My First Love is My Enemy [COMPLETE]

Chapter #91- Trouble

.

*Xyra's POV*

Pagdating namin sa school ay dali dali kaming pumunta sa tambayan.

Nakita ko si Chloe sa sulok na nakaupo sa sahig habang umiiyak kaya lumapit ako sakanya at niyakap sya.

"Bessy anung nangyari?" Tanung ko habang kayakap sya pero dipa sya makapagsalita.. umiiyak lang sya sa loob ng yakap ko.

Kaya hinimas himas ko muna likod nya.. hinayaan ko nalang muna sya umiyak.. mamaya ko nalang sya tatanungin.

"Sige Bessy umiiyak ka lang.. nandito lang ako!" sabi ko.

Kami nalang ngayon ang madalas pa magkikita dahil si Tina ay sumama sa Parents nya sa Hongkong para magbakasyon.. Ilang araw pa yun sila bago makabalik dito.. at si Clere naman ay sempre nasa asawa nya .. so Kami lang ni Chloe dito pero bakit wala si Steven? Mukang malaki ang problema ni Chloe kaya dapat kasama nya ito../

"Tahan na Bessy, sabihin mo sakin ang problema mo!"

Kumawala sya sa yakap.. umiiyak parin sya pero hindi na gaya kanina na parang batang humahagulgol.

"Anu bang nangyari ha?" Tanung ko ulit.

"Wala na kami ni Steven ㅠㅠㅠ " sabi nya saka umiyak na naman ulit.

Nagulat ako sa sinabi nya ganun din si Yuhan. . Naguluhan din ako.

"Anu?" nagtatakang tanung ni Yuhan.

"Papaano nangyari yun Bessy?" Tanung ko naman.

"Matagal na nya ako niloloko(umiyak*) na may Anak na pala sya!"

FLASHBACK KANINA LANG*

*Chloe's POV*

"Babe, tignan mo! Ang cucute ng mga isda oh" sabi ko kay Steven habang pinagmamasdan ang mga isda na naglalaro sa gilit ng yate..

Nasa Yate kami na hindi umaandar..

"Oy Babe! Ayus ka lang ba jan? Kanina ka pa tahimik ah.. halika panuorin natin yung mga isda!" Sabi ko nang makalapit ako sakanya.

"Patawarin mo ako Babe!" malungkot nyang sabi saka yumuko.

Umupo ako sa tabi nya.

"Bakit?" Nagtataka kong tanung.

Hinawakan nya ang mga kamay ko.. naramdaman kong nanginginig sya at parang hindi nya kayang sabihin ang sasabihin nya.. nakita kong tumulo ang luha nya.

"Oy Steven! Ayus ka lang ba? Anu bang sasabihin mo?" kinakabahan kong sabi..

"Chloe! May anak na ako, 2years old na"

Hindi ako makapaniwala sa sinabi nya.. mabilis narin tumulo ang luha ko.

"Second year college pa tayo nung makabuntis ako.. hindi ako naniniwalang anak ko yun pero nung ipanganak sya, napatunayan sa DNA test na ako nga ang tatay ng bata.. Hindi ko pinanagutan yung bata kahit na alam ko ng ako ang ama pero sinuportahan ko nalang.. wala akong ibang pinagsabihan maliban kay Divon.. natatakot kasi akong baka malaman mo at masaktan.." umiiyak nyang sabi.

Ako naman ay parang nawalan ng lakas habang pinapakinggan ang mga sinasabi nya.. panay ang agos ng mga luha sa mata ko.

"Kung sinabi mona sakin yan noon pa*sob* ay mas madali kong matanggap..*sob* nagtiwala ako sayo Steven *sob* pero anu ginawa mo? *sob* Niloko mo lang pala ako!" Parang hinahabol ko lang ang hininga ko habang nagsasalita.. naninikip ang dibdib ko.