"Süpersin, biraz gücünü arttır" dedi, Burağın elini sıkıyordum.
"Hadi bebeğim, biraz daha, sen çok güçlü bir kadınsın" dedi Burak, gözlerimi sıkıp ıkındım.
"Çok iyisin, şimdi ıkın, var gücünle" dedi, Burağın elini sıkarak kendimi zorladım. Derin bir nefes aldım, ağlıyordum.
"Çok iyisin, devam et tatlım" dedi, devam ettim. Yaklaşık 5 dakika zorlamıştım. Bebek sesleri duyuyorduk.
"Son kez, sağlam bir daha" dedi, kendimi tutup tüm gücümle ıkındım. Ağlama sesi duyduğumda direkt Burağa bakmıştım. Bana gülümseyip ona baktı. Bende gözlerimi oraya çevirdim.
"İşte minik Selin'imiz" deyip gülümsedi, kafamı yastığa bırakıp ağladım. Kızımı havlu ile temizledikten sonra göğsüme bıraktı.
"Bebeğim benim" deyip gözlerimi kapattım ve onu kokladım. Gülümseyerek Burağa baktım.
"Çok küçük" dedim, gülümsüyordu.
"Annem" deyip öptüm, ağlıyordu. Burak eğilip minik bir öpücük bırakmıştı. Geri çekildiğinde gözlerinin dolduğunu fark ettim.
"Kıyamam sana ağlama" deyip elimi yanağına koydum. Burnunu çekip gülümsedi. Hemşire bebeğimi alıp biraz uzağımızda ki küveze bıraktı. Onu orada iyice temizlemişti. Altına bez sarmıştı. Bacakları ve kolları parmağım kadardı. Ağlamaya devam ediyordu. Sevil Hanım beni toparlamıştı. Burak elimden tutarak hafifçe doğrulmama yardımcı oldu. Hemşire bebeğimi yeniden getirmişti. Kucağıma aldım. Gözyaşlarım hâlâ dinmemişti.
"Ne güzel şeysin sen" deyip gülümsedim ve koluna dokundum. Yumuşak ve sıcaktı.
"Burak dokunsana" dedim Burağa, elini uzatıp parmağıyla dokundu. Eli titriyordu.
"Çok yumuşak" dedi, gülümsedim.
"Çok güzelsin" dedim.
"Dışarıdakilere güzel haberi vereyim" deyip çıktı Sevil Hanım. Mutluluk gözyaşları ile onu öptüm. Tarif edilemez bir histi. Minik burnuna, yanaklarına dokundum. Çok güzeldi. Burağa baktım. Gülümseyerek alnıma bir öpücük bırakmıştı.
"Sen çok güçlü bir kadınsın" deyip gözyaşlarımı sildi, ona sadece gülümsedim.
"Kucağına almak ister misin?" dedim.
"Şu an hazır değilim" dedi, güldüm ve kucağımda ki minik kuşa döndüm.
"Annesinin meleği" deyip boyun girintisini kokladım. Hemşire artık onu alacaktı. Onu istemeyerek de olsa ona verdim. Sevil Hanım içeri geldi.
"Dışarıda ki herkes çok mutlu" deyip gülümsediğinde bizde gülümsedik.
"Eğer hazırsan seni normal odaya alalım" dedi Sevil Hanım.
"Olur" dedim, yanında ki bir hemşire ile yatağın kenarlarından tuttular. Burak'da tutuyordu. Odadan çıktığımızda bizimkiler beni gülerek alkışlamışlardı. Onlara gülmüştüm. Normal odaya gelip girdiğimizde büyük bir sürpriz ile karşılaşmıştım. Odayı süslemişlerdi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
