Anarchy

Κεφάλαιο 5

«Ορίστε;» Ρωτάω και την κοιτάζω ξαφνιασμένη. Ο πυρετός φαίνεται επηρέασε την ακοή μου, δεν εξηγείται αλλιώς!

Αυτή μου κάνει νόημα να κοιτάξω έξω από το παράθυρο και σηκώνομαι αργά. Μένω με το στομα ανοιχτό όταν βλέπω πως ο Dragon κάθεται στο τσιμεντένιο πεζοδρόμιο και ασχολείται με κάτι.

Με την βοήθεια της Αναστασίας καταφέρνω και κατεβαίνω κάτω χωρίς να με καταλάβει κανείς. Μου φοράει γρήγορα μια ζεστή ζακέτα και βγαίνω έξω.

Μόλις ακούει τον ήχο της καγκελόπορτας, ο Dragon σηκώνεται όρθιος και καθαρίζει τον λαιμό του αμήχανα. Παρατηρεί την γελοία μου ενδυμασία και πνίγει ένα γελάκι όμως όταν βλέπει το αδύναμο και ανέκφραστο πρόσωπο μου η ανησυχία χαράζεται στα μάτια του.

«Είσαι καλά;» Με ρωτά και με πλησιάζει μα δεν απαντώ. Σηκώνω το βλέμμα μου προς το παράθυρο του δωματίου και διακρίνω την σκιά της Αναστασίας που έχει στηθεί εκεί και μας παρακολουθεί σαν ντετέκτιβ.

«Τι θες εδώ;» Παρέλειψα την ερώτηση του και τράβηξα τα μανίκια της ζακέτας μου γιατί είχα ήδη αρχίσει να κρυώνω.

«Απλά ήθελα να μιλήσουμε για αυτό που έγινε χθες.» Μουρμούρισε ι και σήκωσα τα φρύδια μου.

«Τι θες να πούμε; Ότι για ακόμα μια φορά συμπεριφέρθηκες σαν κόπανος;» Ειρωνεύτηκα και φάνηκε να εκπλήσσεται.

«Δεν έχεις κανένα απολύτως δίκιο! Αν δεν κοπανιόσουν και δεν φώναζες έτσι, τότε δεν θα φερόμουν και εγώ ανάλογα.» Υπερασπίτηκε τον εαυτό του χωρίς να ανεβάσει τον τόνο της φωνής του.

«Μου την σπάει που πάντα θες να βγαίνεις από πάνω!» Σήκωσα αγανακτισμένη τα χέρια μου και γέλασε με την αντίδραση μου. Έκανε ένα βήμα μπροστά με το σατανικό του βλέμμα και τον κοίταξα.

«Λάθος Κάλη. Δεν θέλω να βγαίνω από πάνω, είμαι από πάνω.» Η φωνή του βγήκε ήπια, αλλά γεμάτη υπονοούμενα και κοίταξα το πάτωμα κόκκινη από ντροπή. Όταν αντίκρισα όμως αργότερα την πονηρή του έκφραση ξέσπασα σε γέλοια μαζί με αυτόν.

«Δεν νομίζω πως μου ήταν απαραίτητη αυτή η πληροφορία.» Είπα όταν κατάφερα πλέον να σταματήσω να γελάω και σήκωσε το ένα του φρύδι ψηλά. Τι εννοεί;

«Δεν την βγάζεις ποτέ;» Τον ρώτησα μετά από λίγα λεπτά σιωπής και φάνηκε πως δεν κατάλαβε τι εννοούσα.

«Ποιά;» Με ρώτησε και του έδειξα με το χέρι μου την μαύρη μάσκα που καλύπτει το πρόσωπο του από την μύτη και κάτω.