◄[AU!]► MEZAR PARTISI® (NO.I) | #thriller (✓)

◄ [MP:1] - BÖLÜM 55 ►

(Bilgilendirme: Öpüşme gifidir. -Ayıp ayıp aile var burada-)

👁‍🗨: "Biri fark etti."

[x]

Taehyung başını yavaşça kaldırıp Jennie'nin yüzüne baktığında Jennie yutkunarak kendisine olan bakışlarını sürdürdü. "Evet, cevap bekliyorum?"

"Senden yaşça büyüğüm, bana soru sorma hakkın var mı?" Diye sıyrılmaya çalıştı Taehyung. Fakat Jennie gibi zeki bir kız bu numarayı yemezdi. "Bana doğruyu söyler misin?"

Taehyung derin bir nefes vererek yatağa oturdu ve Jennie'nin eşofmanından tutarak kendisine doğru çekti. "Önceden bir çete üyesiydim."

Başını eğip yüzüne baktı Jennie. Taehyung karnına dudaklarını değdirdi. "Birini öldürdüm."

Jennie yutkunarak baktı. "Ne...?"

"O gece uyuyamadım. Bilerek olmamıştı çünkü, suçluyu vurmayı hedeflerken hamle yaptı ve elimden silahı almaya çalışırken ona doğru ateşledim ancak kurşun 1 cm ile sıyrılıp arkasındaki kadının karnına isabet etti." Dedi parmaklarının ucuyla tenini yoklarken. "Sonrasında çeteden ayrıldım. Zaten barmenlik de yapıyordum o ara ve 2. Bir mesleğim elimdeydi."

Jennie parmaklarını koyu kahve gür saçları arasından geçirdi Taehyung'un ve başını karnından çekip yüzüne bakmasını sağladı. "Ayrılmakla çok iyi yapmışsın. Fakat, birini kaybetmenin acısı büyüktür."

"Biliyorum." Diye mırıldandı Taehyung ona bakarken. "Ben kaybetmedim ama benim yüzümden Jungkook kaybetti."

"O seni ne zamandır tanıyor?"

"O da çete üyesiydi." Dedi Taehyung. "Vurduğum kadın, suçlunun kaçırdığı kişi onun teyzesiydi."

Jennie hüzünle yutkundu. "Onun için çok zor olmalı."

"Öyleydi, benden hep nefret etti ve hayatta onu tek ayakta tutan şeyi ortadan yok ettiğim için hep beni suçladı. Onunla kavga etmedim. Çetedeyken sıkı fıkıydık, ayrıldıktan sonra aramız açıldı ve iki yabancı haline geldik."

Jennie başını salladı anladığını belirtircesine. "Kötü olmuş, o hala çetede mi?"

"Hayır, o da ayrıldı." Taehyung derin bir nefes alarak parmak uçlarını genç kızın karnında dolaştırdı. "Barmenliği yaparken de bir sürü kızla tanışıp, gecemi gündüze bağdaştırdım."

Jennie başını salladı yatak başlığına çevirip gözlerini. "Eminim zevk almışlardır."

Taehyung onun soğukkanlı ve kıskanmasına rağmen suskun biri olmasına düştüğünü kendisine itiraf etti.

"Dürüstlük senin için ne kadar önemlidir?"

"Çok." Diye yanıtladı Jennie. "Yalana katlanamam."

"O zaman senden öncekiler hiç zevk vermiyordu diyebilirim."

"Ha?" Jennie başını eğip Taehyung'a baktı.

"Hayatımda daha önce bu kadar zevk aldığımı da hatırlamıyorum dokunurken." Yavaşça ayağa kalkıp saç tutamını kulağının arkasına sıkıştırdı genç kızın. "Sende de bir tuhaflık var."

"Çekicilik mi?" Diye sordu kaşlarını kaldırıp Jennie. Taehyung mırıldandı. "Bilemiyorum, orası sana kalmış."

Südyeninin iki askısından tutarak yavaşça kendisine çekip boynunun sağ tarafına yöneldiğinde derin bir nefes alırken Jennie ellerini ensesine yerleştirdi. "Başka neler yaşadın?"

"Küçüklüğümü geçirmedim, ailem öldüğünde henüz çocuktum ama buna rağmen tek başıma ayakta kalmayı çalışarak başardım."

Jennie ensesini okşadı. "Aferin sana."

Taehyung güldü tenini öperek. "Çocuk olsaydım teşekkür ederdim."

Jennie tebessüm etti. "Beni de biliyorsun, ailem hastaneye yatılı gönderdi. Parayla." Yutkundu. "Sonra da zaten kendileri bir başka bölgeye yerleşip iki çocuk yaptılar ve kardeşlerimi okula yazdırıp kendileri işe gidip gelerek yaşamlarını sürdürdüler."

"Kafaya takma, ailen olsalar seni bırakmazlar. Aile dediğin seni bırakacak insan değildir. Diğer insanlardan farkı bu." Dedi Taehyung dudaklarını çekip yutkunurken.

"O zaman," Jennie derin bir nefes aldı. "Sen benim ailemsin..."

Taehyung bir an afalladı. 28 Yıllık hayatında hiç bu kadar afalladığını sanmıyordu. Bir şey demeden yavaşça başını geriye çekip yüzüne baktı. Bir nefes uzağındaydı dudakları ve burnu. Jennie dudaklarını araladı. "Sen beni başından beri bırakmadın ve bana zarar gelmesine izin vermedin."

Taehyung öylece bakıyordu.

"Onlar olsa bırakırlardı ve bıraktılar da. Ama sen bırakmak istemed-"

Dudaklarının üzerinde bir baskı hissedince gözlerini kapattı ve öpmesine izin verdi. Çok derin öpüyordu.

Taehyung yavaşça geri çekildi. "Seni bırakamam."

"İnsanın kendi öz ailesi yerine koyduğu bir insanı her şekilde seviyor olması... mümkün mü?" Jennie duygulu bakışlarla Taehyung'un gözlerinin en içine bakıyordu. Taehyung başını salladı mırıldanırken. "Mümkün."

"Ailesi yerine koyduğu birini istemesi mümkün mü?" Diye sordu bu defa, yutkunarak. Taehyung hafif tebessüm etti. "Evet..."

"Peki," Jennie derin bir nefes alarak dudaklarını dudaklarına değdirdi. "Aşık olması mümkün mü?..."

Taehyung genç kızın koluna dokundurdu parmaklarını, eline doğru kaydırdı. "Ben izin verirsem evet."

"O zaman izin ver, sana aşık olayım." Jennie derin bir öpücük bıraktı dudaklarına doğru. Taehyung tebessüm etti tekrar.

Genç kızın kendisine aşık olması onu mutlu etmişti. Uzun zamandır ilk defa, mutluluğun ne olduğunu tadıyordu.

[MEZAR PARTISI: BIRINCI KITAP]