"Bana bir daha nesquik getirir misin?" dedim, gülüp kafa salladı ve gitti. Aradan yaklaşık 10 dakika sonra geri döndü.
"Teşekkür ederim" deyip kaseyi aldım. Elinde ki tatlı kaşığını da alıp yemeye başladım.
"Bu bebek için zararlı değildir dimi" dedi, ona kısa bir bakış attım.
"Değildir" dedim. Kaseyi bitirdikten sonra çekmecenin üstüne koydum.
"Sabah kaydettiğin ses kaydını açar mısın?" deyip gülümsediğimde o da gülümsedi ve telefonu çıkardı. Ses kaydını açtı, dinledik.
"O an ne hissettin?" deyip sorar gözlerle ona baktım.
"Çok değişik hissettim, biraz mutlu, biraz heyecanlı, biraz endişeli" dedi.
"O kadar huzur veriyor ki, bunu bir ömür dinleyebilirim" dedim, gülümsedi.
"Şimdi iyi günlerimiz, asıl günler ufaklık doğduktan sonra başlayacak" dedi.
"Bence üstesinden gelebiliriz. Baksana şu haline, evlilik insanı değildin kesinlikle. Ama evlendikten sonra çok değiştin, belki de bebek bu kadar değiştirdi seni bilmiyorum ama karşımda gayet iyi bir baba adayı var" deyip güldüm, o da güldü.
"Hiç aklına gelir miydi benimle evlenmek? Şahsen ben hiç tahmin etmezdim" dedi.
"Evet ya, bende hiç tahmin etmezdim ama buna sebep olan da ikimiziz yani" dedim.
"Eğer biraz daha geç kalırsak Kaan'ın cinayet sebebi de biz olacağız" dediğinde güldüm.
"Hadi gidelim o zaman" deyip kalktım ve telefonumu cebime koydum. Birden Burak beni kucakladı.
"Ben yürüyebilirim Burak" dedim.
"Biliyorum" dedi.
"Ya indir beni ben annenlerin önünden böyle geçmeye utanırım" dediğimde sırıttı.
