I Already Found Him | On-Going

Chapter 18

Naghihintay ako kay kuya Reign dahil may naiwan daw siya sa bahay namin so pinaghintay niya ako doon sa tapat ng tricycle-an.

It's 7:30 PM na kaya madami na ang lamok dito sa puwesto ko, at hindi naman madilim dito sa puwesto ko, pero nilalamok na na ako. Tapos naka-maiksing shorts pa ako.

I just waited him.

Pero napatingin ako sa kanang harapan ko.

At biglang tumigil ang mundo...

A pair of black shoes, a school uniform.

And my heartbeat begins to beat fast.

After all those days, I suddenly saw him.

Nakita ko lang ulit siya noong may contest sa school nila. School din kasi namin dati iyon. It was in July, and now is November.

All my feelings came back.

Akala ko hindi na kami magkikita pa.

When I saw him. He suddenly look at me. Na para bang alam niyang nandito ako. So I look at my cellphone to avoid his stare.

Inangat ko ang ulo ko at nakita ko siyang kina-kausap yong tricycle driver and after that he stare at me again.

Then our eyes met. Kaya napaiwas agad ako ng tingin.

Then maya-maya ay sumakay na siya at ang dalawa niyang kaibigan sa tricycle at pinaandar ito ng driver.

Pero no'ng unti-unting umaalis ang tricycle ay nakatitig pa rin siya sa akin.

Matutunaw na yata ako sa mga titig niyang iyon.

At unti-unting lumalayo ang tricycle.

Bigla na lang akong nalungkot.

I want to talk to him. I want to clear the things 2 years ago. I still care for him. I still love him.

Miss na miss ko na siya. Sobra pa sa sobra.

"Akin na?", naputol ang pagmumuni-muni ko nang may magsalita sa harap ko at si Kuya Reign pala iyon.

"Ito kuya oh." sabay bigay ng gamit.

"Bakit tulala ka diyan?"

"Ah... Wala kuya." sagot ko agad.

"Oh sige umuwi ka na. Ingat ka gabi pa naman." tumango na lang ako and we walked apart.

At napabuntong-hininga ako.

Miss ko na siya. Sobrang miss ko na talaga siya.

I thought we'll never see each other again.

Bakit ko ba kasi siya iniwasan noon?

Bago ko kasi naging crush noon si Matthew ay niligawan niya ako pero ewan ko ba sa sarili ko ay iniiwasan ko siya.

Tapos ito ako ngayon...

Regretting the memories we had.

After 2 years... May feelings pa rin kaya siya sa akin hanggang ngayon?

Mahal ko pa rin talaga siya. Mahal na mahal ko pa rin si Matthew.

Habang naglalakad ako ay biglang humangin kaya napayakap ako sa sarili ko.

Kung hindi ko ba siya iniwasan si Matthew noon, kami pa din kaya? Hindi siguro ako masasaktan? Hindi ko din siguro kaya makikilala si Drixx?

And that thought hit me.