Untypical love Story •Julia i Kacper •

63

-Idalia, wstawaj do cholery- mówiłam już któryś raz aby obudzić śpiącą dziewczynę. Szarpnęłam ją za ramię, ale dalej nic, więc postanowiłam ją olać i iść się ogarnąć do łazienki. Z wczorajszej nocy nie pamietam zbyt dużo. Wiem, że Kacper miał do mnie wyrzuty za jakieś zdjęcie, ale ja naprawdę nie wiem o co mu chodziło. Weszłam pod strumień cieplej wody, który mnie lekko rozbudził. Po 15 minutach wyszłam i zrobiłam sobie lekki makijaż kosmetykami Idali.

-Nie śpisz już?- powiedziała rozespana blondynka wchodząc do łazienki. Stanęła koło mnie i patrzyła razem ze mną w lustro.
-Idalia wiesz może o jakie zdjęcie chodziło Kacprowi?- zapytałam chowając tusz do kosmetyczki.
-No jakieś zdjęcie wczoraj dodałam, ale nie wiem czy o nie mu chodziło- popatrzyła na mnie i wstrząsnęła ramionami.
-Możesz mi je pokazać?- powiedziałam do przyjaciółki a ona poszła do pokoju po swój telefon.

-Boże święty poważnie? I o to zdjęcie się obraził?- zapytałam zażenowana zachowaniem Kacpra
-No w sumie trochę na tym zdjęciu wyglądacie jak para- oznajmiła blondynka
-Z której dupy strony?
-No popatrz, ten cały Sebastian trzyma cię w tali i patrzy na ciebie jak na jakiegoś anioła- prychnęła wyrywając mi telefon z ręki i chowając go do kieszeni swojego szlafroka.
-No może trochę, ale to nic nie znaczy przecież- powiedziałam zdenerwowana- i nie powinien mnie wczoraj tak obrażać, nie znając nawet mojej wersji.
-To akurat racja, ale musicie się pogodzić. Nawet fajnie razem wyglądacie.

Wyszłyśmy z łazienki i poszłyśmy znów do pokoju. Oznajmiłam Idali, że będę się zaraz zbierać do domu i zaczęłam sie przebierać. Już dziś wieczorem planuje pojechać do Warszawy i może jakoś uda mi się pogadać z Kacprem, chyba że jego ego na to nie pozwoli.

****

-W końcu jesteś w domu Jula, jak było na urodzinach?- zapytała zatroskana mama. Uwielbiam jej temperament.
-W porządku mamuśka. Było fajnie, tylko szkoda, że tak mało alkoholu było- powiedziałam czekając na reakcje rodzicielki.
-Coś ty powiedziała? Jaki alkohol Julka- puknęła mnie w czoło i poszła do kuchni uśmiechając się.
-No żartowałam przecież- powiedziałam idąc za nią- Gdzie ja i alkohol, No coś ty- zaśmiałam się
-Nie denerwuj mnie Julka, opowiadaj jak tam z Kacprem
-No jest dobrze mamuś, dużo razem przeszliśmy, ale jest bardzo dobrze- musiałam okłamać mamę, bo wiedziałam, że jak powiem prawdę to będzie chciała wiedzieć o co chodzi.

****

Aktualnie jestem w drodze do domu X. Niedawno wysiadłam z ubera, ale nie chciałam aby podwoził mnie pod sam dom. Wolałam jednak przejść się kawałek na nogach i zaczerpnąć świeżego powietrza. Na początku planowałam dłużej zostać we Wrocławiu, ale doszłam do wniosku, że nie mam tam co robić a tutaj przynajmniej ponagrywam jakieś głupie filmiki z teamem. W rodzinnym mieście czas za bardzo by mi się dłużył.

Chwyciłam za dużą klamkę od drzwi i weszłam do domu. Jak zwykle było głośno przez krzyki Lexy, ale szczerze mówiąc, dzięki temu nie jest zbyt nudno.

-Sieeemaaneczko ziomeczki!- krzyknęłam, przez co Marcin od razu pojawił się koło mnie. Jak taki piesek. Zaśmiałam się w myślach
-Gdzie jest Henryk the pies?- zapytałam rozglądając się po mieszkaniu
-Julia? Czemu tak wcześnie wróciłaś?- zapytała zdziwiona Lexy.
-Tak jakoś wyszło- odpowiedziałam z uśmiechem.
-Kacper już jest, tak?
-Jest, ale taki trochę wkurzony siedzi. Dzisiaj zszedł tylko nagrać jeden film a tak to siedzi sam- odpowiedział Marcin. Machnęłam ręką i ruszyłam po schodach do mojego pokoju. Szczerze mówiąc, bałam się tam wejść, bo wiedziałam, że Kacper jest na mnie zły. Podeszłam pod moje drzwi i chwile stałam pod nimi, zastanawiając się czy aby napewno chce tam teraz wejść. Ok Julia... raz, dwa, trzy
Otworzyłam wrota do mojego pokoju, ale Kacpra tam nie było. Po chwili usłyszałam lejącą się wodę w łazience, więc to oznacza, że mój chłopak się kąpie...