Set Free or Kill // Thomas Shelby

Pusu

Güzel bir elbise giymiştim. Diz altında biten , kollarında ve yakasında dantel detayı olan moda bir elbiseydi.
Normalde, kıyafetler, takılar asla umrumda olan birşey değildi ama süslenmek istemiştim. Uzun bir zamandır kendime bakmamıştım. Saçlarımın doğal bir dalgası vardı. O yüzden işlem yapmadan açık bıraktım.
Tommy , beni aldıracağını söylemişti , saat neredeyse 19.00 olacaktı. Ben hazırdım ancak gelen giden yoktu.

Birkaç dakika sonra araba yanaştığını duyunca pencereye koştum.
Bentley , yanaşmıştı. İçinden inen adamı görmeye çalıştım ancak karanlık izin vermemişti. Ceketimi alarak aşağıya indim .

"Tabii efendim , hemen çağırayım."

Sandra , kapıyı açmıştı. Bana seslenecekti ki ben kapının önüne gelmiştim.

"Beni beklemeyin Sandra. Eve gelmeyeceğim."

Sandra , gülerek başı ile onayladı.

"Gide-" başımı kaldırıp gelen adama baktım.
"Tommy ? "
Tommy , başını yana eğmiş beni izliyordu. Yüzünde hafif bir gülümseme vardı.
"Güzel görünüyorsun Enda. Bu renk sana yakışıyor."
"Zümrüt yeşili sevdiğim bir renk. Teşekkür ederim. Sen de her zamanki gibi şıksın."
Tommy , Sandraya dönerek konuştu.
"Merak etme Sandra , sapasağlam eve geri getireceğim."
Elimden tutarak arabaya bindirdi.
"Geleceğini söylemedin."
"Sürpriz olması daha hoş olur diye düşündüm."
"Oldu. " Bakışımı dışarıya çevirdim.
"Enda ?"
"Efendim ?"
"Bu akşam bir misafirim var. Önemli biri. Reddedemedim. Yemekte bizimle olacak. Sorun olmaz değil mi ?"
"Benim açımdan olmaz. Ama yemekte olmamam gerekiyorsa, Charlie'nin yanında kalabilirim."
"Hayır, tam tersi. Senin de o masada olmanı istiyorum."
"Kim olarak ?"
"Kendini kim olarak görmek istersen. "
"Pekâlâ. Kim bu misafir ?"
"Siyasetten biri. Önemli bir adam. "
"Anladım. Sen nasıl istersen Tommy. Orada ol diyorsan seve seve. " Gülümsedim.
Tommy'nin tavırları garipti. Gülümsüyordu ama içten değildi.
"Tommy , bir sorun yok değil mi ? Keyifsizsin."
"Bunu da nerden çıkardın?"
"Senin tavırlarından. Garipsin ne bileyim."
"Bazen böyle olurum Enda , belki de çoğu zaman. "
"Sebebi nedir peki?"
"Belirli bir sebep olmuyor."
"Değişken bir adamsın biliyorum ama illaki ruh hali değişimlerinde tetikleyici sebep olur."
"Psikolog değilsin bildiğim kadarı ile. "
"Hayır, değilim."
"Yaptığım işler , zor işler. Bir yandan da siyaset işi var , biliyorsun. Bazen yetişemediğimi hissediyorum. Bu çok yorucu bir his. "
"Bay Shelby , bu işlerden sıkılmış gibisiniz ?" Gözümü kısarak baktım.
"Bunu ilerleyen saatlerde uzunca tartışabiliriz Bayan Sandler."
"Bu teklif hoşuma gitti."
Gülümsedi.
"Enda, şu sıralar bana iyi gelen tek şeysin. "
"Ama yine de beni sevdiğini söylemiyorsun."
Yüzüne baktım , o ise sadece yola bakıyordu. Yaktığı sigarası dudaklarının arasındaydı. Külü düşmek üzereyken aldım , kendi dudaklarıma yerleştirdim.
"Ve anlaşılan söylemeyeceksin. Belki de öyle hissetmiyorsun."
"Enda... Bana iyi geldiğini söylemem neden yetmiyor ?"
"Hep böyle mi olacak ? Sana iyi geliyorum diye mi yanında kalacağım? Benim hislerim ne olacak Tommy? "
"Senin hislerine ne olmuş?"

O an farkettim ki ; ben de ona hislerimi söylememiştim. Ona kızmam mantıklı olmuyordu o halde.
"Herneyse. Ah işte geldik. "
Tommy , arabayı durdurunca hızla inip içeriye koştum.

"Hoşgeldiniz efendim."
"Hoşbuldum Frances. Merhaba Mary. Nasılsınız hanımlar?"
"Teşekkür ederiz efendim. " Diyerek yanıtladılar.
O sırada Tommy de gelmiş , ceketini çıkarıyordu. Mary ceketi alıp askıya astı.
"Frances bu senin için." Elimdeki kutunun birini ona verdim.
"Bu da senin için Mary."
Diğerini de Mary'e.
"Bunlar nedir efendim?" Tommy de kaşları çatık izliyordu. Arabaya binerken elimdeki kutuları almış , arkaya koymuştu. Ne olduklarını da sormuştu ama söylememiştim.
"Ama efendim bunlar , çok pahalı şeyler.'"
"Ve size değerler. Umarım beni hatırlarsınız."
"Şüpheniz olmasın."