Kilitle

45. Bölüm | Köpek Balığı

Hailie

   "Annemi görmek istiyorum. Beni ona götür!" Diye bağırıyor, camı yumrukluyordum. Onu son kez görecek olmam bile bir adamın insafına kalıyordu. Sırf elinden kaçıp gideceğimi düşündüğünden izin vermemişti bana.

Çatık kaşları, soğuk yüz ifadesi sabrının taşmak üzere olduğunun habercisiydi. Yoldan sapmadan sürüyordu arabayı. Ne yapacaktım? Bu canavardan kurtulmak için elimde tek bir şans vardı.

Göz göre göre kaybetmiştim onu da.

- Yaptıklarının bedelini ödeteceğim sana. Bırak beni pislik!

Dişlerini sıktığını anlayabiliyordum. Bana dokunmamak için kendini zor tuttuğunu da. Olmuyordu, bu sefer frenleyemiyordum hareketlerimi.

Ne olacaksa olmalıydı artık.

- Lily büyüdüğünde senin gibi bir psikopat ona dadanırsa ne yapacaksın!? Umarım kaderi benimle aynı olmaz.

Aniden durdurdu arabayı. Yanağımda hissettiğim darbeyle savruldum. Bana ilk attığı tokat değildi bu. Ama ilk defa bu kadar yanmıştı canım.

Yanağımı tutarak döndüm Nick'e. Gözyaşlarım yüzümü yakıyordu. Korkudan titremeye başlıyordu vücudumdaki her uzuv.

Saçıma asıldı. Adeta tüm gücünü deniyordu üzerimde. Acıdan inlerken içimden tek geçirdiğim, her bir saç telimden kurtulmak istediğimdi. Hissettiğim acıyı tarif edemiyordum.

- Bir daha onun adını ağzına almayacaksın. Beni anlıyor musun!?

Ben cevap vermedikçe, üzerimdeki baskıyı arttırıyordu. Sertçe cama vurdu kafamı. Ondan güçlü değildim, tek yaptığım ağlamaktı.

- Beni duydun mu kahpe!? Kardeşimin adını ağzına almayacaksın.

Saçlarımı bıraktığında tekrar döndüm ona. Kaybedecek neyim vardı artık? Ne zamana kadar evcil köpekler gibi yaşayacaktım!?

- Yaşattıklarını yaşayacaksın orospu çocuğu! Ben ise gerçekleri yüzüne vurmaktan çekinmeyeceğim!

Yemyeşil gözlerinde yangınlar saklıyordu adeta. Ölümle burun burunaydım ben.

- Ben de senin yüzüne bazı gerçekleri vurmaktan çekinmeyeceğim geri zekalı! Jenna'yı öldürdüm, karşımda acıyla kıvranmasını seyrettim.

Duyduklarımla tüm dengemi kaybettim. Hoş, dengemin olup olmadığı tartışılırdı. Ne yapacağımı bilemeden sindirmeye çalışıyordum söylediklerini.

- Sen kendini vazgeçilmez sanıyorsun değil mi? Öldürmeden duramayan köpek balığından farksızım ben.

Jenna'dan başka hiçbir şeyi düşünemiyor, hıçkırarak ağlıyordum. Aklımı kaybetmeme ramak kalmıştı. Belki de çoktan kaybetmiştim.

"Söylediğin her şey yalan! Hani elini bile sürmemiştin ona!?"

Kahkaha atmaya başladı gözlerinden ateşler saçarak. Ne yapmıştım, nasıl bir canavar yaratmıştım kendi ellerimle?

- Onu öldürdüm Hailie. İntihar gibi gösterdim. Dairesinde bana dair iz bile yok.

Titriyor, söylemek istediklerimi ağzımda geveliyordum. İki kelimeyi yan yana getirecek mecalim kalmamıştı.

- Jenna için dua et. Daima iyi bir komşu oldu.

Kalp çarpıntılarım artıyor, taşıyamıyordu bedenimi. Gözlerimin yavaşça kapandığını hissetsem de tepki vermiyordum buna.

İlk kez bilincimi kaybetmeme bu kadar ihtiyacım vardı.

Ön cama doğru, sertçe düştü başım. Hissettiğim ağrı baygınlığımı hızlandırmıştı.

Sonrası karanlık.