Yigitin yataktan firlayip gitmesi sadece saniyeler sürmüştü.Yatagin icinde öylece kalakalmiştim. Yatagin içinde oturdum ve ayni şeyleri tekrar yaşamamak için dua etmeye başladim.Yigitin yattigi yastigi kucakladim. Neden böyleyim ? Neden durduramadim onu? Gitmemeliydi? Ama beni dinlememişti bile. Daha birkaç gün once yaşadiğim katlanilmaz aciyi unutmamıştim. Elimdende birşey gelmiyordu. Yigit uyu demişti ama kolay degildi. Nasil uyuyabilirdim. Bir saate yakin oturdum sanirim. Böyle olmayacakti. Dişarida çikamazdim. Yerimden kalkip mutfaga inmeye karar verdim. Mutfaga yavaşça iniyordum. Sanki hep tetikte gibiydim. Mutfaga inip bir bardak su aldim.
- Ala...
Duydugum bu ses beni panikletmişti. Geriye döndügumdede teyzemi gördüm. Bir an bile olsa onun burada oldugunu unutmustum.
- Teyze sen miydin? Bir an unutmuşum burada oldugunu..
- Yigit nereye gitti Ala.? Evden çiktigini gördüm ama uyuyorsundur diye sana sormak istemedim. Uyandigina göre artik konuşabiliriz.
- Bilmiyorum teyze. Hiçbirsey bilmiyorum ve çok korkuyorum.
- Korkma gel hadi biraz konuşalim. Sen bayagi gerilmişsin.
Teyzem kolumdan tutarak beni mutfakta olan masaya doğru yöneltti. Sandalyemi çekti oturdum. Kendiside yanima oturmadan önce kahve yapip getirdi. Konuşmamiz uzun sürecek gibi.. Teyzem kahvelerimizi alip geldi. Ben ellerimi masanin üzerinde birleştirmiş konuya nerden başlayacagimi düşünüyordum. Başimi kaldirdim teyzeme baktim.
- Evet dinliyorum Ala.
- Nerden başlasam bilmiyorum teyze. Sen sor ben söyleyeyim.
- Sanki bazi şeyleri anlatmamişsin gibi bir his var bende yaniliyor muyum?
- Hayir yanilmiyorsun. Biz.. Biz Yigitle birşeyler yaşiyoruz. Ama henüz adi ne bilmiyorum. Aşk mi yoksa başka birsey mi?
- Yigit ne düşünüyor bu konuda?
Bu sorunun ardindan teyzem bir yudum kahve aldi ve devam etti.
- Aslinda onun sana olan duygularinin farkindayim. Soruyu yanlis sordum sanirim. Sen ne düşünüyorsun?
- Bilmiyorum teyze.. Hiçbirşey bilmiyorum.
- Ben Yigitin bu konudaki düşüncelerini biliyorum aslinda .
- Nasil biliyorsun?
- Bir süre önce Alp benimle konuşmak istedigini söyledi. Buluştuk. Yigitle aranizda birşeyler oldugunu ama Yigitin seni üzeceğini ve ona güvenmedigini söyledi.
- Sen ne söyledin? Öyle mi sencede? Benmi yanliş hissediyorum. Bilmiyorum çok karışığim. Ona güvenmek istiyorum. Ama diger yanim dur diyor. Nasil davranacagimi bilmiyorum. Onunlayken mutluyum. Nerede ,ne şartlarda olduğu önemli degil. Ama onsuz çok mutsuz oluyorum. Heleki hayatimdan gittigini düşündümde boguluyorum teyze.. Kimseyle konuşamiyorum. Alp beni anlamiyor. Annem olsaydi...
Teyzwmin yüz ifadesi değişti birden. Gözleri hüzünlendi ,buğulandi.
- Ah kizim benim. Keşke annen ve baban yaninizda olsaydi. Onlar yoksa ben varim ikiniz içinde. Annen yaşamak istedigini yaşadi bu hayatina mâloldu. Bense yaşayamadim mutsuz oldum. İki örnek var önünüzde. Hangisi daha acinacak durumda bilmiyorum. Ben pişmanim keşke aşkimin pesinden koşsaydim. Ama yapamadim. Senin en büyük şansin aranizda engel yok. Tek engel sensin sanirim.
- Çok çabaliyorum teyze çok.. Ama çaresiz kaliyorum. Güvenmek istiyorum. Sadece güvenmek ama yanilmaktan korkuyorum.
- Ben Yigitle konuştum biliyor musun?
- Nasil yani??
- İçini ne kadar rahatlatir bilmiyorum. Alp le konuştuktan sonra Yigiti aradim. Onunla konuşmak istedigimi soyledim.
- Ne zaman oldu bu??
- Sen Yigit ve Alple konuştuktan hemen sonra..
- Ne dedi peki..
- Konuya direk girdim. " Alayla sorunun yada düşüncelerin ne" dedim.
- Çok şaşirdim teyze.
- Aynen oda böyle şaşirdi. Aldigim cevap beni tatmin etti açikçasi.
- Gercekten mi?
- Yigitin seni öncedende tanidigini biliyordum.Yigit bana şunlari söyledi" Ala nin hayatima girebilecegine hiç ihtimal vermemiştim. Birgün sizin onu bulup getçegi söyleyeceginizide.. Onu ilk holdingte gördükten sonra çok denedim ama yapamadim. Hayatima onlarca kadin girdi ama hic biri kalbime dokunmadi,dokunamadi,orasi onundu zaten. Birgün o benimle olmaya karar verirse son nefesime kadar onunlayim. Siz desteklesenizde desteklemesenizde ben Ala istedikçe onun yaninda olacagim.. O benim hayatima bahari getirdi. Ben onsuz yaşamamişim.. Ala için ölürüm"..
Teyzem bu son cümleyi söylediginde ellerimle ağzimi ve burnumu kapatmiştim.. Çok mutluydum. Yigit baśka birine bu teyzem olsada beni sevdigini söylemişti. Ondan onay almışti demekki...
- Peki ya Alp? O korkutuyor beni. Benden tercih yapmami istiyor. Ben tercih yapamam teyze. Alp kardesim Yigitse yillardir kayip yanim gibi.. Onsuzda yaşayamam. İkiside olmadan yaşayamam..
- Merak etme oda engel olmayacaktir. Onunlada konuştum tekrar. Biraz zaman ver. Seni paylaşmak istemiyor. Hem bu ara seninle fazla ugraşamaz.
- Neden?
- Benden duymadin tamam mi?Sanirim bir kiz arkadaśi var. Şimdilik gizli.. Zamani gelince anlatir.. Hissstttt birsey bilmiyorsun..
- Tamam teyze..
Teyzeme sarildim. Destegin icin yanimda oldugun için çok şansliyim.. Lutfen bizi birakma teyze lutfen.. Ona o kadar sıkı sarilmistim ki " Yeter öldürücen beni" diyerek gülümsedi. Sabahin ilk isiklari gelmeye başlamışti bile. Yigit ne yapmisti acaba? Henuz bir haber yoktu. Çok merak ediyordum. İçimdeki kurtlar çogalmişti.
- Yigiti merak ediyorum teyze.
- Etme rahat ol. Ona birsey olmasina izin vermem. Dedesine sözüm var.Oda onun bana emaneti..
Teyzem altran bir gülümseme atti. Teyzemin bu iş üstünde oldugunu anladim. İcim gercekten rahatti. Teyzem bizim mutlulugumuz icin herseyi yapmisti. Eminim fazlasinida yapacakti..
- Hadi yukari çik. Üzerini degistir kahvalti hazirlayalim Yigitte gelir bence yakinda. O sirada teyzemin telefonu çaldi. Arayan Yigitti..Sesi telaşliydi.
- Alaaa.. Alaya ulaşamiyorum. Telefonu açmiyor..
- Sakin ol Yigit.. Yanimda.. Bir sorun yok..
- Neden telefonu yaninda degil.. Bekle veriyorum.
- Evet..
- Neden telefon yaninda degil? Delirtecek misin beni?? Aklima bir sürü şey geldi??
Yigitin çok telaşlandigi belliydi. Bagiriyordu bana. Belkide ilk kez bu kadar hiddetliydi.
- Teyzemle beraberdik. Üzgünüm.. Ne zaman geliyorsun?
- Yarim saate ordayim.
- Tamam... Geç....
Daha sözümü bitirmemistiki telefon yüzüme kapandi. Derin bir nefes verdim.
- Çok mu kizmiş? Dedeside böyleydi. diyerek bir kahkaha atti.. Ama çok tatliydi. Yigit ayni dedesine benziyor. Adi gibi huyuda ayni..
- Biraz sanirim..
- Hadi sen git bi duş al kendine gel. Ben kahvaltiyi hallederim. Yigitin gönlünü nasil alican onu düşün . Siniri kolay geçmez..
Koşarak merdivenleri çiktim.Odama hizli adimlarla daldim.Sonra dusa attim kendimi.. Dusta ne kadar kaldim bilmiyorum. Dustan cikar cikmax giyinmeye basladim. Taytimi cektim ,tişortumu giydim.. Spor ayakkabilarimi.. Aynanin karsisina geçtim. Makyaj yaptim. Mutluydum Yigitin beni güzel görmesini istiyordum. O beni begenmeliydi.Yanliz aynada birsey dikkatimi çekti. Tisortun yakasi offf çok açikti. Ah teyze resmen tam frikik vermelikti..
Birden kapinin açilmasiyla geri döndüm. Yigit gelmişti. Önce yara alip almadigini gözlerimi gezdirerek baktim. Sira yüzüne gelmişti.Gözlerinden ateş çikiyordu. Yanima yaklaşmaya baśladi. Telefonum komidinin üzerindeydi.Hizli bir hamleyle eline aldi.
- Bak bak şuna.. Tam 18 arama.. 18... Bu amk telefonu niye yaninda degil. Birde şu günlerde. Neler düşündüm biliyor musun??
Öfkesi dinmiyordu. Telefonu yataga firlatti. Odanin içinde dolaşiyordu. Bana bakmiyordu bile. İşin kötüsü hakliydi da. Birden kendi yaşadiklarim geldi aklima. Yigitin önüne doğtu yürüdüm. O benim icin cok çaba vermisti. Sira bendeydi.
- Özür dilerim..
Yigit beni duymuyordu. Duymasini saglamaliydim. Kolundan tutup kendime çevirdim.
- Özür dilerim çok üzgünüm.. Yigit duy beni artik..
- Seni duymayacagim.. Ala duymayacagim..
Yigitin sözü bitmeden boynuna atildim.. Parmak uçlarimda yukari kalktim. Sıkıca sarildim.
- Özür dilerim.. Çok özür dilerim..
Yigit bir süre tepkisiz kalsada ellerini belime sarmakta gecikmedi. Boynuna bir öpücük kondurdum. Onu o kadar özlemiştim ki koklayarak öptüm.. Elleri daha sıkı sardi beni..
- Çok korktum Ala.. Sen yokken korkmuyordum. Ama artik korkuyorum.. Buna dayanamam.. Yakarim İstanbulu. Sana zarar vereni ,üzeni yakarim..
Nasilda seviyordu beni.. Bana söylemesede teyzemdende onay almisti. Herseyi akisina birakmaya karar vermistim. Buna hem Yigitin hem benim ihtiyacim vardi. Artik kendi mutluluguma kendim engel olmayacaktim.. Boynuna daha sıkı sarilarak ayaklarimi beline doladim. Yigit şaşirsada alişmişti benim ani hareketlerime..
- Burda salincak yok ama. dedi..
Başimi geri çekip alnimi alnina dayadim.
- Yarat öyleyse..
Yigitin dudaklarina biraktigimda kendimi onunda karsilik vereceginden emindim.. Dudagimi isirircasina öptukten sonra bir an duraksadi ve basini çekmeden gozleri kapali bir halde
- Hani herseyin zamani vardi? Ne oldu. Anlaşmayi bozuyor musun?
- Anlaşmayi bozarim yada bozmam.. İstersen daha kati şartlar koyalim.
- Hayir bu iyi.. Ben memnunum..
- İyi..
- İyi..
Yigit kendini bana birakmis gibiydi.. Ani yaşiyorduk. Elleriyle kalcamdan tutuyordu. Odanin icinde ayakta kalmistik. Geriye dogru giderek beni yataga yatirdi. Hareketleri o kadar yumusakti ki az onceki öfkesinden eser yoktu. Yataga yattigimizda bacaklarin hala Yigitin belindeydi. Ellerim saclarinin arasinda gezerken o ise boynumla aşk yasiyordu. Bir eliyle tişortumu asiliyordu. Yakasi V olan tisortun yakasi dahada aşagi inmişti. Gögüslerim yariya kadar açilmisti.. Dudaklarimi gögsumde hissettigimde nereye gittigimide düşünmekten kendimi alamamıştim. Ama umrumda degildi. Hayatim boyunca onu beklemistim. Artik neyi bekliycektim ki.. Nefes alis verislerimiz degismis dönülmez bir yola girmistik. Ne teyzemin orda olmasi nede yaşadigimiz durum umurumda degildi.. Yigit bir elini tisortumun icine dogru sokmuş sirtimda elinin dans etmesine izin veriyordu.. Eli enseme ulaştiginda
- Hep yanimda olacagina söz ver. Hep benimle kal..
Hep onunla olacaktim. Ne olursa olsun elini birakmayacaktim..
- İyi günde,kötü günde her zaman.. Yaninda olacagim.. Seni seviyorum..
Yigit birden durdu. Birkaç saniye oylece takildi sanki. Ne demiştim ki.. Kötü birseymi demistim. Kosulsuz şartsiz yaninda olacagimi söylemiştim.Dirsegini basimin kenarina koydu. Yüzüme öylece bakti.
- Demek iyi günde ,kötü günde..
- Evet her zaman evet...
Yigitin gülmesine bir anlam verememistim. Neler oluyordu.
- Noldu? Birseymi oldu?
- Hayir olmadi.?
- Birsey oldu?
- Ne kadar meraklisin sen öyle.. diyerek isaret parmagiyla burnuma dokundu. Ensesinden çektim.
- Kaşinma dayak yersin..
- Antreman zamanin mi geldi.?
- Diyelim ki geldi nolucak?
- Her zaman hazirim..
Sözü bitince tekrar dudaklarima yöneldi. Anliyamiyordum.
- Hadi kahvalti yapalim mi? Teyzen hazirlamistir. Hadi inelim.
- İnelim..
Gercekten kafam karismisti ne olmustu ki.. Yigiti durduran neydi? Gunlerdir istefigi firsati vermiştim. O ise kendini durdurmustu. Belkide oda hazir olmadigini fark etmisti. Neyse kizginligi geçmişti. Bu bana yeterdi.. Yataktan dogruldu. Ellerimi tutarak kaldirdi. Elimin birini birakarak digerini tuttu. Tam kapidan cikmak uzere kapiyi acmistim ki diger eliyle kapiyi hizlica kapatti. Beni cevirip kapiya dayadi. Gözleriyle dudaklarimi icine çekerken
- Unutma iyi günde ,kötü günde ,her zaman..
- Unutmam..
İkimizinde yüzü gülüyordu..Onun yüzündeki sinsi ama bir o kadarda sevimli gülüşüyle beni cezbediyordu. Dudaklarima küçük bir öpücük daha kondurdu . Beni geri çekerek kapiyi açti.. Kapidan çikarken tişortumu düzelttim. Kendime çeki düzen verdim. Açik olan saçlarimi ellerimle havalandirdim ve iki elimle Yigitin elini tuttum..
Merdivenlerden cilveleserek iniyorduk. İkimizdede çözemedigim bir mutluluk vardi. Asagi inip mutfaga geldigimizde kahvalti masasi bizi bekliyordu. Dikkat çekmemek icin genelde mutfagi kullaniyorduk. Yigit bana dönüp
- Gel otur. Ben çayini koyayim.
Masaya baktigimda bir sepette simit vardi. Yine unutmamisti. Herseye ragmen ,her kosulda unutmamisti.. En sevdigim simitlerimi.. Ona dönerek gülümsedim.. Çayimi doldurup getirdi. Yanagimdan öptu. Teyzem mutlu bir anne tablosu gibi bana bakiyordu.Oda mutlu oluyordu.. Bende mutluydum çünkü...
Belkide günlerdir ilk kez bu kadar guzel bir kahvalti yapmistik.. Yigit kopardigi simit parcalarini bana isirtiyor sonrada kendi yiyordu.. Kahvaltinin sonuna geldigimizde hic bitsin istemiyordum. Masadan kalktik Yigit teyzeme
- Ellerinize saglik harika bir kahvaltiydi. Umarim Ala da ögrenir.. Boyle seyler hazirlamayi.. Sertce Yigitin karnina vurdum.
- Simit yersin sende..
Yigit yanagimdan öperek
- Ben hazirlarim aşkim.. İyi günde kötü günde,her zaman..
Teyzem bir anda Yigite bakti . Yigit teyzeme göz kirpti. Teyzem dahada gülümsedi. Noluyordu anlamiyordum ama umurumdada degildi acikcasi.. Elimden tutarak Yigitin çalisma odasina gittik. Yigit odasinda bulunan ikili koltuga oturdu. Tekli koltuga ise teyzem oturdu. Çalisma masasi bos kalmisti. Teyzem hayranlikla bizi izliyordu. Bizse bakislarimizla konusuyorduk. Teyzemin telefonu çaldi. Teyzem on dakika kadar "peki,oylemi,anladim ,sebep" gibi kelimelerle telefondaki kisiye karsilik veriyordu.. Konusma bitti telefon kapandi.. Bize döndü..
- Yigit durum vahim.. Hemde çokkk... Bir taraftanda bana bakiyordu. Çok güçlü olmaliyiz. Yoksa kaybederiz..
Yigit anlamamisti.
- Neyi holdingi mi? Savas mi var savasi mi?
- Ala' yi ve Alp'i.....
