Od nienawiści do miłości

Ja przepraszam

Krystian usłyszał dzwonek do drzwi, podniósł się z kanapy i bez zastanowienia je otworzył, ale pojawienie się w jego mieszkaniu Kuby nie zapowiadało nic dobrego. Tymbardziej w sytuacji, w której znalazła się cała trójka
- Kuba?
- Krystian, proszę poświęć mi chwilę
- spieszy mi się trochę, mam zachwilę bardzo ważne spotkanie
- Krycha proszę, tylko ty mi możesz pomóc
- no dobra wejdź, rozgość się, a ja odwołam to spotkanie - Krystian tego wieczoru nie miał nic zaplanowane, ale miał nadzieję, że tym uda mu się pozbyć Kuby i nie będzie musiał z nim rozmawiać. Po chwili wrócił do salonu, gdzie Kuba rozlał już wódkę do szklanek, sam był już lekko wstawiony
- chcesz pić? Kuba, ja wczoraj trochę przesadziłem z alkoholem i dziś chyba nie mam ochoty
- nie napijesz się ze mną? Nie zostawiaj mnie z tym samego, proszę
- no ok, widzę, że to coś poważnego - zanim Kuba powiedział po co tak naprawdę przyszedł chłopaki zdążyli się już trochę upić
- stary, dlaczego to życie jest takie powalone, każdy jakoś potrafił sobie ułożyć życie, a my zawsze mamy pecha w miłości. Dlaczego nie możemy być szczęśliwi?
- o czym ty gadasz? Przecież ty masz Natalię, jesteście szczęśliwi
- też tak myślałem, ale Krystian ja mam wrażenie, że ona kogoś ma, że mnie zdradza
- zwariowałeś!? Natalia nigdy by ci tego nie zrobiła
- unika mnie, a o spędzeniu wspólnie czasu nie ma mowy. Co ja mam zrobić?
- Natalia jest świetną kobietą i ona nigdy by czegoś takiego nie zrobiła, uwierz mi, ja znam ją trochę dłużej niż ty - próbował go przekonać, ale doskonale wiedział, że prawda jest zupełnie inna, Natalia faktycznie go zdradzała i to z facetem z którym on teraz pije wódkę i zwierza się z problemu. Ufał mu, a on musiał go oszukiwać, widząc łzy spływające po jego policzkach chciał się już do tego przyznać, chciał mieć to za sobą, może jest jeszcze szansa, że on mu wybaczy i wszystko się jakoś ułoży
- Kocham ją i najgorsze jest to, że nie potrafię przestać
- Kuba, ja muszę ci się do czegoś przyznać, nie mogę już tego dłużej ukrywać
- no mów, teraz ty się wygadaj ja już dużo powiedziałem
- Natalia fakrycznie cię zdradziła, ale to było tylko jednorazowe, ona cie kocha
- wiedziałem!, wiedziałem, że to prawda! Krystian, powiedz mi kim on jest? Znam to?
- to ja spałem z Natalią... przepraszam - Kuba nie mógł już tego wytrzymać chwycił szklankę sciskając w swojej dłoni, roztrzaskała się na drobne kawałki raniąc jego rękę
- cały czas jak tutaj jestem udajesz mojego kumpla!, pocieszasz mnie!, mówisz, że Natalia nigdy by mnie nie zdradziła, a sam dobrze wiedziałeś, że to prawda!
- przepraszam, to wszystko stało się tak szybko, ja nie byłem w stanie ogarnąć
- przespałeś się z nią! Myślisz, że jak teraz powiesz przepraszam, to ja o wszystkim zapomnę!? - kiedy w mieszkaniu Krystiana doszło między chłopakami do awantury, Natalia zoorientowała się, że jej chłopak jest u faceta z którym go zdradziła
- Olgierd musimy jechać do Krystiana!
- po co, przecież jeszcze robotę mamy
- Kuba jest u niego, a sam przyznasz, że w tej sytuacji może tam dojść do tragedii. Jeżeli Kuba się dowie... albo nawet jeśli już wie to oni się pozabijają
- dobra jedźmy już tam