Od nienawiści do miłości

Załatw tą sprawę

- Krystian chodź na chwilę do mnie - Łucja poprosiła Krystiana do siebie, miała z nim coś ważnego do załatwienia. Policjant był zdenerwowany, bo cały dzień nie mógł dodzwonić się do Pauliny, bał się, że coś jej się stało. Wszedł za szefową do gabinetu i usiadł na krześle naprzeciwko niej, nie wiedział jednak o co chodzi
- Dzwoniła do mnie Paulina, powiedziała, że jest w ciąży, a ty zmuszasz ją do usunięcia dziecka, chcę wiedzieć czy to prawda?
- co?! Powiedziałem, że niechce tego dziecka, bo nigdy niechciałem, żeby mnie z nią coś łączyło, ale ja jej nic nie kazałem i do niczego jej nie zmuszałem tym bardziej do tego!
- Nawet jej w to nie uwierzyłam i ty też wkońcu powinieneś przejrzeć na oczy, że ta dziewczyna perfidnie tobą manipuluje. Wiesz czego ona ode mnie chciała?
- no, czego?
- żebym cię zwolniła!
- A ty co jej powiedziałaś? Mam nadzieję, że nie się na to nie zgodziłaś?
- Powiedziałam, że nie ja cię zatrudniłam i nie ja cię będę zwalniać, ale Krystian zrób z tym coś zanim ona pójdzie gdzieś dalej, bo wtedy dopiero będziesz miał problemy
- jasne pogadam z nią po pracy, oczywiście jak wróci do domu - Krystian wyszedł do swojego i Olgierda pokoju gdzie czekali już na niego partner i Natalia z Kubą
- A wy swojego operacyjnego to nie macie?
- mamy, ale przyszliśmy do ciebie.
- do mnie? A o czym wy chcecie ze mną rozmawiać?
- Co zamierzasz dalej zrobić z Pauliną?
- jak to co? Przecież nie zostawię jej samej w ciąży
- tyle tylko, że żadnej ciąży nie ma, Paulina znowu cię okłamała
- dobra skończcie, skąd wy to możecie wiedzieć!?
- słyszeliśmy jej rozmowę z koleżanką
- może wam się przesłyszało albo poprostu z kimś ją pomyliliście? Takie rzeczy się zdarzają
- Krycha przejrzyj kurwa wkońcu na oczy, ta dziewczyna robi wszystko żeby miała nad tobą cały czas kontrolę i póki co świetnie jej to wychodzi
- Olo!, ty się poprpstu na nią uwziołeś od samego początku, a teraz wciągasz w te gierki Natalię i Kubę
- w swoje gierki to wciągła cię Paulina
- może zamiast spiskować przeciwko niej pomóglbyś mi ją znaleźć
- nic jej nie jest, bo jakiś miała odwagę i czas zadzwonić do Łucji!
- ja niewiem, Paulina ... to nie może być prawda, to napewno jest jakaś
- to nie ma sensu, wiedziałem, że tak będzie. Kuba pokaż mu to nagranie, a ty sobie wygodnie usiądź
- jakie nagranie?
- siadaj! - Kuba włączył nagranie, a Krystian nie mógł uwierzyć w to co słyszy, wszyscy dookoła widzieli co robi Paulina, tylko on był ślepy
- Jesteście pewni, że to napewno była ona?
- Tak, ty też to wiesz
- to w takim razie proszę bardzo! Czekam! No wyrzućcie to z siebie i powiedzcie co sobie o mnie myślicie!
- Nie mam zamiaru ci dokładać, ale ja mówiłem, że tak będzie
- Olo oszczędź sobie takiej gadki! Proszę
- Jedź do domu, pogadaj z Pauliną tylko na spokojnie i załatw tą sprawę raz na zawsze