Κεφάλαιο 23

12.6K 950 87
                                    

Τα μάτια μου ανοίξαν διάπλατα και σηκώθηκα πάνω. Δεν ήξερα αν οι φωνές που άκουγα ήταν στο όνειρο μου ή αν ήταν αληθινές, πάντως ήταν τόσο δυνατές που καταφέραν να με ξυπνήσουν.

Μέσα από το δωμάτιο του Άρη ακούγονταν περίεργοι ήχοι και τότε κατάλαβα πως κάτι δεν πήγαινε καλά. Πήγα τρέχοντας μέσα και άνοιξα τα φώτα. Αυτό που είδα πραγματικά με τρόμαξε!

Ο Άρης ήταν ξαπλωμένος και γυρισμένος πλάτη. Το σώμα του έτρεμε και τα σκεπάσματα τριγύρω του ήταν ανάκατα. Σαστισμένη έτρεξα κοντά του και ανέβηκα πάνω του.

Τον γύρισα ανάσκελα και άρχισα να τον κουνάω δειλά, φοβούμενη μην κάνω κάποια χαζομάρα και τον τρομάξω ακόμα περισσότερο.

"Άρη ξύπνα είναι απλά ένα όνειρο" Είπα και τον ταρακούνησα μια τελευταία φορά. Τα μάτια του ανοίξα διάπλατα και ολόκληρο το σώμα μου ανακουφίστηκε.

Πίστευα πως δεν ήξερε τι έκανε όταν τύλιξε εντελώς ξαφνικά τα χέρια του γύρω από την πλάτη μου και με κόλλησε στο στέρνο του, που ανεβοκατέβαινε με μανία, όμως όσο περισσότερο περνούσε η ώρα τόσο καταλάβαινα πως πραγματικά με αγκάλιαζε με την θέληση του.

"Συγγνώμη" Απολογήθηκε λαχανιασμένος και σηκώθηκα επάνω.

"Για ποιόν λόγο να μου ζητήσεις συγγνώμη; Καταλαβαίνω πως δεν είναι κάτι τυχαίο και απλό. Είμαι εδώ για να συζητήσεις εάν χρειάζεται" Του χαμογέλασα και έπιασα το χέρι του καθησυχάζοντας τον.

"Καλύτερα όχι" Είπε σχεδόν άηχα και κατέβηκα από πάνω του για να μπορέσει να σηκωθεί. Κοίταξα αμήχανα τριγύρω μου και σηκώθηκα από το κρεβάτι. Σκέφτηκα πως ίσως ήταν καλύτερα να μείνει μόνος του όμως πριν καν προλάβω να απομακρυνθώ με άρπαξε από τον καρπό και με ξανάβαλε να καθίσω πίσω στην θέση μου.

"Κάτσε καλύτερα" Παρακάλεσε και έτριψε το πρόσωπο του για να συνέλθει. Δεν απάντησα, απλά ανέβασα τα πόδια μου πάνω στο στρώμα και κάθισα σε οκλαδόν.

"Δεν εννοώ αυτό, έλα εδώ" Είπε και χτύπησε ενθαρρυντικά το λιγοστό κενό δίπλα του. Τον πλησίασα διστακτικά και ξάπλωσα δίπλα του.

"Πάλι καλά που είσαι μικροκαμωμένη" Με κοροΐδεψε ψυθιριστά και τον χτύπησα στο μπράτσο με την γροθιά μου.

"Έλα εντάξει δεν θα το ξανακάνω. Κοιμήσου τώρα είναι πολύ νωρίς για να είσαι ξύπνια" Υποσχέθηκε και πέρασε τα χέρια του γύρω μου για να βολευτούμε καλύτερα.

Anarchy Where stories live. Discover now