◄[AU!]► MEZAR PARTISI® (NO.I) | #thriller (✓)

◄ [MP:1] - BÖLÜM 15 ►

(Bilgilendirme: Elinde bıçakla mutfaktan çıkan bir genç kızın gifidir.)

👁‍🗨: "Etraf çok sessiz, bilinmeyen bir şey saklanıyormuş gibi. Bir sır..."

[x]

Jimin kaş çattı. "Ne?"

Komiser tek kaşını kaldırarak bakmaya devam etti. Jimin algılaması bozulmuş gibi kulaklarının doğru duyduğundan şüphelendi. "Mutfak... Tezgahta mı?"

Komiser derin bir nefes bırakarak doğruldu. "Aranızda bir tartışma geçti mi?"

"Bir dakika bekle, onu benim bıçakladığımı mı düşünüyorsun?" Şok içinde komisere baktı Jimin. Komiser bir şey demeyince Jimin başını iki yana salladı. "Size yemin ederim... Marketten geldiğimde onu o halde bul-"

"Aranızda, bir tartışma, geçti mi?" Soruyu tekrarlayan komisere cevap verdi Jimin. "Hayır."

"O halde bıçağın üzerindeki kanların suyla akıtılarak temizlenmiş olma süresini de açıkla bana." Jimin yeniden kaş çattı. Cidden mantıklı düşünemiyordu, Chaeyoung hastanede yoğun bakımdayken o burada ne yapıyordu?

"Ben açıklayayım. Bıçağın üzerindeki kanları temizlemen toplasan 5 dakika sürer, cinayetin işlenme saati de tahmini olarak 2.5 saat önce. Fakat bıçak hala ıslak, pencereler açık olduğu için ev havalandırılmış, yani içeri giren hava sayesinde çoktan ıslaklığının gitmiş olması gerekirdi. Kurumuş olması. Tabii eğer cinayetten hemen sonra bıçak temizlenmiş olsaydı çoktan kurumuş olurdu. Bu demek oluyor ki, bıçak sen eve gelmeden hemen önce... Cinayetten de 2.5 saat sonra yıkanıp, tezgaha bırakılmış." Dediğinde Jimin bunun bir şaka olduğunu düşündü. "Ben yapmadım!"

"Öyle bir cümle kurmadım." Dedi Komiser arkasına yaslanıp. "Ve bir de, oturma odasında perde ne zamandan beri kapalı?"

"Ha?" Jimin yutkundu. "Oturma odasında perdeleri kapatmayız, odaya ışık girmesi ve ısınması için. Genelde soğuk... oluyor..." Korkmaya başlaması normal miydi?

"Hmm, perdenin ardındaki pencere açık. Bıçağı kanın içinde bırakan her kim ise pencereden atlayıp çıkıp gittikten sonra geri gelip bıçağı temizleyip biri yemek yapar diye düşünerek tezgaha koymayı da akıl etmiş." Komiser başını sallayarak önünde duran dosyaya baktı. "Kısaca, parmak izlerin alınacak."

"BEN YAPMADIM! NEDEN ANLAMIYORSUNUZ?" Sinirle ayağa kalktı Jimin. Komiser başını kaldırmadan alttan kendisine baktı. "Otur yerine."

Jimin hızlı nefesler alırken yutkunarak yerine oturdu. Gözyaşları yeniden akmaya başlamıştı. Titrek sesiyle mırıldandı. "Ben onu çok seviyorum, ona böyle bir şey yapmam, yapamam..."

Komiser yerinden kalkıp dosyayı da alıp odadan çıktığında Jimin dayanamayarak ağlamasını şiddetlendirdi.

Komiser oldukça umursamaz bir tavırla elindeki dosyayı polislerden birine verdi. "Al şunu, ofisteki masanın üzerine koy dursun."

Polisler hala olay yerinde inceleme yaparlarken arabayı sokağın kenarına park eden Taehyung, telaşla indiğinde Jennie de kapısını açtı. Taehyung koşarak olay yerine doğru girmeye çalıştı fakat polisler izin vermedi.

"JİMİN!" Gözleri genç adamı aradı fakat orada yoktu.

"Karakola götürmüş olabilirler, Taehyung!" Dedi Jennie. Taehyung hemen arabaya binerek karakola doğru sürdü.

"Chaeyoung nasıl bıçaklandı ki?" Diye sordu Jennie.

"Bilmiyorum, kızın bir şeyi de yoktu."

O sırada telefon çaldığında Taehyung araba kullandığı Jennie açtı ve hoparlöre verdi.

"Alo, Taehyung?"

"Ne var Jungkook? Chaeyoung bıçaklanmış, karakola gidiyoruz şu anda. Çabuk söyle."

"Chaeyoung bıçaklandı mı? Şaka mı bu?"

"Biz de öyle olmasını umardık." Direksiyonu sola doğru kırdı Taehyung.

"Bana da bir not geldi, ilk Lalisa yazdı sandım ama onun el yazısı farklı. 'Jeon?' Diye yazıp yanına nokta konulmuş. Hangi salak yazdıysa edebiyatı düşük olsa gerek."

"Jungkook, karakola gel. Orada konuşuruz. Kapat telefonu." Jungkook telefonu kapattığında Taehyung 110 hızla karakola doğru sürdü.

[MEZAR PARTISI: BIRINCI KITAP]