να τελειώσω με τα αυριανά μου καθήκοντα.

«Κάλη πεινάω!» Φώναξε βαριεστημένα ο Στέλιος από το δίπλα δωμάτιο και στριφογύρισα τα μάτια μου.

«Και τι θες να κάνω εγώ; Φτιάξε κάτι μόνος σου, έχω διάβασμα.» Απάντησα με την σειρά μου.

«Μα δεν μπορώ! Σε παρακαλώ Κάλη.» Κλαψούρισε και σηκώθηκα πάνω τσατισμένη. Πήρα στα χέρια μου την βιολογία και κατέβηκα στην κουζίνα.

Άφησα το βιβλίο μου στο τραπέζι μαζί με την κασετίνα μου και ξεκίνησα να βράζω μακαρόνια. Όσην ώρα περίμενα να ετοιμαστούν διάβασα ότι έπρεπε και έστρωσα το τραπέζι.

«Στέλιο, κατέβα είναι έτοιμο!» Φώναξα και τον άκουσα να τρέχει στις σκάλες σαν κυνηγημένος. Φυσικά όταν έχει να κάνει με φαγητό κάνουμε σαν τρελοί!

«Την καλύτερη αδερφούλα έχω εγώ!» Είπε σαν μωρό και με φίλησε στο μάγουλο ευτυχισμένος. Εγώ αηδιασμένη έτριψα την σαλιωμένη περιοχή του προσώπου μου και έκανα μια ειρωνική γκριμάτσα.

«Φάε και βγάλε τον σκασμός.»" Είπα απειλητικά και καθίσαμε ταυτόχρονα στις καρέκλες μας.