«Άφησε με να περάσω!» Ωρύομαι και προσπαθώ να τον κάνω πέρα όμως δεν με αφήνει. Τον κοιτάζω έτοιμη να σκάσω και τον σπρώχνω μια τελευταία φορά. Καταφέρνω να τον προσπεράσω και επιστρέφω σχεδόν τρέχοντας στο αυτοκίνητο.
«Γαμώτο μπορείς να με ακούσεις απλά;» Ρώτησε νευριασμένος μόλις μπήκε και αυτός μέσα. Τον αγνόησα και κοίταξα ευθεία μπροστά με τα χέρια μου σταυρωμένα στο στομάχι μου.
«Τώρα φέρεσαι σαν πεντάχρονο.» Μουρμούρισε και έβαλε μπρος.
«Ναι συγγνώμη εγώ φταίω! Αλλά να σου θυμήσω πως εσύ ήσουν αυτός που κρυβόταν πίσω από μια μάσκα τόσον καιρό. Και για να ξεκαθαρίσω την θέση μου δεν με ενδιαφέρει καθόλου τι έκανες, απλά ήξερες ότι τόσες μέρες με έτρωγε αυτό το πράγμα και εσύ δεν έκανες τίποτα.» Ο τόνος της φωνής μου έπεσε απότομα.
«Είσαι υπερβολική και το ξέρεις. Είμαι βέβαιος πως το είχες καταλάβει ότι δεν θα εμφανιζόμουν συνέχεια έτσι μπροστά σου!» Δικαιολογεί τον εαυτό του όμως δεν απαντάω. Προτιμώ την σιωπή από το να ειπωθούν λόγια που ίσως μετανιώσω ή μετανιώσει.
Απλά γύρισα και τον κοίταξα. Ήταν πολύ πιο γοητευτικός από ό,τι τον φανταζόμουν. Γύρισε για να με κοιτάξει και αυτός όμως κατευθείαν γύρισα αλλού ντροπιασμένη.
«Δεν θα με αφήσεις να σου μιλήσω ούτε λίγο;» Με ρώτησε μόλις φτάσαμε έξω από το σπίτι μου και τεντώθηκα για να πάρω την τσάντα μου από τα πίσω καθίσματα, μιας και την είχα αφήσει εκεί προηγουμένως.
«Νομίζω πως δεν έχει καταλάβει καν το νόημα αυτής της συζήτησης.» Μουρμούρισα απογοητευμένη και χωρίς να πω τίποτα άλλο βγήκα από το όχημα και κατευθύνθηκα προς το σπίτι.
Άνοιξα την πρώτη θήκη της τσάντας και άρχισα να ψάχνω τα κλειδιά μου όμως δεν ήταν πουθενά. Άνοιξα και την δεύτερη και είδα πως τα μόνα πράγματα που είχε μέσα ήταν ρούχα.
Και τότε κατάλαβα πως είχα μπερδέψει την δικιά μου με του Dragon!
Dragon
Χτύπησα νευριασμένος το τιμόνι μόλις μπήκε στην αυλή της και ξεφύσηξα. Εντάξει δεν μπορώ να πω.. είναι το πρώτο σοκ την δικαιολογώ. Πως αλλιώς να αντιδράσει κάποιος με έναν τέτοιο κούκλο;
Έφτυσα μερικά σκόρδα για να μην με ματιάξω και έβαλα μπρος. Είχα σκοπό σήμερα να αράξω στην αποθήκη με τα παιδιά μπας και βρίσκαμε τίποτα να διοργανώσουμε.
YOU ARE READING
Anarchy
Teen Fiction[ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΈΝΗ] "Για που νομίζεις ότι το έβαλες;" Με ρώτησε, ενώ εγώ εστίασα το βλέμμα μου στα καταγάλανα μάτια του που ξεπρόβαλαν μέσα από την μαύρη μάσκα του. Μου κίνησε τόσο το ενδιαφέρον που επιθυμούσα να την τραβήξω και να αποκαλύψω το πρόσωπο τ...