13 sayisi kimine göre uğursuz gelsene ben seviyorum. Nedendir bilinmez hayatimda verdigim anlik kararlarin icinde mutlaka 13 ün bir ilgisi vardir. Bugün 13 üncü bölüm oldu. İcimdeki yazma aski buraya kadar getirdi. Sonrasimi onu bende bilmiyorum. Umarim icimden gecenleri begenerek okuyan vardir.
Sevgiler....
Yigiti cagirdigim yer yetimhaneden arkadaslarla gittigimiz birkac bankin oldugu bir sahildi .Orda oturup biraz geyik yapardik.Birileri birsey soylese bizimde denizimiz var deyip kacip gidecek olmamizdandi belki..
Hayati bir resim olarak gorurdum . O resimde yanimizda olanlar ve yanimizda olamayanlardi. Koca bir albüm biriktirmistik bizde. Belki herkes kadar degildi ama yinede birkac resimlik bir albümdü.Orayada arkadaslarimizi koymustuk. Bir elin parmagini gecmez belki ama yinede bir albumdu.
Seni sevmeyenleri yaşamaktansa ,sevenlerle mutlu olmaliydi insan..
Yigit gelmisti. Amacinin, niyetinin ne oldugunu bilmiyordum. Kafamda olusmus birkac tez vardi ama yinede onun soylemesini bekliyordum. Soyleyeceklerim ve adimlarim ona gore olacakti. Yasadiklarimiz bizi temkinli olmaya iterdi her zaman."Tecrube zaten yasadiklarimizdan ibaret degil miydi.?" Ve bizde cok sey yasamistik. Herkes ailesiyle beraber atlatirken biz aile diyerek hayatimiza aldiklarimizla yasamistik. Tecrubelerimiz agir ,bir o kadarda kaliciydi. Her dersi agir hasarlarla atlatmistik ama yinede burdaydik.Ölmemis ama dahada güçlenmiştik. Öldürmeyen güçlendiriyordu.
- Evet. Burdayim. Sizi dinliyorum Yigit Bey..
Aşiri ciddiyetim şaşirtmisti onu.
- Neden holdinge gelmeyi kabul etmedin.?
- Burayi begenmediniz mi? Acik hava ,deniz kokusu birde cay soyleyebilirim.
Asagidan yukari süzdü beni. O gunku mahcup kiz yoktu.Alttan alan tamam kabul ediyorum bir görüşme daha koparmak için dikkatli giyinmiş ama kötü niyetli degil.Sadece köklerini arayan biriydim.Sonrasinda kendimi savasin icinde bulacagimi bilemezdim. Söyledikleri ve asagilamalari aklimdan gitmemisti. Farkli anlamda onu etkilemek istememistim.
- Hayir cok iyi. Bende severim denizi..
- Sizi dinliyorum. diye yineledim tekrar.
-Madem direk konuya girelim istiyorsun.Davette odamda ne işin vardi. ?
Dan diye sormustu. Anlasilan açik konusacaktik.Soze saglam başlamaliydim ,basladimda..
- Biz yetimhanede büyüdük Yigit Bey. (Bey kelimesini ozellikle koyuyordum.Aramizdaki resmiyetin bir sınırı olsun ) Büyükbabanizin desteklerini hiçbir zaman inkar etmedik. Bugün burdaysam onun sayesinde.. Bunun dışındada ihtiyaçlarimiz vardi. Her zaman farkli işlerde çalistik. Bunlardan biride davetlerde garsonluk yapmak yada mutfakta calismak. Bu tesadüf oldu. O gece aldiğimiz parayida başka birine yardimda kullandik.
Gerçektende öyle yapmiştik.Hatice ablanin ihtiyaci Alple ikimizin parasini birleştirip birazda üzerine biz para koyup evine erzak yardımı yapmıştik. Halleri içimizi burkmuştu. Hele ki Mine'nin o hali .. Okumaliydi oda bizim gibi. Onun içinde bir şeyler düşünüyorduk.
-Tek açiklamasi bu mu? Bunu kabul ettik mantikli. Peki ya şantiyeye gelişiniz? O gece Alpte ordaymış. Bunun açiklamasini nasil yapıcaksıniz?
- Başka şartlarda size hiçbir açiklama yapmak zorunda değilim. Ama bu dava olayi yüzünden size açiklama yapmam gerekiyor. Siz teklif ettiniz biz kabul ettik.. derken biraz sırittım.Devam ettim ..
-Dosyada gerekli açiklamalarin bazilari eksikti.Gündüz Alp gitti ama şantiyeye almamışlar.Bizde gece gidip olay yerine bakmak istedik. Ve işte size yakalandık.Hepsi bu..
Çok basit birsey gibi anlatmistim.Siradan anlatinca siradan oluyormuydu acaba.. Sanirim oluyordu diye düşünürken bi gülümsedim.
-Komikmi niye gülüyorsun ?
-Sizi bu kadar meraklandirdigima gore deyiverdim bir çirpida..
-Aslinda çok inandirici degilsiniz? dedi aniden sinsice gözlerini kisarak.
- Olabilir .Sordunuz söyledim.İnanip inanmamak sizin elinizde.Tabi ki Sinan Beyinde..
- Sinanin haberi yok . Kim oldugunuzu araştiriyor. Birilerinin şantiyeye girdigini biliyor ama sizi bilmiyor.
Bu duruma fazlasiyla şaşirmistim.Neden?? diye sormak istesemde taviz veremezdim.
-O sizin bileceginiz birsey.Söylesenizde fark etmez.Durum ortada.Başka birşey var miydi?
Daha sözümü bitirmisti ki yanima yaklaşmaya başladi Yumuşak bir ses tonuyla
- Evet aslinda birşey daha var?
Benden onay beklercesine bekliyordu.Ben bu onayi vermiycektim. O gün otoparkta duyduklarim kulaklarimda çınladi.Onun odasindan geçen kizlardan biri olmayacaktim.Benim ne paraya ihtiyacim vardi, ne onun adina,nede ona zaafim vardi. Ben hep dik durmustum duracaktimda. Basit biri olarak hayatinda bir çentik olmayacaktim.Aklimdan bunlar gecerken bir anda karşidan bana el sallayarak gelen Mustafa,yi gordum.Yetimhaneden Alpin ve benim arkadasimizdi.
-Alaaaaa!!!Alaaaaa!!!
-Mustafaaa!!
-Naber nasilsin. Heran düğün davetiyenizi bekliyorum.Daha Alple evlenmediniz mi? diyerek bir kahkaha atti.
Mustafa uzun boylu yakisikli, karizmatik biriydi. Her gittigi yerde dikkatleri cekebilecek biriydi.Aslında Yiğitide andiriyordu. Uzun boylu ,esmer ve oda siyah gözlüydü. Yanima geldi beni kucaklayip yerden kaldirdi ve bir tur etrafimda çevirdi.
-Harika görünürsun.Sen gitgide guzellesiyorsun kizim.
Yigit bakakalmisti. Hangisine şaşirmisti bilmiyorum. Mustafayla olan tavrimizami yoksa düğün muhabbetinemi..Sanki o yokmuş yada önemsiz biriymiş gibi klasik bir tanışmadan sonra..
- Sanirim bu kadar Yigit Bey.Görüşme için teşekkur ederim..
Yigit başini salladi. Sanki yarim kalmis birsey var gibiydi ama daha fazlasini duymak istemiyordum.Neden kizgindim onuda bilmiyorum.Ama dava dışında hiçbirşey duymak istemiyordum.Mustafa elimden tutup kendine çevirerek
- Simitçi güzeli gel sana bir simit ismarliyim. Çok guzel biryer keşfettim . Tam senlik..
Ordan uzaklaşirken Yigit bir sure arkamizdan baktiktan sonra yüzünü denize döndü.. Onu ikna ettigime emindim..
Bu olay burda kapanacak miydi?Sinana neden anlatmamişti? Neden benim istediğim yere gelmişti? Kafamdaki sorularla Mustafayla gidiyordum. Biraz sakinlesmeliydim. Asil cevaplar Alpte sakliydi yine. Ve Nadia hikayenin devamini ogrenmeliydim. Onda birsey vardi. Bulmaliydim???
