Ala 'nin yarimdi yuregi
Geceleri uykusuz
Bir yani bos,karanlik
Resimde bir ben vardim
Yanlizlikla alacakaranlik arasi
Baska resimlere bakardim
Bana ait olmayan..
Bir resim secmistim kendime
Ya benim olacagim
Yada hiç olmayacagim...
Ala, alacakaranliktan alintiydi. Bunu bir defasinda babam anlatmişti.Bende heyecanla bağirarak
- Kurt kadin mi olcam simdi?? diyebilmistim.
Bu yuzden hep karanligi sevmistim. Adimin hakkini vermeliydim. Karanlikla ic ice olmali huzuru bulmaliydim.
Dun gece ki olayin ustune cok konustuk Alp'le. Ona Yigitle gecenleri anlatamadim birtek. Odanin temiz oldugunu ,birsey bulamadigi, baska yollar denememiz gerektigine ikna ettim.Alp benden daha iyiydi.Orda ki guvenliklerden biriyle arasinda bir muhabbet gecmisti. Alp'in cok ikna edici bir ozelligi vardi. Nasil bu kadar karsisindakiyle empati yapip onun dilinden konusur hic anlayamazdim.
-Daha once şantiyedemiydin demek?
- Evet ordaydim.Sonra olan olaylar yuzunden hepimizin yeri degisti. Bizi eve cektiler. Oraya baska eleman verdiler. Onlar gibi deneyimli ekibin ne isi var anlamadik.
- Bu degisim birkez mi oluyor yoksa her zaman mi?
-Ayda bir kere ortalama. Yada en fazla iki ayda bir iste. Fazlasini soyleyemem. Cok ciddi kurallar var.
- Tabi canim.. Zaten farkli niyetim olsa sorabilir miyim?
- İste su şantiyedeki adam ölünce arkadaslardan biri isten ayrildi. Onun yeri boş kaldi. Bak istersen konusurum senin yerine?
-Haaa yok ben isimden memnunum.
- Birde bir santiye calisani gitti. Oda olabilir . Bak işe ihtiyacin varsa hallederiz. Ben seni cok sevdim..
Alp bu konusmayi bana aktardiginda umarim isimleride ogrenmistir diye dusunuyordum.Alp
- Sesli soyle korkma sor.. Evet ogrendim dedi bir çirpida..
Siradaki hedef belliydi.Vakit gecirmeden davayi acmaliydik. Onlara gore siradan gorunmeliydi.Her ne kadar yakalansakta birsey bulamadigimizi düşünmelilerdi.
Alple yaptigimiz anlasma uzere o adamlarin pesine bende buroya gidecektim.Boylece bizi kontrol edebildiklerini zannedeceklerdi.Beraber buroya gittik. Alp arka kapidan cikip gitti. Göze batmamaliydik.Planimiz baslamisti.
Nadia güler yuzle beni karsiladi.
-Hoşgeldiniz. dedi.
Kafamla selamlayip oda gectim.Acaba dedim Gülay bize bir oyun oynayabilir miydi? Nadia hayatimiza bu davadan sonra alelacele girmişti.Acabaaaa????
Az sonra bir kupa çayla odama girdi.
- Nadia!!!
- Evetttt..
- Nerede oturuyorsun? Aksaninda bir garip.Nereden geldin. Yanimizda calisiyorsun ama hakkinda birsey bilmiyoruz .
- Aslinda cok birsey yok bilecek. Kaybettiklerimi ariyorum.
- Nasil yani??
-Çok eski bir hikaye. Dinlemeye hazir oldugunuzda anlatirim.Birgün....
--Vaktim var dinlerim.Kafa salladiktan sonra basladi anlatmaya.
- Biz aslinda Rus'uz.Birgun kiz kardesim buraya tatil icin gelmisti.Orada biriyle tanisiyor.Ask ama oyle bir ask degil. Cok fedakarlik yapti cokkk... Tatili bitip döndükten sonra onu unutamadi.Sonrasinda tekrar buraya gelip gitmeye basladi.Ama bir sorun vardi.Adam evliydi.Asil kotusu esinin ailesi pek tekin degillerdi. Cocuklarininda olmadigini soylemisti kardesim.Bir yil boyle gecti. Çok ugrastik ikiside vazgecmedi. Kardesim birgun bizi aradi ve hamile oldugunu soylefi. Bu bebegi doğurmamasi konusunda hem fikirdik. Bizimde hatiri sayilir bir cevremiz vardi.Ama onlar kabul etmedi.Esinin cocuk sahibi olamayacagini soyledi. Bu yuzden bebegi istiyordu. Aylar gecti kardesim Rusyaya geldi. Dogum yakindi. Apar topar gizlice gelmisti. Kadinin ailesi bebegi ogrenmisti.Yani bebekleri.. İkizdi bebekler..
-Nasil yani dedim.İkizlerimi oldu?
-Evet ikizleri oldu.Asil ilginc olan kardesimin ve bebeklerin yasamamasi icin peslerine dustuler.Ama onlarin yasamasi icin tek bir sartlari vardi. Bu cok zor bir seçimdi. Cok gucluyduler.Kardesim cok agladi ve son carenin onlarin sartini kabul etmek gerektigini soyledi.
Biranda film izliyor moduna gecmistim.Nasil bir hikayeydi bu.Ne kadar kotu bir durumdu hayatta kalmak icin en onemliside cocuklarinin yasamasi icin onune koyulan sartlar...
- Peki ya sonra. İstedikleri sart neydi?? diye sordum.Ve o anda calan telefonum butun konsantremi bozdu.Sanki hikaye gibi dinledigim bu ask oykusunun sonunu ogrenmek icin sabirsizlaniyordum.Daha dogrusu bir masala dönmüştü.Elimle bir dakika isareti yaptiktan sonra telefona baktim.İsim yazmiyordu.Ama acmam gerektigide aşikardi.
-Evet.. Ala Demir..
- Yigit Hanoğlu .. diyerek devam etti karsimdaki kisi. Donmustum hic beklemiyordum .
-Sizi dinliyorum ..
- Konuşmamiz gerekiyor.Bugun holdinge gelirseniz..
dedi ve sustu.Bir anlam verememistim.Neden kendisi aramisti ki. Hep sekreteri ariyordu.Yada e_mail atiyordu.
-Disarida bulusalim olmaz mi?İslerim var cok yogunum holding cok ters gelemiycem.
Napiyorsun Ala .. Bide emrivaki gibi.. Yooo ayagina gitmek zorunda degilim diye kendi kendimi teselli ediyordum.
-Tamam oyleyse gorusuruz. Saat 14:00 de oldugunuz yeri konum atarsiniz .dedi ve kapatti..
Neydi simdi bu. Ne yapmaya calisiyordu anlamiyordum.Ama en iyisi disarida bulusmakti.Hem ne soyleyeceginide merak etmistim.Belki dun geceyle ilgiliydi yada şantiyeye girdigimiz aksamlami. Sonucta fark etmisti ben oldugumu.Acaba Sinanada anlatmismiydi?
Bir anda karsimdaki Nadia hanima takildi gözum.. Beynimde sorular ucarken onu dinleyemiyordum.
-Devamini sonra dinleyelimmi masalin diye sordum.
- Tabi ki.. Ne zaman hazir olursaniz?
Bu hazir olmak sozcugu neden bugun itici gelmisti bilmiyorum dogrusu.
****
Deniz kenarina inmistim.Siradan bir bankta konusmaliydik. Ona alelade biri oldugunu hissettirmeliydim.İlk gun tanistigimizda soylediklerini unutmamistim.O kadar kolay lokma degildim. Telefonu cikardim konum attim.. Kosedeki simitciden bir simit aldim bir bardakta cay.. Banka oturup deniz esliginde beklemeye basladim.Kalkip baliklara simitten parcalar attim.Geriye dondugumde bankin yanina gelmisti bile.. Duz bakislarla bana bakiyordu.Sanki cozmeye calisiyordu. Yuz seklimi ciddilestirdim ve
-Evet!! dedim.....
