Bir yanini boş hisseder mi insan? Herseyin varsa ve sen bir eksiklik hissediyorsan kalbindeki biri uzakta demektir. Kalabalik nedir? İnsanlarin kol gezdigi seslerden kimin ne dedigini anlamadigin bir yer mi?Kalbinin kalabalik olmasidir. Sevdigin herkesin yaninda olmasidir. Kalplerini sana kapatmamasi seninde kalbinin ona açik olmasidir. Sevgi karsiliksiz midir? Tabi ki degildir. Severiz karsimizdakininde bizi sevmesini bekleriz. Karsiliksiz sevgi ne öyleyse? İyi oldugunu bilmek,iyi olmasini istemek mi? Öyleyse fedakarlik gitti hayatimizdan. Sevgimize karsilik isterken sevilmeye muhtaçligimizda çikar ortaya..
Severiz çünkü sevilmeye muhtacız...
Masamizda hersey tamamdi. Ama sadece bir kisi eksikti. Yillar sonra teyzemi bulmustum. Yanimda olmasina ragmen kardesim Alpi bulmustum. Yigit.... O ise yanliz olmadigi halde kendini yanlizliga mahkum etmişti. Sirf kizkardesi mutlu olsun diye. Ama bazen mutluluk icin vazgeçişler aslinda mutsuzluk nedeniydi. Yagmurun eksikligi ona açtigim servisle hissedilir olmuştu.
Yokluguna alıştiklarimizi unutmak için onlari hatirlatan herseyden kurtuluruz. Esyalarindan,odasindan belkide onu hatirlatan herşeyden.. Peki ya onu hatirlamak ,hayatimiza geri çagirmak için herkesin görecegi bir yere burasi onun demek.. İste tamda bu onu istemektir evrenden..
Ben ilk adimi attim. Yagmura kapilarimizi açtik. Herkesin uzun bir sessizlikten sonra konuşmasini bekliyordum. Alpin bu şoku atlatmasi zaman alsada atlaticakti. Aslinda Yigitin verecegi tepkiyi bekliyordum. Ama onunsa ketum hali beni korkutuyordu. Ne düşündüğünü anliyamiyordum. Ama ne olursa olsun Yagmurun gelişine itirazi olacagini zannetmiyordum..
Kahvalti sessiz ve bir o kadarda çok uzun sürmüştü. Bende bu derin sessizligi bölmek istemiyordum.. En huzur buldugumuz yer yine kendimiziz.. Birden söze girdim. Biraz patavatsiz oldu ama..
-Sanirim herkes okeyledi.
Birden dikkatler bana çevrildi.
- Hadi amaaa kahve diyorum kahve...
Herkesin şaşkinligi dahada arttiginda ben kahkalarla gülüyordum. Alp bana dönerek
- Çok mu komik? Egleniyor musun??
- Çokkkk!!!
- Yeter Ala yeter... Sanki hicbirsey olmamis gibi davraniyorsun.
- Oturup sanami aciyalim Alp?
- Agzindan çikani kulaklarin duysun.
- Himmm ne yaparsin söylesene??
- Senin umrunda degil tabi. Dün gece yaşadiklarim. Hande!! Ah Hande!!!
- Benim umrumda degil öyle mi? Evet degil. Neden biliyor musun? O seni sevdigini düşündüğün kadin seni kandiriyordu.
- Sus artik Ala..
- Gercekleri birinin sana anlatmasi lazim. Sirf beni ve Yigiti ayirip dayim görünüslü o adamin beni öldürebilmesi. Yanliz bizi tek tek ortadan kaldiracakti. Ama başaramayinca onu ortadan kaldirdilar. Sen ben mi yoksa handemi dedigimde onu seçtin. Eger Yigitle ayrilsaydik belkide benim yasimi tutuyordun.
- Saçmalama Ala.. Trajediye dönüştürme olaylari..
- Bu trajedi degil gercegin ta kendisi..
Yigite döndüm. Bugun buroda halletmem gereken işler var.
- Ala artik büroya gidemezsin. Yanimda olacaksin. Holdinge geleceksin.
- Tamam madem öyle diyorsun. Haklisinda bir aslinda. Su isleri halledelim artik.
Alpi yanliz biraktim. Yaninda oldugumu bilmesi nedense onun rahatlatmiyordu. Bir türlü anlatamiyordum. Gercekleri görmüyordu. Belkide zamana birakmak dahada iyiydi. Önceligimiz degişmişti. Yagmur... Onu Emirin elinden almaliydik.
Yigitle evden çiktigimizda aslinda bende ne düşünebilecegimi bilmiyordum.
- Yigit..
- Söyle askim..
- Sen Yagmurun nerede oldugunu biliyor musun?
Yigit sessizdi. Biliyor muydu acaba. Bu sessizligin amaci neydi.?
- Yigit .. Biliyor musun??
- Önce biliyordum ama bir süre sonra izini kaybettim.
- Bulmak istemedin mi?
- Bulamadim..
Yigit her ne kadar uzak durmak istesede duramamisti. Ama sonu yoktu. Kaybetmişti izini.. Kirilmak kolaydi. Ya toparlanmak.. En zoruda parcalari birlestirmek. Ama olacakti. Mutlaka bulmaliydim izini.. Büronun önüne geldigimizde birkaç dosya almam gerekiyordu. Araba durdu.
- Ben hemen çikip geliyorum.
- Olmaz bende gelicem..
- Yigit iki dakika gidip gelicem..
İki dakika kararsizliktan sonra.
- Buranin arka girisi var mi?
- Yok .. Kaçmam merak etme..
- Cabuk gel hadi..
- İki dakikaya burdayim..
Yigitse iki tarafina bakiyordu. Telasli bir hali vardi. Aslinda çokta normaldi. Hizla merdivenleri çiktim. Büroya girdigimde Gülayda oradaydi.
- Günaydin Ala Hanim. Günlerdir yoksunuz. Bu arada tebrikler.
- Gunaydin. Tesekkur ederimde nerden biliyorsun ki?
- İnternette gördüm. Alp Beyin haberide vardi. Tutuklandigi.
- Yok artik.
Gercektende nikah haberi internetteki haber sitelerindeydi. Yani bu normaldi.. Ama ya Alp.. Onun adinin tamamen temize çikmasi gerekiyordu. Telefonumun çalmasi düşüncelerimden sıyrilmama sebep olmuştu. Kayitli bir numara degildi. Cevap verdim.
- Evet .
- Ala... Ben Yag mu rrrr...
- Yagmur.. Kapatma dur..
Telefonun ekranina baktim numara vardi. Evet vardi. Gizli degildi. Demekki benimle artik görüşmek istiyordu.
- Ben burdayim.Ala..
- Nerdesin? Nasil yani binada mi?
- Binanin yan tarafinda arka sokaktayim.
- Geliyorum yanina.
- Hayir hayir. Yigit dişarida.. Hazir degilim. Olmaz ..
Yagmurun Yigitten çekinen telasli sesi beni korkutuyordu. Yigitin onu nasil bekledigini bir bilse.. Kosarak gelirdi. Ama hazir oldugundan emin olmaliydim. Ne yapmaliydim? Yagmur nasil buradaydi? Emirdenmi kaçmıştı?
- Yagmur orada bekle tamam mi? Bak çok güvendigim biri seni almaya gelecek. Korkma tamam mi?
- Güvenemem .. Kimseye güvenemem ben..
- Kardesim gelecek. Güven bana. Bekle orada tamam mi?
- Tamam..
Telefonu kapatyim. Hemen Alpi aradim. Önce telefon çaldi açmadi. İkinci aramamdan önce Gülaya döndüm..
- Senden birşey istiycem. Yan binanin yan tarafinda arka sokakta biri var. Onu alip verecegim adrese gotureceksin . Alp geldiginde geri gelirsin.
O sirada Alp beni geri aradi.
- Senden birsey istiycem. Bürodayim hemen gelir misin buraya..
- Gelemem..
- Kapat çeneni artik Alp. Yagmur burda. Yigitle karsilasmak istemiyor. Kimsenin haberi olmadan gel. Gülay onu bizim mekana götürecek. Ben durumu toparlayana kadar Yagmurla ilgilenmen lazim..
- Yapmazsam..
- Yapacaksin bence.. Çünkü beni seviyorsun..
- Kizim manyak misin sen?
- Sence.
- Yagmur demek.. Nasil kacmis Emirden..
- Bilmiyorum. Ama ögrenicez..
Gülayi iyice tembihledikten sonra merdivenlerden inmeye başladim. Yigit karsimdan geldiginde küçük çapli bir kalp krizi geçirdiğim dogrudur..
- Aaaaaa...... Yigit ....
- Benim .. Sakin ol.. Nerde kaldin birsey oldu zannettim..
- Yok yok Gulayla biraz islerim vardi. Malum birikmiş. Ama kalpten ölmezsem halleficem yani..
Yigit bana sarilarak yanagimdan öptü. Başimi oksuyordu. Sakinleştirmeye çalişiyordu. Aşagi indigimizde Yigit kapimi açti.
-Gel bakalim bin hadi.. Tavsan yürekli.
- Bennn tavşan yürekli..
Arabaya binmeden
- Kocacigim beni yanlis taniyorsun sanirim..
- Oyle mi??
- Hi hiii...
Yigitin boynuna sarildim.. Onun bana sarilmasina ihtiyacim vardi. O kadar iyi gelecektiki bana. Cesaret almaliydim. Yagmuru ondan kaçirdigimi düşündüğünde kopacak firtinalar icin gerekliydi bu.. Oda bana sarildiginda kokusunu icime cektim..
- Kokunu özlemiśim..
- Bende seni çok özledim. Bu gece çiftligemi kaçsak. Ne dersin..
- Bilmem bakalim.. Aksama dogru karar veririz..
- Tamam..
Boynuma bir opucuk biraktiktan sonra arabaya bindik. O sirada Gulay binadan çikmisti. Ama Yigit görmedi.. Araba sokakta ilerlemeye başladiginda Yigit birden fren yapti.
- Yagmur...
Arabadan inerek ara sokaga dogru koşmaya başladi. Sanirim Yagmur Gulayla haberlesmisti ve bulusmak icin yerinden cikmisti.
Birkac dakika gecmisti. Yigit arasokaklarda kosarak Yagmuru ariyordu.Yuzunde koca bir hayalkirikligiyla yanima geldiginde nefes nefeseydi.. Bir taraftanda etrafina bakiyordu. Bir elini arabaya dayamis destek aliyordu. Solugu düzene girdiginde ise sirtini arabadan destek alarak
- Yagmur zannettim.. Çok benziyordu. Ama oydu.? Emirden kaçmisti sanirim. Peki burada ne işi var ?
Yigit birden bana döndü.
- Bu isle bir ilgin var mi?
Yalan söylemek istemiyordum. Bu iliskimizi sarsardi. Yagmurada soz vermistim.
- Evet o Yagmurdu..
- Ve sen benden gizledin. Onun icinmi geldin buraya?
-Bana ne zaman anlaticaktin.? Tabi anlaticak miydin?
- Anlaticaktim. Bi dinlersen..
- Nerde şimdi?
- Söyleyemem Yigit..
- Neden söyleyemiyorsun?
- Söz verdim...
Yigit öfkeden delirmiś gibiydi.. Bana dönerek sert bir sekilde
- Bin arabaya...
