Çoban Yıldızı

26.Bölüm: "Sürpriz"

#ShawnMendesTreatYouBetter

Merhaba Arkadaşlar!Yeni bir bölümle karşınızdayım.Vakit buldukça yazıyorum.Kitabı bırakmadım,bırakmayı düşünmüyorum.Sadece yeterli zamana sahip olmadığım için çok sık yazamıyorum.Kusura bakmayın.Bir dahaki bölüme kadar sevgiyle kalın.Okurken keyif almanız dileğiyle...🤗🤗🤗🤗🤗

*

"Bu sefer, gerçekten sona gelmiştik."

*

26.Bölüm: Sürpriz

Maral ÖZDEMİR'den

Bir şeyler eksikti.Kafamda bir şeyler tam oturmuyordu.Bu yapbozda parçalar birleşmiyordu.Birleşse de resim oluşmuyordu.Kafamdaki belirsizlikle beraber onun kapısına geldim.Elime bir pasta tutuşturdular.Beni alıp kapısının önüne koydular.Ne yapacağım?Yeni ev alan gelinlere götürüldüğü gibi ev hediyesi mi alsaydım?Ütü?Fırın?Çamaşır makinesi?Ya da nevresim takımı?

"SÜRPRİZZZZZZ!!!" diye bağırdı herkes aynı anda.Ne olduğunu anlayınca herkesten sonra

"Sürpriz!" deyiverdim.Aras direkt bana bakıyordu.Direkt gözlerimin içine.Her zamanki gibi kaçamak bir gülümsemeyle bakıyordu.Otuz iki dişimi göstererek güldüm.İşte o zaman büyük bir kahkaha attı.O kadar büyük bir kahkahaydı ki korktum.Hepimiz ne içmiş bu der gibi ona izliyorduk.Mert'in bağırmasıyla beraber büyü bozuldu.O kahkahayı kesti ben de onu izlemeyi.

"Lan kafayı mı yediniz?"

"Abi ağaç olduk ya!İçeri alsana bizi!"

Aras kardeşine baktı ve kapıyı açabildiği kadar açıp yoldan çekildi.İlk önce Esra girdi sonra Ekim sonra Belinay ve sonra diğerleri.Ben hala elimde pastayla kapıda bekliyordum.Gülen gözleriyle,dişini koyduğu yastığın altında para bulup sevinen çocuğa benziyordu.Öyle mutlu,öyle şaşkın.

"Girmeyecek misin?"

Rüyadan uyandım ve cevap verdim.

"Aa evet.Gireyim.Yani gireyim mi?Girmeyedebilirim.Yani girmeli miyim?Girecek miyim?Of ne saçmalıyorum ben?"

Yanıma yaklaştı.

"Girmelisin ve gireceksin."

Kolumdan tutup beni içeri soktuktan sonra kapıyı kapattı.Adımımı attığım ilk an evi inceledim.Gelin görmeye gelmiş kaynana gibi hissediyordum kendimi.Oldukça geniş bir evdi.Büyük bir salon ve mutfak,arka tarafta sayısını bilmediğim kadar oda.Güzeldi.Tam Aras'ın evi diyebileceğim tarzda bir evdi.Sade ama şık.

"Iyyy temizlik kokuyor bu ev!"

Mert'in cümlesine güldüm.Aras'ın evi başka ne kokabilirdi?

"Abi burası bizim evden bile güzel."

Elimdeki pastayı mutfağa koyup aralarına döndüm.Doğal olarak Aras yerleşememişti.Tabi ki her yer tertemizdi.Ama eşyalarını bu hızda yerleştirmesi imkansızdı.Mert,Serkan ve Ozan kanepelerden birine yayıldılar.

"Artık ikinci bir evim var.Mükemmel bir duygu."

Evet ilk evi sahiplenme cümlemiz Mert'ten geldi.Devamını alalım arkadaşlar!

"Aynen lan.Aras yedek anahtar çıkart bize."

Serkan'dan bir cümle.Evet devamı.

"Şu arka tarafta büyük bir oda gördüm.O odayı rezerve ettirmek istiyorum.Asistanımla konuşup kalacağım günleri ayarlayacağım.Randevu defterime bakmam gerekiyor.Teşekkürler."