Untypical love Story •Julia i Kacper •

70

Pov. Kacper
Minął już ponad rok odkąd jestem z Julką. Mimo tego, że kłótnie praktycznie cały czas towarzyszyły naszemu związkowi, to i tak bardzo się kochamy. Za rok kończy się projekt... Nie mam pojęcia, czy Julka zostanie jednak w Warszawie, czy może jednak wyjedzie do Wrocławia do rodziny. Chciałbym, żeby mieszkała ze mną, ale myśle, że ciężko będzie ją do tego przekonać.

-Idziemy już?- zapytała Julka wchodząc do pokoju. Dziewczyna wyglądała obłędnie zresztą jak zawsze. Dzisiaj jedziemy do moich rodziców tak bez zapowiedzi, bo chcieliśmy zrobić im niespodziankę.
-Tak, podasz mi klucze?- zapytałem pokazując palcem na szafkę. Dziewczyna podeszła do niej, rzuciła mi klucze i wyszła z pokoju.

-Ciekawe jak zareagują jak nas zobaczą- powiedziała Julka zapinając pasy w samochodzie.
-Nie mam pojęcia, pewnie się ucieszą- powiedziałem wyjeżdżając spod domu. Przez resztę drogi słuchaliśmy piosenek i śmialiśmy się z głupot.

-Wyskakuj młoda- powiedziałem zatrzymując się pod domem rodziców. Co mnie zdziwiło to to, że nie ma auta mojego ojca, więc albo nie ma obydwojga rodziców, albo tylko taty, bo mama nie ma prawa jazdy.
-Kurcze, a jak ich nie ma?- zapytała Julka gdy zauważyła, że nie ma auta na podjeździe.
-Chodź, zadzwonimy dzwonkiem to wtedy się dowiemy- chwyciłem blondynkę za dłoń i ruszyliśmy pod drzwi. Julka nacisnęła dzwonek i po chwili drzwi otworzyła nam mama. Była bardzo zdziwiona, ale widać ze się cieszyła. Zaprosiła nas do środka i od razu przytuliła Julkę a później mnie.

-Jest tata?- zapytałem siadając na kanapie w salonie. Mama popatrzyła na mnie i zaprzeczyła kiwnięciem głową- A kiedy wróci?- zapytałem patrząc na nią
-Nie wiem dziecko- odpowiedziała i poszła do kuchni aby zrobić nam coś do picia.

-Co się jej dziś dzieje?- zapytała szeptem Julia.
-Nie mam pojęcia, jakaś dziwna jest- oznajmiłem przesuwając się do dziewczyny. Musnąłem lekko jej usta i pogłębiłem pocałunek. Blondynka wsunęła rękę w moje włosy a drugą objęła moją szyję.

-Dzieci drogie, wystarczy już- skarciła nas moja mama, więc odsunęliśmy się od siebie. Kobieta położyła przygotowane napoje na stolik i usiadła koło nas.
-Opowiadajcie co u was- powiedziała moja mama patrząc na nas z uśmiechem. Zatrzymała się wzrokiem na Julce i wyszczerzyła się- Julcia, przytyło ci się
-Niee, napewno nie- blondynka popatrzyła na swój brzuch i odezwała się nieśmiało.

-Nie staracie się o dziecko?- zapytała czym totalnie mnie zdziwiła. Popatrzyłem na Julkę i widziałem ze jest lekko spięta, przez zachowanie mojej mamy.
-Mamo, przestań- odpowiedziałem jej
-Ale popatrz Julci się przytyło i nie mówcie mi że ze sobą nie współżyliście, bo to niemożliwe- powiedziała a ja nie wiedziałem jak to skomentować.
-Jeszcze na to za wcześnie, mam dopiero 17 lat i chcę najpierw skończyć szkołę- oznajmiła blondynka a moja mama kiwnęła głową na znak, że rozumie- Pójdę do toalety- powiedziała Julia i ruszyła do łazienki.

-Mamo, co to miało być- zapytałem będąc sam na sam z rodzicielką.
-Oj tam nie przesadzaj już, chciałabym mieć kolejne wnuki- zaśmiała się
-A tata gdzieś dalej do pracy wyjechał ze nie wiesz kiedy wróci?- zapytałem zmieniając temat.
-Nie kochanie, po prostu tak jakby... Za jakiś czas bierzemy rozwód- powiedziała a mi zabrało mowę. Chyba się przesłyszałem, bo to niemożliwe.
-Słucham?- krzyknąłem zdenerwowany- Chyba sobie żartujesz w tym momencie
-Uspokój się synu i nie krzycz tak. Tak będzie dla nas wszystkich lepiej- powiedziała i już miała wstawać z Sofy, jednak zatrzymałem ją.
-Któreś z was dopuściło się zdrady, zgadza się?- zapytałem ze łzami w oczach. Byłem przerażony tym co usłyszałem. Nie wyobrażam sobie moich rodziców osobno.
-Nieważne Kacper- powiedziała i w tej samej chwili Julka wyszła z łazienki. Opadłem bezsilnie na kanapę i schowałem twarz w dłoniach.
-O co znowu chodzi?- zapytała Julka. Nie chciałem teraz o tym gadać, więc się nie odezwałem.
-Julcia kochanie, chodź pomożesz mi w kuchni- blondynka pogłaskała mnie pokrzepiająco po ramieniu po czym pocałowała mnie w policzek i poszła do mojej mamy. W tej chwili czuję się bezsilny. Nie wierze, że to koniec związku moich rodziców.