Anarchy

Κεφάλαιο 54

"Πως πήγε;" Με ρώτησε διστακτικά η Αναστασία και την κοίταξα με ένα βλέμμα που τα έλεγε όλα.

"Πως θα μπορούσε να πάει πέρα από αυτό που φανταζόμασταν και οι δύο; Δεν καταλαβαίνει τίποτα από όσα του είπα και επιμένει λες και ήρθε το τέλος του κόσμου! Προσπάθησα να του εξηγήσω και να του ξαναεξηγήσω όμως πραγματικά δεν μπόρεσα να βγω καμία άκρη. Για να σου δώσω να καταλάβεις χθες έφυγε τρέχοντας χωρίς να με αφήσει να του μιλήσω ούτε λίγο!" Ξεφυσήξαμε και οι δύο ταυτόχρονα και μπήκαμε στην τάξη.

Εγώ σχεδόν σωριάστηκα στο θρανίο και έμεινα ξαπλωμένη πάνω του ώσπου μπήκε ο καθηγητής και αναγκάστηκα να σηκωθώ. Το μάθημα περνούσε βασανιστικά αργά με εμένα να μην μπορώ να συγκεντρωθώ και να σκέφτομαι συνέχεια τα χθεσινά με τον Άρη.

"Κάλη ξύπνα σε κατάλαβε" Με σκούντηξε η Αναστασία διακριτικά για να επανέλθω στην πραγματικά και κάθισα καλύτερα στην θέση μου. Αποφάσισα να κρατήσω μερικές σημειώσεις και καθώς αντέγραφα παρατήρησα την ημερομηνία στον πίνακα. 22 Φεβρουαρίου.

Αμέσως γούρλωσα τα μάτια μου και από την ταραχή μου έριξα το βιβλίο μου στο πάτωμα. Αγνοώντας τα βλέμματα των συμμαθητών μου έσκυψα για να το σηκώσω και στράφηκα στην Αναστασία.

"Κοίτα την ημερομηνία" Ψυθίρισα και γύρισε βαριεστημένα το κεφάλι της στον πίνακα.

"Την κοιτάω" Μουρμούρισε.

"Και τι βλέπεις;" Ρώτησα και ξεφύσηξε εκνευρισμένα.

"Αριθμούς;" Είπε πιο έντονα και την τσίμπησα για να ηρεμήσει.

"Είναι τα γενέθλια του Άρη βλήττο! Και είμαστε τσακωμένοι και μάλιστα πολύ άσχημα.." Εξήγησα και κούνησε το κεφάλι της δείχνοντας ότι κατάλαβε. Εκείνη την ώρα ο καθηγητής άφησε με δύναμη τον μαρκαδόρο στην έδρα και γύρισε προς το μέρος μας.

"Παπαδημητρίου, Σωτηρίου στον διευθυντή με ωριαία αποβολή!" Φώναξε και μας έδειξε την πόρτα.

Τέλεια! Η μέρα μου όσο πάει γίνεται και καλύτερη..

[...]

"Ας επαναλάβουμε μια τελευταία φορά το σχέδιο. Εσύ αναλαμβάνεις να μιλήσεις στον Ηλία και να του πεις να καθυστερήσει λίγο τον Άρη στο στέκι έτσι ώστε εγώ να προλάβω να του φτιάξω μια τούρτα και να στολίσω το σπίτι κατάλληλα. Αφού τα καταφέρω κρύβομαι στο δωμάτιο του και του κάνω την πιο επική έκπληξη γενεθλίων!" Λέω ενθουσιασμένη και η Αναστασία σηκώνει το δάχτυλο της ψηλά διακόπτοντας με.