Çoban Yıldızı

52.Bölüm: "Yanılgı"

#MarshmelloBastilleHappier

#AynaGelincik

*

" İnsan geri dönememek için kimi zaman geçtiği köprüyü bile yakar."

*

(Medya:Ekim Doğandemir)

52.Bölüm: Yanılgı

Düşüncelerimden sıyrılarak başımı kaldırdım. Karşımda bana beklentiyle bakan bu iki çift göz vicdan yapmama sebebiyet veriyordu.

Düşündüm de;

Mert'inkiler hiçte vicdanımı sızlatmıyor. Şeytan gibi bakıyor ya!

Bire düşürüyorum.

Önümdeki dosyayı Mert'in benim önüme ittiği gibi onların önüne ittim. Aynı anda mekanik bir şekilde bir dosyaya bir bana baktılar.

"Hayır, " diye başladım söze. Ama devam edemedim.

Mert "O zaman yeni işiniz hayırlı uğurlu olsun, umarız ki patronlarınızla iyi geçinir, onlara bol bol yemek ikramında bulunursunuz. Terfi almak istersiniz diye söylüyorum; et yemeklerine bayılırım." diyerek bana elini uzattığında göz devirdim.

"Lan mal! Hayır dedi!" diye dürttü Ozan. Mert bir an Ozan'a baktıktan sonra tekrar bana döndü ve gözlerini kocaman açıp başını sağa yatırdı. Chuky gibi görünüyordu.

"Ne demek hayır? Hayır ne demek? Demek ne hayır?"

"İşi kabul etmiyorum, beş gün sonra İngiltere'ye geri döneceğim. Yine de teklif için teşekkürler." diye kestirip attım. Düşünürsem çok farklı şeyler söylerdim ve ben duygusal yanımı ön plana çıkarıp mantığımı hiçe sayamazdım. Yaptığım bütün hatalar, duygularımı kullanmamdan ortaya çıkıyordu. Şu an mantıklı olmak zorundaydım.

Mert gözlerini doldurup dudağını büzdü. Doğruyu söylemeliyim ki, zerre etkilenmiyordum. Ozan sözü devraldı.

"Maral iyice düşündün mü? Göz önünde bulundurman gereken çok fazla faktör var."

Başımı salladım. "Dediğin gibi iyi bir özgeçmişe sahibim ve her ne kadar ilk işim olsa da yeni bir şirketle çalışmak istemiyorum."

Asıl sebep bu olmasa da böyle bilmeleri daha iyiydi.

"Maral ben hamileyim!" diye bağırdı Mert. Yüksek çıkan sesiyle birkaç masa üzerimizde göz gezdirmişti. Elimle yüzümü saklamaya çalıştım.

"Mert, seninle ortak bir şirket kurduğum için kendimden özür diliyorum."

Mert yaptığı şeyin mantıksızlığını anlayıp ofladı.

"Tek neden yeni bir şirket olmamız mı?" diye bir soru yöneltti bana. Bir an afallasam da sorusuna soruyla karşılık verdim.

"Peki sizin benimle çalışmak istemenizdeki tek neden, iyi bir özgeçmişe sahip olmam mı?"

Kısa süreliğine birbirlerine baktılar.

Diğer nedeni ya da nedenleri bilmesem de CV'min bu teklifteki tek sebep olmadığını biliyordum. Bunu bilecek kadar iyi tanıyordum onları.

"Düşüncelerimi ifade ettiğimi düşünüyorum, evet ilk iş tecrübem olabilir ama iki teklifi de değerlendirdiğimde kariyerim için İngiltere'yi seçmeliyim. Umarım baş mimar koltuğunuzu dolduracak yetenekli bir mimar bulursunuz."

Bunları söyledikten sonra konu üzerinde daha fazla yorum istemediğimi belli ederek ayağa kalktım ve masanın üzerindeki çantamı alıp koluma taktım. Resmi bir şekilde sağ elimi uzattım ve sıkmalarını bekledim. İlk önce elini uzatan Mert oldu ve elimi sıkarken gözlerimin içine bakıp konuştu.