Yanındayken özlemek bu muydu acaba? Sadece birgün ayri kalmiştik ama deli gibi özlememe engel olmamışti. Sadece özleyen ,özlenen ruhlarimiz ,kalplerimiz degildi. Bedenlerimiz bile her hücresine kadar eksikligini hissediyordu. Yigit her özlenen zerremle hasret giderirken soluk nasil aliniyordu unutmuştuk bile.. Elleri vücudumda dolaşip günahin kapisina dogru götürürken beni karsi çikmak istesemde yapamiyordum..
Kapidan gelen bir ses kendimize getirdi.
- Ala iyi misiniz?
Gelen Handeydi. Yigit durmak istemiyordu. Umurunda bile degildi. Az önce anlattiklarim olanlar hemde hicbirsey. O sadece beni istiyordu. Hiç birşeyde onemli degildi.
- Yigit dur ..
- Birak çeker gider.
- Yigittt...
- Amk tam zamaniydi. Bi evlenelim bir ay yanlizca ikimizin olacagi bir yere götürecegim seni. Bunlarin hesabinida sana soracagim Ala..
- Ben ne yaptim?
- Bu kadar güzel olmasan bu durumlara düşmezdim. Tek suçlu sensin.
- Yigittt.. Tamam hadi . Son birgün hadi ama..
Yigit küfrederek yatakta sirt üstu yatti.
- Ben böyle şansi s.....
Yigitin agzini elimle kapattim.
- Elimi agzindan çekerken dudaklarindan öpüp yataktan kalktim.
- Defol git..
- Neee!!!
Sesimi yükselterek bagirdim.
- Defol gittt...
Yigiti kovarken bir taraftandan kendimi dudaklarindan ayirmaya çalişiyordum. Fisiltiyla düzeltmeye çalistigim nefesimle
- Kaçicam seninle . Kaçir beni...
Yigitin gözler birden parladi. Aklindan geçen düşünceler sinsilikle yüzüne yansidi. Yüzündeki sinsiligi gizledikten sonra
- Nasil istersen Ala Hanim.. Kendin bilirsin madem bu kadar istiyorsun sonuçlarina katlanicaksin.. Bunlarin hrsabini ödiyceksin biliyorsun degil mi?
Yigitin bu sözleri beni şaşirtmisti.onunda kastettigi zaten gitmesi degil kaçirma istegimdi. Dudaklarimdan son bir öptü kapiya yöneldi. Hande kapida bekliyordu. Yigit kapiyi açar açmax onu görünce dahada sertleşti. Dönüp bana bakti
- Sakin beni arama sakin!!!
- Aramam bana bu yaptiklarindan sonra asla aramam.. Yalancisin sen.. Hatani kabul bile edemedin defollll!!!
Yigit hizla merdivenlerden indi. Hande onun arkasindan bakiyordu. Trabzanlarin başina dogru gitti. Ben odaya dogru geri gittim. Bozulan yatagi kamufle etmeliydim. Yatagin örtüsünü Hande farketmeden çekip yere attim. Yastiklari firlattim. Kapidan bana bakiyordu. Yanima geldi.
- İyi misin?
- Hayir degilim Hande.
- Bak yarin evleniyordun. Konuyu bilmiyorum ama bayagi ciddi bir konu galiba. Yol yakinken vazgecmek daha iyi olur.
Baska şartlarda olsa gercek biri teselli ederdi. Neredeyse kavga ettik diye zil takip oynayacakti. Beni arayan kadina teşekkür etmeliydim. Eger böyle bir oyunu bilmesem belkide bu kavga gerçek olabilurdi. Ama düşüncelerim değişmezdi. Ben ona güvenmiştim. Hem söz vermiştim ne şartta olursa olsun onu kalbimin baş köşesindeydi. Ah Hande ah Alp çok üzülecekti. Hemde çok. Nasil anlatacaktim ona. Ne diyebilirdim. ? Ama Handeninde gercek yüzünü görmeliydi.
- Hande ben biraz hava alicam. Yanliz kalmak istiyorum.
- Bu tehlikeli degil mi?
- Şey Alp olaylari anlatti biliyorum yani..
- Hiiii...
- Pesindeki adamlar demek istedim..
Evden çiktigimda adamlar beni bekliyor olabilirdi. Telefonumu elime alip banyoya gittim. Handede odadan çikmak için yerinden doğruldu. Yigiti aradigimda ilk çalişta açti.
- Hadi nerdesin. Cezani kesicez daha..
- Ne.. Birde ceza mi? Bak kaçmam..
- Dene istersen. Oraya gelir cezani orda keserim.
- Yok artik daha neler..
- Bence şansini zorlama Ala.. Geliyorum bak.
- Geliyorum tamam deli midir nedir?
- Delirttin.. Su an birtek delirmeklede yetinmiyorum derken attigi kahkaha sesindeki ima dikkat çekiciydi.
- Çikiyorum.
- Evin disindayim. İlk koruda acele et..
Montumu alip derin bir nefes çektim. Kosarak merdivenlerden indim. Handenin elinde bir telefon vardi. Yine konuşuyordu. Zaten dışarı çıkacagimi söylemistim. Söyledikleri cok az duyuluyordu. Ama isini basariyla tamamlamis bir grur vardi.Evin dısına çiktigimda kendi kendime söyleniyordum .
" Aşagilik ,adi kadin. Ah Alp nasil anlaticam sana. Ne diyebilirim. Ya inanmazsan bana. Nolur inan. Teyzemede anlatmaliyim bunu.. " hizli adimlarla koruya gelmistim. Koru evin ters yönündeydi. Dar olan yolun kenarinda Yigitin arabasi duruyordu. Arabanin yanina gittim. Ama Yigit yoktu. Arabanin ön tarafina dolaştim. Yine yoktu.. Kisik bir sesle
- Yi gittt..
Aklimda bir tilki sürüsü.. Acaba birseymi oldu. Ama hicbir belirti yoktu. Beni saran eller hissettigimde kulagimda Yigitin sesi vardi..
- Hissstttt... Burdayim.. Cezani burdami kessem..
Birden geri döndüm.
- Neee... Hayir ..
Yigit beni kavrayip arabanin ön kaputun üzerine oturttugunda refleks olarak ayaklarim belini sarmisti bile..
- Hayir demek haaa.. derken Yigit çoktan cezasini kesmek icin harekete geçmisti bile.. Onu durduramiyordum.
- Yigit Hande biryerleri aradi. Sanirim benim pesimde.. Yigit birden geri çekildi..
- Amk ya.. Cezan artiyor. Demedi deme..
Bacaklarimi çözdüm arabaya bindik.. Yigit çok hizli gidiyordu. Nereye gittigini bilmiyordum. Oradan uzaklaştiktan sonra deniz kenari bir yerde durdu.
- Anlat bakalim..
- Senden sonra yanima geldi. Mutsuz ama mutluydu. Bende yatagin bozuldugunu anlamasin dite odayi falan dagittim.. Yastiklari attim iste. Sonra yanliz kalmak istedigimi söyledim. Ben çikarkende o telefonla konusuyordu. Olay tamam falan diyordu.
- Demek herseyden haberleri oluyordu. Biz ajan ararken bizim ajan " aşik" çikti. Alp mahvolucak.
- Bende onun için üzülüyorum. Bunu nasil anlaticaz. Onu kirmakta istemiyorum. Ama nikaha Hande gelirse degisen birsey olmayacak yine herseyi ögrenecek Emirler..
- Halledicem sen merak etme.. Yeterki üzülme.. Hepsinin amk.. Sana birsey olmasin.
Bu beni hem mutlu ediyor hemde konu ben olunca dünyayi görmez hali korkutuyordu beni. Arabada yan dönüp ona yaklaştim. Elimi kalbinin üzerine koydum. Gözlerimi gözlerine kitledim. Yüzüme simarik asik gülümsemesi kondurdum.
- Çen çok mu çeviyon beni??
Yigit birden kahkaha atmaya başladi. Belki şimarik ,sırnaşik kadin görmüştü ama sanirim benim gibisini ilk kez görüyordu.
- Bi daha söylesene..
- Neyi??
- Şu söyledigini..
Kahkaha atiyordum. Yigit elini sirtima atip beni çekti. Gözleri gözlerime degip nefesime yaklaştiginda
- İčimdeki seni gorsen korkarsin.Sana olan tutkumu görsen kaçarsin. Yanan yanardagi gibi patlamayi hazir beni görsen yanimda durmazsin...
- Bu kadar çok mu seviyorsun?
- Bu sevmek degil Ala.. Ne bilmiyorumda.. Bütün yollar sana çıkıyor. Aldigim nefes sensizse yaşiyorum saymiyorum. Senden önceki hayatim kışmış. Bir kadin nasil bu kadar ufak tefek ,nasil bu kadar yer kaplar. Ama sen aşkimdan korkma. Benden korkma. Hani o ciftlikte yagmurda islandik ya bana " evet" dediginde " ömrün olurum " dediginde hayatimi ellerine biraktim Ala.. Son nefesime kadar hemde..
Yigitin söyledikleri içime işliyordu. Gözlerine bakarken hipnotize olmuş gibiydim.Böyle hisseden bir adama nasil aci çektirilirdi..
- Ömrüm ömrün olsun Yigit..
Dudaklarina kapandigimda onun bu kadar romantik oldugunu düşünmemistim bunu sesli söylemistim sanirim..
Yigit gülerken alt dudagimi isirarak
- Ne yani kabamiyim ben.? Tabi ki romantigim. Ama bu karsindakine bagli. Sen yakinda şairde edersin beni. Şiir falanda yazarim.
İkimizde gülmeye başlamistik. Ve yine çalan telefon. Yigit kafasini çevirerek
- Amk telefonu. Bana bak balayina giderken bu telefonlar alinmayacak duydun mu?
- Tamam kocacigim...
Yigit duydugu bu sözden sonra
bir kahkaha daha atti.
- Hah iste böyle olucaksin. Ama bu " kocacigim " sözünü sevdim..
Telefona baktigimda teyzemdi.
- Ala noldu kizim. Hande aradi neler oluyor. Yigit nerede? Aradim açmadi.
Yigit telefona bakti çagrilar vardi. Telefonu sessize almisti. O yüzden duymamistik.
- Yigit benimle teyze. Ama konuşmamiz lazim. Hemde çok onemli. Güvenli bir yer olmali..Ama Alp ve Handenin haberi olmasin.
- Neden kizim. Kötü birsey mi var?
- Buluşunca konussak..
- Tamam kizim tamam..
Yigit söze girdi.
-Ben size konum aticam. Orada bulusalim.
Telefonu kapattim. Derin bir nefes aldim. Üzülüyordum. Alp benim kardesimdi. Benim Yigitle yaşadigim gelgitleri belki oda yaşamisti. Ama yanilmisti. Hande ona çikar icin yaklasan biriydi. En önemliside benim icin ona yaklasmisti. Yigit arabayi çalistirdi.
- Kemerini tak aşkim..
Tamam anlaminda başimi salladim.
- Üzülme halledicez . Alp te seni anlayacak.
Elini uzatti. Elimi tuttu. Üzerine narin bir o kadarda şehvetli bir öpücük kondurdu.
- Seni anlayacak.. Bana güven tamam mi??
Evet anlaminda basimi salladim. Ne kadar şansliydim. Belkide şanssizlik icinde gecen hayatim Yigitin gelisiyle degismisti. Ve yarin onunla hayatimi birlestiriyordum. Elimi kaldirip yüzügüme baktim. Sonra Yigite döndüm..
- Seni seviyorum....
