43. Bölüm

32 6 12
                                    

      Bazan bardağın dolu tarafi diye birşey vardır. Ben hep boş tarafindaydim her zaman. Yada öyle hissediyordum.. Annemi babamı kaybettigimi düşündüğümde aslında hayat bana kardeśimi vermişti. Yıllarca kim olduğunu bilmeden kardeşim demiştim hemde.. Sonra yine ailemi bulma isteğiyle çiktigim bu yolda Yigitin karşima çikmasi.. Nefretle başlayıp kaçma _kovalamacayla yakaladığim bir aşk.. Yiğitin her defasında kollarima biraktigi benimse reddettigim. Ve en son teyzem.. En olmadik zamanda bana anne şevkatiyle kollarini açan bir kadin.. Hayir aslinda ben bardagin dolu tarafindaydim. Hiç boş tarafinda olmamişim.. Sadece orada oldugumu zannetmişim...
        Teyzeme olaylari anlatacaktik. Sonrasinda ne yapacagimiza karar verecektik. Gerçi Yigit ben halledicem demisti ama teyzeminde fikrini alacaktik.
    Yigit arabayi kullanirken yine yagmur atmaya başlamışti. Arabanin ön camlarina düşen damlaları izliyordum. Nasilda huzurluydum.. Yigiti ara sira dönüp bana bakiyordu. Bense bir süre sonra kafami tamemen ona çevirdim. Kendisini izledigimi yeni farketmişti Yigit.
Bana dönüyor ama dikkatinide yoldan yana kullaniyordu.
- Ne düşünüyorsun bakalim?
- Seni..
- Beniii!! Neden??
- Sanirim mutluyum.. Huzurluyum..
    Yigit elimi tuttu. Optu ,optu,optu...
- Hep böyle olacak. Kimsenin bunu bozmasina izin vermiycem..
      Huzurlusunuzdur ve uykunuz var zannedersiniz. Aslinda o uyku degildir.. Yillarin verdigi yorgunlugu atmakti. Sizinle beraber ayni yolda yürüyen birinin olmasidir. Elinizden tutmasidir.. Yanliz olmadiginizi hissetmenizdir. Herkese kaç kalbin var deseler bir tane der. Belki görünüste oyle olsa bile aslinda sevdigimiz insan sayisi kadar kalbimiz vardir. Kalbin en büyük olani yolda elinizden tutup yürüyen yol arkadaşiniza aittir..
     Şehrin hemen dışında ,küçük bir kır restoranina geldik.. Kimse yok gibiydi. Sakin sessiz bir yerdi.Burada bir restoran garip geldi bana.
- Buradami bulusacagiz teyzemle?
- Evet. Begenmedin mi?
- Begendim de biraz ürkütücü..
   Yigit önce kendisi çikti arabadan. Sonra gelip benim kapimi açti.. Elini uzatti ,kibar bir beyefendi gibi arabadan inmeme yardim etti.Arabanin kapisini kapatti. Sirtimi arabaya dayadim.
- Teyzem yok gibi.
- Birazdan gelir merak etme.
- Yigitt!! Sence burasi güvenli mi??
- Tabiki güvenli. Rahat ol..Birde şu pişiremedigin balik var ya belki burada yaparsin belki..
- Anlamadim.. Yine kafanda neler var..
    Yigit kollarini arabaya dayadi.. Bana dogru egildi..
- Hazir misin duymaya aklimdan gecenleri?? Mesela şömine var. Şarap var..Ayrica şu siyah geceligin kirmizisi nasil durur üzerinde birde o var..
    Gözlerimi kismis Yigite bakıyordum. Başini önüne egerek bir kahkaha atti. Sonra derin bir nefes alip yavaşça vererek
- Daha neler var neler.. Anlatsam..
- Yigit yapma şunu . Ne demek istedigimi biliyorsun?
- Yoooo.. Beni kaçir dedin bundan başka ne düşünebilirim ki..
     O sirada teyzemin arabasi göründü. Yigit kenara çekilip yanimda durdu. Elini belime atti. Boşta kalan elinide cebine soktu.. Bende iki elimle birden Yigitin beline sarildim.. Teyzemin arabasi geldi ve yanimizda durdu. Önde şoförü arkada teyzem vardi. Şoför arabadan indi seri hareketlerle teyzemin kapisini açti..  Arabadan inen teyzem yanimiza yaklaşti.
- Çocuklar neler oluyor ne bu gizlilik biriniz anlatin artik. Meraktan öldüm..
- Sanada merhaba teyzecigim.
    Yigit söze karişti.
- İsterseniz içeride konuşalim..
     Restoran dıstan göründügü kadar küčüktü. 4_5 masa ,siradan ama bir o kadar sevimli göstermeye yetiyordu. Alelade ahsaptan yapilmiş masalar modernlikten hayli uzakti. Masalarin üzerinde bulunan ve her masaya düzenli dizilmis bardaklar vardi.Yigitin kulagina egilip
- Raki ,balik sanirim..
- Borclu oldugun baligi yiyecegiz..
- Ama beraber tutacaktik onlari..
- Sonra onlarida tutariz..
    Teyzem nereye oturacagimiz konusunda Yigiten işaret bekliyordu. O sirada mutfak oldugunu düşündüren bir kapidan yaşli denemeyecek kadar genç ama genç denemeyecek kadarda yaşli bir adam çikti.. Beyazlaşmiş ,uzamis sac ve sakallari birbirine karişmışti.. Orta boylarda ,atletik görünüyordu. Sanki kendisine çekidüzen verse altindan bir star çikacak bir gizemi vardi.
- Hoşgeldin Yigit.
- Hosbulduk abi..
   Yigit bir hamleyle adama sarildi. Oda Yigite sarilip omuzlarina vurdu. Yabanci olmadiklari belliydi. Ama bu samimiyetin sebebini anlamamıştim.. Adam bize döndü . " Hoşgeldiniz sizlerde" dedikten sonra  Yigite döndü.
- Abi Nadia Hanim. Ala nin teyzesi..  Nisanlim. Ala.. Yarin evleniyorum.. 
   Yigit bir çirpida nişanlim demişti. Adamin güvenilir olup olmadigini bilmiyordum.. Ama " nişanlim" derken ki gruru ve mutlulugu yüzünden okunuyordu. Keske biraz daha niśanli kalabilseydik.. Elele günlerce gezer nişanliliğin tadini çikartirdik. Ama olsun evliykende yapabilirdik.. Şartlar öyle gerektirmişti.
    Adam bizi en köşedeki masaya dogru göturmüştü. Yigitle ben yanyana ,teyzemse karşımıza oturmuştu. Mutfak kapisinin oraya dogru ilerleyen adama seslendi.
- Hamdi Abi... Bize raki ,balik,salata birseyler ayarlarsin sen abi...
    Sonra teyzeme ve bana döndü .
- Sizin adiniza sipariş verdim ama Hamdi Abinin el lezzeti müthiştir. Tatmanizi isterim.
    Teyzem sorun degil anlaminda elini kaldirdi. Hoşuna bile gitmişti bu olay..
- Dedende çok severdi raki_balik.. Birkaç defa içmişliğimiz vardi.
- Yaaa demek öyle.. Dedem tam sohbet adamiydi. Saatlerce onunla konuşabilirdim.Onun yaninda hep kendimi eksik hissederdim.. Mükemmel biriydi.
- Sende ona benziyorsun. Adın gibi ,görünüşünde ,karakterinde.
Sevdiklerin için herşeyi göze aliyorsun. Sirf onlar mutlu olsun diye..
    Teyzemin gözleri dolmuştu. Nasil büyük bir aşkla sevmişti Yigitin Dedesini.. Ama imkansiz bir aşk ve öylede olmuştu..
- Hadi anlatin. Birakin bunlari şimdi. Neler oluyor.?
   Yigit ve ben bakıştiktan sonra
- Sen anlat Ala?? Olayin kahramani sensin nede olsa..
   Bir gülüş atti ve göz kirpti..Bense konuya bir gün önceden başlamaya karar vermiştim..
- Başliyorum o zaman.. Teyze hani seninle çiftlikten ayrilip evine geldigimizde telefon gelmisti . Hatirladin mi?
- Evet..
- O sirada bir kadin aradi. Ama tanimiyordum. Bana Yigitle bana bir oyun oynayacaklarini söyledi. Açikçasi pek cidfiye almadim. Bugun modaevinde gelinligi denemek icin odaya girdigimde bir kadin vardi.
- Nerde modaevinde mi? Ben Yigit geldi zannetmistim..
     Yigit sanki olayla ilgisi yokmus gibi elini ensesine götürdü. Saga sola bakmaya başladi. Bende gülümsedim..
- Yani Yigit gittikten sonra .. Yigitten hamile oldugunu söyledi.
- Neeee??? Yigit dogru olmadigini söyle.. Dogru degil dimi..
- Hayir hayir teyze sakin ol.. Tabiki yalan..
- Ohhh çok şükür.. Eee sonra..
- Kadinla kisa bir konuşma yaptik. Bende bebek icin maddi manevi herseyi yapacagimizi söyledim ama beni ikna etmek icin çok ugrasti. Sonra Yigitle konuştum. Senin eve gittik. Hande ordaydi.
- Hande mi? Yani Hande hep orada.. Sonucta Alp in kiz arkadaşi..
- Sorunda o teyze. Bizim nikahimiz olacagini sen ,ben Yigit ve Alp biliyordu. Onada yolda söylemiştik. Ve bu telefon bana eve geldikten hemen sonra geldi. Kisaca biri haber vermisti. Handede beni rahatsiz eden birsey vardi. Sonra bugun Handeyi telefonla konuşurken gördüm. Söylediklerini tam duyamadim ama " oyun tamam" yada ona benzer birseyler söyledi.
- İnanamiyorum. Nasil olur böyle birsey. Ben sizi bu kadar korumaya çalişirken düşman içimizdeymiş.
- Beni arayan kadin olmasa belkide hiç ögrenemeyecektik.
- Çok iyi düşünmemiz lazim.. İyi bir planlama lazim.
- Teyze Alp benim kardesim. Onsuz bir nikah istemiyorum. Beni asla affetmez. Amaaaa bir taraftanda sevdigi kadinin böyle biri çikmasi çok korkunç..  Alp ilk kez bir kizi benimle tanıştirdi. Nasil anlaticam ben bunu. Ne diyecegim?
- Üzülme kizim. Bir çaresini bulacagiz.
     Yigit sandalyesini yaklastirarak bana sarildi. Nasilda çaresizdim. Kardesime nasil anlaticaktim. ?Ne diyecektim.? Basimi Yigitin omuzuna koydum. İyi ki vardi yanimda..  Teyzem bana bakti. Sordugu soruysa ilgincti.
- Nasil Yigitin böyle birşey yapamayacagina karar verdin? Ya oyun oldugunu bilmeseydin?
- Degismezdi. Kadin beni zaten burdan vurmak istedi. Yetimhanede büyüdüğümü ve anne babasizligi bildigimi söyledi. Ben anne ve babasiz büyümüştüm tamam kabul ediyorum. Ama mutsuz bir evlilik içinde büyüyen çocuk daha çok yanlizdir teyze.. Ona herseyin garantisini verdim. Ama o israrla evlenmememi söyledi. Ben hep yanlizdim. Yigiti hayatima almamak için çok savaştim teyze. Ama o pesetmedi. Çok ağladim ,üzüldüm ..
    Yigit yüzüme bakiyordu. Belkide ilk defa itiraf ediyordum.
- Ama çiftlige gittigimizde bizim icin bir agaç dikti. Benim icin bir agaç dikti teyze.. İlk kez kapilarimi açmaya karar verdim. Tabi kalbimide.. Sonra evlenme teklif ettigi gün... Hiç beklemiyordum.. O beni böyle sevdi.. Kendimi geçmişe saplayip önümüzdeki günleri mahvetmenin bir anlami yoktu.. Ve ben o gece bütün kapilarimi açtim teyze.. Artik onsuz yaşiyamiyorum..
      O sirada Hamdi Abi masaya yaklaşmaya başladi. Elinde tabaklar vardi. Elindeki tepside salatalar ,mezeler vardi. Yanimiza geldiginde teyzem ellerimi yikayayim diyerek kalkti. Hamdi abi bir gözüyle bize bakarken diger taraftan elindekileri masaya yerlestirdi. Baliklari getirmek icin mutfaga gitti. Yigit saclarimi toparlayarak
- Sen nasil birseysin? Seni hakedecek ne yaptim ben?? Seni sevmeye bile korkuyorum. İnsan hep en sevdikleriyle sınanırmıs ya ben hepsini kaybettim.. Senide kaybedersem naparim bilmiyorum.. Tesekkur ederim..
- Beni kaybetmiyceksin. Hemde hicbir zaman .. Son nefesimde bile kurtulamayacaksin benden.. Hem niye tesekkur ettin ki..
- Bana güvendigin icin.. Beni birakmadigin icin..
- Yigit ben sana evet derken herşeyinle kabul ettim seni.. Sanada anlattim.. Bundan önceki yaşantin umrumda degil.. Ben artik yarin olsun istiyorum..
    O sirada gelen teyzemle susmuştuk. Az sonra baliklarimizda masaya geldi.. Dumani üstündeydi. Hamdi abi rakiyi ve buzlarida alip geldiginde Yigit
- Abi sende gel..
    Hamdi abi bizlere bakti. Rahatsiz bir durum göremeyince masaya teyzemin yanina oturdu.. Rakilari doldurdu.. İlk yudumlari alirken kadehimiz "Yigit ve Ala ya" kalkmisti.. Çok acikmistim gercekten. Yigit arada agzima baliktan ,salatadan koyuyordu. Gercekten bir bebekle ilgileniyormuş gibi ilgileniyordu.. İkinci kadehlerimiz "mutlulugun" şerefineydi.. Teyzem konuyu Hamdinin yaninda acip acmama konusunda kararsizdi. Yigit
- Teyze o konuyu ben halledicem.
- Alp le ben konuşmak istiyorum önce ..diye kariştim söze..
    Bencede önce ben konuşmaliydim. Belki daha az acitirdim canini.. Birden rakininda etkisiyle gözlerim doldu..
- O benim kardesim. O bunu haketmiyordu. Niye böyle oldu ki.. Anlamiyorum. derken akan gözyaşlarim  ... Yigit kadehi birakti.. Bana sarildi.. Yüzümü ellerinin arasina aldi..
- Sakın ,sakın ... Halledicez..
     Alkolünde verdigi rahatlamayla ben birakmistim kendimi..
- Nasil halledicez.. Çok üzülecek ...
    Hıckirmaya basladim artik. Mutluydum ama mutsuzdum..
- Neden hersey güzel olmuyor. Neden birimiz mutlu olurken digerimiz üzgün..
   Yigitin gögsune kapanmis agliyordum.. Oysa saclarimi oksuyor ,öpüyor ,sakinleştirmeye çalisiyordu..
    Hamdi abide sakindi.. Yigit beni masadan kaldirxi.
- Gel yüzünü yikayalim.
- Tamammmm..
    Biz masadan kalkarken teyzem çalan telefonunu çikariyordu. Mutfagin yan tarafindaki lavaboya geçtik.. İceri girdigimizde Yigit muslugu açti. Hafif hafif eline aldigi suyla yüzümü yikamaya başladi.Bence iç çekerek ağliyordum.. Yigit yüzümü kurularken
- Bir kadin aglarken bile bu kadar güzel olabilir mi?
     Birden gülmeye başladim.. Yigitin kollarinda buldugum huzur hiçbir yerde yoktu.. O kadar sarhoş bile degildim.. Bazen sarhoş olmak için içmek gerekmez.. Bir bardak su bile yeter. Çünkü sen hazirsindir sarhoş olup içini acitan ,kalbini kiran ne varsa ortaliga saçmaya...
    Masaya döndüğümüzde  teyzem bizi bekliyordu.
- Ala dönmeliyiz kizim.. Alp merak etmiş.
   Yigit söze karisti.
- İzin verirseniz benimle kalsin. Bu halde eve gitmesin. Yarin hazirlanir biz geliriz. Yada orada hazirlaniriz nasil isterseniz. Ama önce sakin kafayla Ala ,Alp ile konuşsun..
    Teyzem önce tereddut etsede
- Ala sana emanet. Ona iyi bak..
     Yigit başini salladi. Beni masaya oturttuktan sonra Yigit ,teyzemi geçirmek icin disari çikti. Teyzemle yine birseyler konuşuyorlardi. Bu sirada Hamdi abi oturdu masaya..
- Ben herseyi biliyorum.. Başini teyzemle konuşan Yigite sonra bana çevirdi.
- Ben en başindan beri biliyorum...
   Ne diyecegimi bilemiyordum. Ne biliyor olabilirdi ki.. Anliyamamamiştim.Sarhoştum ama bunda yanliş anlaşilacak birsey yoktu. Hamdi abiye dönüp
- Neyi biliyorsunuz??....

   







AlaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin