Çoban Yıldızı

36.Bölüm: "Çığlık"

#BillieEilishLovely

#MorVeÖtesiBirDerdimVar

*

" Biz, 'biz' olmuştuk. "

*

(Medya:MARAL ÖZDEMİR)

36.Bölüm:Çığlık

Gözlerim, yirmi bir yaşıma kadar çok fazla şey görmüş, çok fazla şeye şahit olmuştu.Sekiz yaşındayken canından çok sevdiği annesinin ölümünü görmüştü mesela, onun cansız bedenini kazımıştı hafızasına. Babasının annesi için döktüğü gözyaşlarına şahit olmuştu.Zavallı babası günlerce ağlamıştı.O yangından sonra küçücük vücudunu kitlediği dolabın karanlığını görmüştü ve biraz daha hissetmişti korkuyu.

Yaşadığı kötü şeylerin sonucu olarak hep ilk önce sol gözünden akmaya başlamıştı yaşlar.Hani derler ya mutluluktan akan gözyaşı sağdan akar diye.Küçük kız yirmi bir yaşına kadar zümrüt yeşili gözlerinin şahit olduğu sahneler dolayısıyla bu olayların verdiği hüzünle ağlamıştı ama bugün ilk defa kollarının arasında ona gözünde bir ışıkla bakan adam sayesinde mutluluktan gözyaşı döküyordu.Bu öyle güzel bir bakıştı ki hiç görmemişti hayatında.Gözlerinde öyle bir duygu mevcuttu ki tarifi yoktu.

Kulaklarımda söylediği sözler yankılanıyordu.Beynim bozuk bir plak gibi tekrar ediyordu.

Seni seviyorum zümrüt gözlü kız.

Seni seviyorum zümrüt gözlü kız.

Seni seviyorum zümrüt gözlü kız.

O anki şaşkınlığımla dudaklarımın arasından sadece bir "Hı?" sesi yükselmişti.

Romantik ortamın içine eden bir adet Maral.

Gözlerimin olduğundan daha büyük göründüğüne emindim.Tepkime olacak güldü.Bu adam benimle dalga geçmek için de olsa gülmemeliydi. İnsanların içinde en azından.

"Hı derken?Algılayamadın sanırım?Tekrar edeyim mi?"

Sağ elimi boynundan hızlı bir hamleyle çekip olası bir tekrar olayını önlemek için dudaklarını kapattım.

"Yo-yok.Anladım."

Elimin altında olan dudağı hareketlendiğinde tekrar güldüğünü anladım.Ya da dur bir saniye ne gülmesi?Avucumun içini öpmüştü!

Ani bir refleksle elimi çektim.Kıpkırmızı olduğuma emindim.Yer yarılsaydı da dibine girip çıkamasaydım keşke!

"Seviyorum diyorum, bir şey demeyecek misin?"

"Ya bağırmasana insanlar duyacak!" diye çemkirdim.Şarkı da bitmişti bu esnada.

Daha ne kadar yakınlaşabilirdik bilmiyordum ama o bana doğru bir adım daha attı.Gir dibime gir.Kalbim ağzımdan fırlayınca ruhuma bir fatiha okursun.

"Duysunlar." dedi ürkütücü bir ses tonuyla.O an hiç beklemediğim bir şey yaparak elimi tutup havaya kaldırdı.Herkesin dikkati üzerimizde toplanmıştı.Elimi kurtarmaya çalışsam da izin vermedi.

"Yapma Aras." dedim dişlerimin arasından.Beni umursamayarak salona duyurdu.

"Herkes duysun!Ben, bu kızı seviyorum."

Kalabalıktan oo ya da vay gibi nidalar yükselirken ben ölmeyi diliyordum içimden.Zaten bu gidişle utançtan ölecektim.

Mert ıslık çalmaya başladığında Belinay ilk yorum yapan oldu.