İtfaiye gelmişti. Hızla içeriye girdiler. Korkuyla bekliyordum, gözyaşlarım yanaklarımdan süzülüyordu. Yağız kolunu omzuma sarmıştı.
"Niye çıkamadılar hâlâ?" dedim.
"Çıkacaklar kuşum" dedi, nefes verdim. Kısa süre sonra itfaiye Burağı çıkarmıştı.
"Burak" deyip ona yaklaştım. Ardından da Berkan'ı çıkardılar. Burağı bırakmıştı. Kafasını dizlerime koyup yanağını okşadım.
"İyi misin?" dedim, öksürerek kafa salladı. Rahat bir nefes verdim.
"Sude ambulans geldi" dedi Yağız, Burağı kaldırdılar. Ambulansa götürdüklerinde bende peşlerinden gittim. Burak burnunda tuttuğu şey ile derin nefesler alıp veriyordu. Karşısına oturup elini tuttum.
"İyiyim korkma" dedi.
"Uzun bir süre çıkmadınız çok korktum" dedim, gözyaşlarım yanaklarımdan süzülmeye devam ediyordu.
"Kapı açılmadı" deyip nefes aldı.
"Neden girdin, ben sana gir dememiştim" dedim.
"Kendine o an, bana baktığın gibi baksaydın, sende girerdin" dedi, nasıl bakmışım ki? Neyse zorlama çocuğu Sude.
"Nasılsın?" dedi Kaan.
"İyiyim" dedi Burak. İyice kendine geldikten sonra artık hava almasına gerek yoktu. Ambulanstan indik. Burak bana bakıp gülümsedi ve gözyaşlarımı sildi.
"Berkan'ı bulalım" dedim. Diğer ambulansın yanındaydı. O da iyi görünüyordu.
"İyi misin?" deyip ona sarıldım.
"İyiyim" deyip o da bana sarıldı. Nefes verip geri çekildim.
"Dostum, saol" dedi Berkan Burağa.
"Önemli değil" dedi Burak, el sıkıştılar.
"Eve gidip dinleneceğim, görüşürüz canım" deyip gülümsedi Berkan.
"Görüşürüz" deyip gülümsedim ona.
"Bizde gidelim" deyip Burağa baktım. Çocuklarla vedalaşıp arabaya gittik.
"İstersen ben kullanayım" dedim.
"Olur" dedi, arabaya bindik. Kemerlerimizi taktıktan sonra arabayı çalıştırdım.
Eve geldiğimizde arabadan inip içeriye girdik. Kapıyı kapatıp odamıza çıktık.
"Duş alsam iyi olacak" dedi, kafa salladığımda banyoya girdi. Bende üzerime pijamalarımı giyip onun yatağına yattım. Telefonum çalmaya başladığında aldım. Yağız arıyordu.
"Efendim?"
"Eve vardınız mı kuşum? Burak nasıl?"
"Evet evdeyiz, duş alıyor"
"Tamam, aradığımı söylersin, iyi geceler"
"İyi geceler"
Telefonu kapatıp koyacakken yeniden çalmaya başladı. Kaan'dı.
"Efendim?"
"Aşko ne yapıyorsunuz? Burak nasıl bir değişiklik var mı?"
"Evdeyiz, Burak duş alıyor. Bir değişiklik yok iyi merak etmeyin"
"Tamam, görüşürüz"
"Görüşürüz"
Telefonu kapatıp koydum. Günümüz çok güzeldi, son an olmasaydı. Burak üzerini giyip geldi ve yanıma uzandı. Elimi yanağına koyup okşadım.
