7. Bölüm

68 10 4
                                    

   Kapi acilip iceri girdigimizde yanliz olacagini zannediyordum. Alple beraber gittigimiz icin biraz cekinmistim. Velisi yaninda bir ogrenci gibiydim.Yanliz olmadigini gorunce demekki dogru kararmis dedim. Bazan tesadufmu kadermi bilinmez bizi yonlendirir.Hayatim boyunca cozemedigim bir soru olmustu bu.Alple biraraya gelisimiz kader mi yoksa tesadufmuydu??
       Sinan ,Yiğit'in tam tersi bir gorunumdeydi.Yigit ne kadar uzun ,siyah gozlu,delici bakislara sahip,vucut calistigi her halinden belli ve net karsisindakinin gozlerinin icine bakan biriydiyse Sinanda o kadar tersti. Kisa boylu ,kilolu ,hafif gobekli ,sarisina yakin kumral arasi gidip gelen ve gozleri surekli etrafta dolasan biriydi. Yigit ayakta ,Sinansa masanin on tarafinda oturuyordu. Deri olan koltuklarin siyahi sanki Yigitin gozlerine uyumluydu. Odada koyu renkler hakimdi. Sadece once geldigimde oturdugu koltuk bej renkteydi. Sinan hafiften yerinden dogruldu ve Alpi suzdu. Kisa bir tanisma merasiminden sonra Sinan bana ve Alpe yer verdi.Eliyle gosterdigi masanin on tarafindaki koltuklara oturduk. Yigit masanin arkasina gecti Sinan da yanina.. Ciddi birseyler konusacagimiz belliydi.Ama ne??
      Odadan bu defa hic olumlu enerji almamistim. Belki Sinanin varligi germisti beni belkide hayalkirikligina ugramistim. Sebebini cozemiyordum."Vaktimiz cok dar ve biran once konuya girecegim"dedi Yiğit. Hic konusmadan Alple birbirimize baktik ve onlara donduk."Tabi "diye onayladiktan sonra dinlemeye basladik. Gercekten merak ediyorduk neden burdaydik..
  "Bir dava var "dedi ve devam etti Yigit."Kimsenin kabul etmedigi bir dava bu davayi hic sorgulamadan kabul etmenizi istiyorum.Buraya tesekkur icin gelmistiniz iste bir firsat. ..demeye kalmadan sozunu bitirmeden Alp basladi . "Neden biz" dedi.. Yigit sinsi bir gulus atti ve bana bakip goz ucuyla tekrar Alpe donerek "davali biziz "dedi.. Nasil yani diye kekelefim. "Size karsi bir davada olmamizimi istiyorsunuz. Bu cok sacma neden karsinizda olalim "dedim garip bir tonlamayla.. Yigit aciklamaya devam etmek istemezcesine "iste size tesekkur firsati "dedi.Sesindeki sertligi ve emrivakiyi hissetmemek mumkun degildi. Bakislari urkutmustu beni.. Kaslari catilmis yuzundeki yumusak gulumseme aninda emir veren bir askerin sertligine donusmustu."Bu bir rica degil bu bir emir diyelim "dedi Yigit.. Sinanin ise goz cukurundan firlamak isteyen gozleri beni urkutmustu. "Bumu olacak tesekkur bedelimiz "dedim ani bir cikisla. "Evet "dedi Yigit.. "Tamam kabul ediyoruz "dedim ani bir hizla ayagi kalktim.. Bilgilendirmeyi yaparsaniz "dedim.. Devamini bile getirmedim.Hayalkirikligi hep bunlar hayalkirikligindandi.Alpe dondum oda sasirmisti ama birbirimizin yaptiklarini sorgulamayacak kadar taniyorduk birbirimizi. İyi gunler deyip ciktik. Elimizi bile uzatmamistik. Yigitin odasinin kapisindan ciktik Aylaya basimizla selam verip asansore yuruduk.. Alt kata inene kadar konusmadik kendimi cok kotu hissediyordum.Ne kadar basite alinmistik. Sirf kendileri guclu diye hicbir avukat karsilarina cikmak istememisti.Onlarsa bizi o kadar zayif gormuslerdi ki bu teklifi bize yapmislardi.Bizim tecrubesiz olmamiz neden bu kadar kucuk gormelerine neden olmustu cok uzulmustum.Bu dava her neyse onlari cok zorlayacaktim ve elimizden gelenin en iyisini yapacaktik.
      Disari cikmak icin kapiya yaklastigimizda guvenlik kapida bir sorun oldugunu ve otoparka giden kapidan cikmamiz gerektigini soylefi. Zemin kata inen asansore bindik. Alpte hic konusmuyordu ayni seyleri dusundugumuzden eminim oysa..Otoparka indigimizde Alp bana donup "sen cikista bekle ben geliyorum "dedi.Sen git dedim ona. "Ben taksiyle donerim ugramam gereken yerler var "dedim."Basina is acma sakin"diye gulumsedi. Her ne kadar gulsede yuzundeki aciyi okumustum. Butun yuz hatlari "yanliziz iste yanliz,gucsuzuz"diye haykiriyordu. Basimi onaylarcasina salladim. Asil amacim baskaydi. Hep karanlikta dusunurdum ben. En iyi fikirler karanlikta dolardi aklima fiskirirdi beynimde.Arabalarin arasinda yurumeye basladim birkac dakika yurudummu bilmiyorum o sirada duydugum ayak sesleriyle irkildim ve kendimi ondeki arabanin birini siper ederek sakladim. Sonra beton blogun arkasina gectim.Gelenler Yigit ve Sinandan baskasi degildi.Hesapmi sormaliydim uysalmi yaklasmaliyfim bilemiyordum. Tam oldugum yerden cikacagim anda Sinan soze basladi.
"Oglum bunlar cok iyi oldu. Fazla ugrastirmazlar bizi. Hem acemiler ve bizim ekibin karsisinda en fazla iki celse dayanirlar "dedi.Yigit onaylarcasina bir kahkaha atti ve soze girdi. "Tesekkur hediyelerini aldilar iste."Bu bir is  zannediyorlar ama bu davayi kaybedince dava acabilecek herkesin geri adim atacagini bilmiyorlar.Bize hemde bize .."diyerek bir kahkaha daha atti Yigit.Yanilmamistim kulaklarima inanamiyordum cok agirdi bunlar.Gozumdeki minnet resmi silinmeye basladi. Herkese o kadar yardim eden dedenin izinden gitmeyip herkesi kucuk goren bir torun.. Yigit ,Sinana tamm artik kapatalim bu konuyu dedikten sonra "bu is bu kadar ama yinede bos birakma gidisati ogrenelim"dedi.Bense kandirilmisligin verdigi derin bir sarsintiyla karsi karsiyaydim.Sinan soze girdi tekrar "Dunku halini gordunmu kizin.Seni etkilemek istedigi belliydi "dedi bir kahkaha atarak. Ne kadar buyuk bir utanc duydugumu anlatacak kelime yoktu. Kedinin fareyle oynadigi bir konumdaydik. Onlar kedi biz fareydik..Bu gece uzun olacak dedi Sinan bir cirpida..Merak etmistim bir anda.Keske etmeseydim.Sinan "iki hatun tam senin tarzin bu gece yattayiz "dedi. Arabalarina geldiler ve yanyana duran arabalara binerek hareket ettiler..
      Oldugum yerde donakalmistim.Nasil,neden ,nicin diye ucusan sorularimla gozumden akan bir damla yas vardi. O yasa butun ofkem sigmisti belkide. Yuzumdeki ifadeyi tarifi imkansiz demek yanlis olmazdi.Dislerimi sıkmistim nasilda eglenmislerdi bizimle.Hizli adimlarla otoparkn kapisina ilerlerken bogazim dugumleniyor ve nefes alamiyordum.Adimlarim o kadar hizliydiki nefes alamadigimi hissediyordum.Gokyuzuyle bulustugunda gozlerim nefes almaya calistim.Cikistaki kapinin onundeki cikintiya oturdum.Kendimi toparlamaya calisirken Alpin beni disarida bekledigini farkettim.Gidememisti yanima yaklasinca kalktim ve boynuna sarilarak hickiriklarimi serbest biraktim."O kadar guclu degilmisim "diyebildim.Bu burada kalmayacakti biz cok zor yollardan gecmistik geri adim atmayacaktim ve bu davayi kazanacaktim ... Kafami Alpin omzundan kaldirdim ve yuzune baktim.. Cok isimiz var hadi dedim..
     

AlaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin