"Znalazłem Miłość Dla Siebie..."

~ Rozdział 76 ~

Po 13 godzinach podróży wreszcie jesteśm wraz z Julą w Polsce.
Przez całą podróż spałam, byłam strasznie zmęczona, co było spowodowane, tym, że musiałam strasznie wcześnie rano wstać, a dokładnie o 5:00...
Oczywiście wyjazd i "utrata" Chrisa, którego już mi brakuje, również spowodowała u mnie zmęczenie. Nie wiem jak wytrzymam bez niego... Jula, zwierzyła mi się, że również tęskni za Joelem i chciałaby już do niego wracać.
- Joel kazał przekazać, że Chrisowi bardzo spodobał się Twój prezent dla niego - powiedziała przyjaciółka, gdy siedziałyśmy w autobusie, którym jechaliśmy do Krakowa,stamtąd miałyśmy się udać każda w swoją stronę. - Nie mógł Ci tego sam przekazać, ponieważ miał coś pilnego do zrobienia
- Bardzo się cieszę, starałam się, aby ten prezent był dla niego taką przypominajką, żeby o mnie nie zapomniał.
- Też właśnie starałam się, aby mój naszyjnik dla Joelka, miał taki przekaz przypominający - wyznała Jula-Jak ja za nim tęsknię! Nie wiem, jak dam radę bez niego żyć! - zaszlochała dziewczyna. Ja, żeby ją jakoś przytrzymać na duchu, że będzie dobrze, dałam jej pocieszającego przytulasa, nie wiedziałam, co powiedzieć, ponieważ sama tęskniłam za Christopherem, tym wariatem i śmieszkiem, który uszczęśliwiał mnie każdego dnia...

***

Kiedy wróciłam do domu, cała rodzina powitała mnie entuzjastycznie. Moja młodsza siostra upiekła dla mnie nawet ciasto na powitanie. Był to biszkopt, przekładany masą waniliową, zas6na górze była masa czekoladowa, a na ozdobę jakieś koleczki z gorzkiej czekolady, coś podobnego do Ferrero Rocher.
Byłam naprawdę szczęśliwa, że wróciłam i widzę moją rodzinę, jednak też czuję pustkę, tym że nie ma tu Chrisa. Moje koty były zadowolone powrotem, bo nawet bardzo szczęśliwe zaczęły jak poparzone biegać po domu.
Chciały chyba w ten sposób sprawdzić czy wszystko jest na swoim miejscu.
No to Sara witamy od dziś, no może od jutra, stare monotonne życie...