Yaşam iki kisimdan oluşur. İyi ve kötü. Birde iyiler ve kötüler vardir. Her kötünün iyi zannettigi amaçlari..Aradaki ince çizgi ise onlari kötü yapan amaçlara ulaşma yöntemidir.
Kisa biran ikilemde kalsamda Yigite söylemistim. Emir gibi birinin onunla arama girmesine izin vermeyecektim.
- Ne istiyor bu adam senden Ala?
- Bilmiyorum ama ögrenicem.
- Öyle mi?? Nasil olacakmis o iş?
- Konuşucam..
- Hadi ya!!! Bunlari söylerken bile gözlerinden öfke saçiyordu.Ama onu ikna etmeliydim. Nasil olacak bilmiyordum ama bir sekilde Emirle görüşecektim. Bu gecenin büyüsünü bozmamaliydim. Zamani gelince tabiki Yigitinde onayini alarak yapacaktim. Hersey cok tazeydi ,biraz sakinlesmeli daha planli hareket etmeliydik.
Ellerimi Yigitin boynuna doladim.
- Bu gece degil. Emiri aile yemegimizin arasina sokmayalim. Ozel olsun.. Bunu sonra konuşuruz. Yagmurunda haberi olmasin. Olmaz mi?
- Sakın Ala sakın !! Kendi başına bir iş çevirmeyeceksin..
- Tamam söz...
Yanaklarina kocaman kocaman opücükler kondurdum. Beni havaya kaldirip bir tur çevirdikten sonra yere birakti.
- Hadi gidelim..
Elimden tuttu ,kapiya dogru yoneldik. Aşagi indigimizde digerleride yeni inmislerdi. Masaya dogru ilerledik. Herkes masaya oturdu.
Mutluyduk.. İlk kez herseye ragmen biraradaydik. Yasanmisliklar coktu ama onemli olan onlar degildi. Yigit kardesine kavusmus ,ben ailemle beraber ve en onemlisi iki farkli aile birlesip tek aile olmustuk.
Aile neydi? En zor aninda birbirinin yaninda olup destek olan ,onu terketmeyen insanlar degil miydi? Bizde birbirimizi terketmeyecektim . Yigit masanin en başına ,ben hemen yan tarafinda ,karsimda Yagmur ,benim yanimda Alp,Yagmurun yanindada teyzem yerini almisti. Bu bir kutlamaydi. Mukellef bir sofra hazirlanmisti. Yaprak sarmasindan mezelere kadar ,et yemeklerinden tatlilara kadar.. Masada bekleyen şampanya bardaklarimiza girmeyi bekliyordu. Teyzem
- Yigit ev sahibi olarak servisi senden bekliyoruz..
Gülümseyerek yerinden kalkan Yigit şampanyayi patlatarak açti. İste simdi kutlama havasina girmistik. Kadehlerimiz havadaydi.. Herkesin dileklerini ögrenmek istedim..
- Herkes ne icin kadeh kaldirmak istiyor?? Mesela ben " aileme kavusmaya" dedigimde herkesin gözleri isildamisti. Teyzem kadehini " mutlugunuz daim olsun ,hep beraber olun", Alp kadehini kaldirdiginda " ben hep ailemin yanindaydim hepimizin mutluluguna " Yagmursa sessizligini koruyordu..
- Hadi Yagmur sira sende sen ne istiyorsun?? dedigimde yüzü degisti. " Ben birgun abime yaptiklarim icin kendimi affetmeyi diliyorum".
Yigitte uzulmustu bu sözlere.. Kadehini masaya birakti. Yagmurun kadehini elinden aldi onuda masaya koydu.. Elini Yagmurun omuzuna yerlestirdi..
- Ben senden hic vazgecmedim Yagmur.. Kizgindim.. Ama sana degil kendime.. Seni koruyamadigim icin.. Kendine kizma.. Ben sana hosgeldin dedigimde lafta degildi " hoşgeldin"... Biz her zorlugu asariz. Yeterki yanimda dur..
Yagmurun dolan gözlerinden yaşlar akmakla akmamak arasi savasiyordu.. Bir eliyle gözlerini silmeye çalisiyordu. Yigitin ona sarilmasiyla oda ona sarildi.. Film izler gibi izliyorduk.. Teyzem
- öyleyse "Ailemize" içiyoruz... Kadehler havada carpistiginda sanki kasvet dagilmisti. Şampanyalarimizdan birer yudum aldiktan sonra yerlerimize oturduk. Yigit
- Ben dilegimi söylemedim daha..
Hepimiz ona donmustuk..
- Aaa tabi ki Yigitcigim seni dinliyoruz oglum... dediginde hepimiz teyzemi onaylarcasina ona baktik..
- Bu tablonun mimarina .. Bu kadar inatci olmasaydi beni bu kadar delirtmeseydi ,pesinden sürüklemeseydi burda olamayacaktik. Aşkima... Papatyama?? Seni seviyorum ömrüm..
Kadehler bana kalktiginda utanmistim aslinda.. Bu tablonun mimari.. Ben miydim gercekten..
- Bende seni seviyorum askim.. Ben birsey yapmadim ama..
- Hayir hayir.. Yillardir bu evde boyle mutluluk olmadi. Cok insan geldi gecti,cok kutlama yapildi ama hic biri boyle anlamli olmadi..
Yigit oturdugu yerden kalkti. Sandalyenin arkasina geldi. Sacimi kulagimin arkasina alip yanagima bir öpücük kondurdu.
- Alcak gönüllüymüşte benim karim..
Alp masadaki kadehi eline aldi bir yudum icti. Sol elini sandalyesinin sirt kismina koydu.
- Aslinda benim sana tesekkur etmem lazim Yigit.
Neden der gibi bakti Yigit.
- Eee yani beni Alanin elinden kurtardi. Neler cektigimi bir ben bilirim.. Artik seninle ugrasirda biraz rahatlarim..
Masada bir kahkaha koptu. Teyzem
- Rahat birakin kizimi aaaa!!! Üzmeyin onu..
Bu arada yerine oturan Yigit elimi tutup avucumdan öptü. Omuzumu silkeledim.
- İstesende kurtulamazsin. Ben ikinizede yeterim canim..
Tekrar kopan bir kahkahadan sonra yemeklerimizi yemege basladik. Yigit birden durdu..
- Haaa bu arada karicigim yarin bir davet var.
- Ne daveti ?
Sasirmistim. Hic haberim yoktu. Yoksa vardida benmi unutmustum.
- Artik evlendigimizi herkese duyurmayalim mi?
Birden yemegi yutmayi unuttum. Yediklerimin bogazima takildigini hissettim. Öksürmeye basladim. Yigit hemen suyumdan bir yudum verdi.. Teyzem
- Oglum alistirarak söylesene.. Kizi öldürecektin.
- O nerden cikti Yigit?
- Önce minik bir kutlama.. Sonrada balayina gideriz diye düşündüm.
- Benim niye haberim yok..
- Ala sürpriz bu. Haberin olsa olmazdi.
- Yarina nasil hazirlanicam Yigit.. Süre cok kisa. Kim gelecek davetli listesi..
- Hersey hazir . Sen sadece davetin kralicesi olarak orda ol yeter...
- Offf ya... Bide balayi diyosun.. Hicbirseyim hazir degil ki..
- Biletler hazir. Rezervasyonlar tamam.. Davetliler, organizasyon herseyi Sinan ayarladi..
- Hiiii su Sinanin fazla mesaisi bu muydu?
- Yaniiii...
Heyecanlanip telaslansamda cok mutlu olmustum . Nasil ,ne zaman dusunmustu bilmiyorum ama cok guzel dusunmustu. Bunun Yagmurdan öncemi yoksa sonrami planlandigini bilmesemde bunun tadini cikaracaktim.. Hep beraber ortaya cikacaktik. Yagmurunda yanimizda olmasi tam bir güč gosterisi olacakti. Yagmura döndüm.
- Yagmur hallederiz degil mi? Ne giycez ? Yigit soze karisti.
- Tabi ki beyaz giyceksin askim.. Sen gelinsin.. Yagmurda kirmiziyi cok sever. Degilmi Yagmur?
- Evet abi... Cok guzel olucaksiniz cokkkk!!?
- Abi ben katilmasam mi?
- Neden Yagmur? Sen benim kardesimsin. Olman gereken yerdesin yanimda... Ve oylede olacaksin.
- Emir?? Birsey yaparsa?
- Yapamiycak buna firsat vermiycem..
Bu iki günü kimse gölgeleyemeyecekti. Yigitin kardesinin yaninda oldugunu hissettirmesi onu dahada güçlü hissettiriyordu.
- Abi.. O benim akli dengemin yerinde olmadigini ispata calisiyordu. Eger ...
- Yapamiycak... Gücü buna yetmez..
Ertesi gunun heyecaniyla yemegimizi yedik. Kahveler icin salona koltuklara gectik.. Biz Yagmurla sac modellerine bakmaya baslamistik bile.. Teyzem ,Yigit ve Alp birseyler konusuyorlardi. Ama sormak istemiyordum. Yagmur heyecanlanmisti. Dikkatini davete vermeli ve biran bile olsa herseyi unutmaliydi.. Saat gec olmustu. Teyzem yerinden kalkti.
- İzninizle cocuklar. Dinlenmem lazim.. Yarin yogun birgun olacak..
- Evet bencede teyze. Bizde yatalimmi Yigit?
- Tabi tabi .. Hepimiz dinlenmeliyiz ..
Herkes onaylar gibi bakiyordu. Yogun bir gundu. Belki fiziksel degildi ama duygusal olarak cok yorulmustuk. Kendi kendimizle kalip icimizde cozmeliydik ,ozumsemeliydik. Odalarimiza ciktigimizda herkes " iyi geceler" dileyerek odasina gitti. Odamiza girdigimizde cok yorgun oldugumu hissettim. Belkide uyumak icin yatagi görmem gerekiyordu. Dolabimdan geceligi alip giyindim.. Saten ,siyah,diz ustu geceligim teyzemin zevkiydi. Belkide ben olsam pijama ve terliklerimi giyerdim.. Ama teyzem boyle giyinmemi söylemisti. Artik evli bir kadindim ve boyle olmaliydim..
Yigit altina bir esofman gecirmis ,uzeri ise ciplakti.. Sanirim artik normal bir cift olmustuk.. Birden gulmeye basladim.. Yigit uzerine bakti. Göz kirpti. Ellerini beline koydu.
- Ala Hanim komik olan nedir?
- Bizzzz!!!
- Bizz...
- Yani normal olduk baksana..
- Haaa diyosun ki anormaldik..
- Tabiki anormaldik. Yani ben oyleydim. Birak biriyle uyumayi ayni yatakta yatmayi yetimhanede o kadar bikmistimki ayni odada uyumaktan ,odamda kimseye tahammulum yoktu.. Simdi bak bide..
Yigit yanima yaklasip belimden ellerini doladiginda ellerimi omuzunda doladim
- Simdi ne var degisen?
- Sen olmazsan uyuyamiyorum..
Saclarimi boynumdan toplayarak boynuma bir opucuk kondurdu.. Sarildim sıkı sıkı sarildim.. Beni kucagina aldi yataga goturup birakti.. Üzerimi örttu. İsiklari kapatip yanima geldi.. Kolunu uzatti.. Omuzunda yerimi almistim.. Bir elimi boynunun altina koydum.. Alnima bir opucuk kondurdu.. Kafami kaldirdim.
- Balayina gidecektik birde degil mi?? Aaa nasil unuttum ben.. Nereye gidiyoruz..
Yigiti bir gulme aldi.
- Bumu yani düşündüğün?
- Evettt!!?
- Sürpriz...
- Sey.. Yagmur nolucak..
- Merak etme sen herseyi dusundum ben.. Sen uyumana bak ve yarin aksama nasil yetisecegini düşün...
Mutluydum.. Mutlulugu tanimlayan üç kelime nedir deseler anlatabilir miydim?Belki simdi degil ama sonra anlatabilecektim..
Ne ara uyudugumu hatirlamiyorum bile. Sabah ne ara olmustu . Gözlerimi açmakla açmamak arasi savasiyordum.. Yigitin
- Karicigim... Uyan hadi yetisemiyceksin.. Kendi düğününe gec kalan gelin olacaksin...
- Yetisiriz askim.. Kucuk bir davet yani... Yagmurda var. Ben biraz daha uyuyayim.
Yigitin gulmesini duyabiliyordum.. Yanagimi koklarken
- Hi hiii küçük... 300 kisi kadar...
Birden gözlerim acildi..Yerimden dogruldum. Buz gibi soguk dus etkisine girdim..
- Nasil yani. Hani küçük bir davetti..
- Kücük iste...
- İnanmiyorum Yigit... Soylenerek yataktan firladim. Yigit ellerini ensesinde birlestirdi.
- Belki fazlada olabilir..
- Neee!!! Fazlasimi var.. Nasil yaparsin bunu??
- Aşkim ,Yigit Hanoğlu nun düğünü bu.. 3_5 davetliyle gecistirilemez..
Banyoya girdim aceleyle.. Planlarimida hemen yapmaya baslamistim. Kendi kendime konusuyordum.. Uzerimi degistigimde Yigitte giyiisti..
- Bu ne heyecan askim.. Bak bende damadim.. Ama heyecan sıfır...
- Tabi sen bir smokin giyersin olur.. Biz sac ,makyaj,elbise... Allahimmm nasil yetiscez.. Birkac saat var.. Haaa birde balayina gidicez.. Hicbirsey hazir degil hiccc...
- Hallederiz merak etme...
Yigitin rahatligi beni deli ediyordu.. Merdivenleri kosarak iniyordum.. Yigitse bagiriyordu.
- Yavas düşeceksin yavaş...
Merdivenlerden indigimde calan kapiya dogru ilerledim.. Kapida korumalardan biri vardi.. Elinde bir kutu tutuyordu..
- Ala Hanim bu size???
- Bu ne???
- Adiniz yaziyor..
Paketi aldim. Kimin gönderdigi yazmiyordu.. Korumaya birsey sormadan kapiyi kapattim... Geriye döndüğümde Yigit arkamdaydi.
- Kimden bu paket??
- Bilmiyorum. İsim yok. Anlamadim...
- Açma....
- Bomba olacak hali yok ya...
- Ala ver sunu.. Neden isim yok bunda...
