◄[AU!]► MEZAR PARTISI® (NO.I) | #thriller (✓)

◄ [MP:1] - BÖLÜM 17 ►

(Bilgilendirme: Ateşler içerisinde yanan bir kulübe gifidir.)

👁‍🗨: "Bazen hiçbir şey göründüğü gibi değildir."

[x]

Taehyung arabadan indiğinde Jennie de kapıyı açtı ve arabadan inerek Taehyung'un peşinden ilerledi. Etraf yine sessiz, uçuk, ve vahşet kokuyordu.

"Taehyung bekle." Jennie kapıya doğru adımlayıp demir kapıyı araladı ve içeri girdi. Ardından Taehyung girdikten sonra kapıyı kapadılar.

Taehyung gerginlikle yutkundu. "Tamam, kaçıncı kattaydı?"

"Bilmiyorum, ben görmedim. Sen biliyorsun." Dedi Jennie omuz silkerek. Taehyung merdivenlere baktı. "3. Kat, gel."

O sırada Jungkook, arabayı okulun dışına park etmişti.

"Kahrolası, yine mi buraya geldik?" Dedi Lalisa. "Kurtuluyoruz ama geri dönüyoruz."

"Hem de ölü bir kadın için. Merakınıza s*çayım sizin." Küfretti Jungkook. Sonra oflayarak ellerini yüzünde dolaştırdı.

"Bekleyelim, 2 dakika sonra içeri gireriz." Jungkook Lalisa'nın sözüne başını sallayıp camdan okul binasına baktı.

[xxx]

Taehyung merdivenleri bitirdikten sonra hızlı adımlarla koridora doğru ilerlerken Jennie de peşinden geliyordu.

"Burası çok ürkütücü."

"Bu arada, hastanedekiler anlamışlar mıdır kaçtığını?" Diye sordu Taehyung. Jennie başını iki yana salladı. "Hayır, fark etmemişlerdir. Çünkü kaçmadan önce yatağın içine battaniye sıkıştırıp koymuştum uyuyormuşum gibi göstermek için. Kolumda serum vardı onu da battaniyeye sıkıştırmıştım bir ucunu."

"Odana gelirlerse?"

"Gelmezler, kaç aydır bir kişi bile uğramadı." Dedi hüzünle Jennie. Taehyung başıyla onay verip sola doğru döndüğünde koridorun ucundaki ışığın söndüğünü gördü. Duraksadı. O durunca Jennie de durdu. "N'oldu?"

"En son burada olduğumuzda ışık yanıyordu."

Jennie başını koridora doğru çevirip sönmüş ışığa baktı. "Belki patlamıştır, eski çünkü bina ve binanın içindekiler de öyle."

"Doğru, ilerleyelim." Dedi Taehyung. Koridorun sonuna geldiklerinde sınıf kapısının önünde durdular. Taehyung hızlanan nefesleriyle Jennie'ye baktı. Jennie de gerilim içindeydi.

"Hazır mısın?" Jennie başını iki yana salladı. "Hayır."

"Ben de." Taehyung elini kapının koluna atıp açtığında içeri baktı. Kaşlarını çattı. Jennie yutkunarak bir adım kendisine gelerek içeri baktığında kaşlarını kaldırdı şaşkınlık ve şok içinde. "T-Taehyung..."

Ne kadının cesedinden, ne de yerlerde leke bırakan kanlardan bir gram bile iz yoktu.

"Şaka mı bu?" Taehyung kapıyı sonuna kadar açarak sınıfa girdi. "Burada olması gerekirdi."

"Kadının ölü bedenini uyurken görmedim, ama burada olması gerektiğini düşünüyorum." Dedi Jennie. Taehyung şok ve algılamasını yitirmiş şekilde sınıfın zeminine baktı. "B-Bu bir şaka olmalı."

Parmaklarını zemine dokundurdu. Çiviyi aradı fakat çivi bile yerinde yoktu.

"Bu nasıl bir kamera şakası böyle?" Jennie perdeleri açarak hava boşluğuna bakan sınıfın pencerelerini açtı. "Tozluymuş."

Taehyung'un nefesleri hızlanmıştı. "İmkansız... Buradaydı. Duvarlara, zemine, masaya, sıralara her yere kan sıçramıştı."

Jennie sıraların altlarına ve arkalarına baktı. "Tuhaf, sanki yer yarıldı da içine girmiş gibi."

"Evet..." Taehyung yutkunarak elini zeminden çekti. "Ya da biri gece gelip burayı temizledi."

"Mümkünatı yok, kan her yere sıçramışsa temizlemek çok zahmetli. Ayrıca kan hiçbir zaman iz bırakmadan çıkmaz. Kanın içindeki DNA sayesinde hep bir iz bırakır. Koku da dahil."

Taehyung sınıfı kokladı, fakat koku da yoktu.

"Şaka gibi, biri bize eşek şakası yapıyorsa ağzını burnunu kıracağım ilk gördüğüm yerde." Ellerini başına koydu Taehyung. "Aklımı kaçıracağım."

"Başka sınıflara bakalım, belki götürmüşlerdir." Jennie Taehyung'un kolundan tutarak sınıftan çıkardı.

Fakat çivi, öğretmen masasının çekmecesinde duruyordu.

[MEZAR PARTISI: BIRINCI KITAP]