Set Free or Kill // Thomas Shelby

Struggle

Sürprizzzz ! 🤗
Bir sonraki bölüm gelecek pazartesi yayınlanacak ❤️
Keyifli okumalar ❣️

---

Tommy ile son görüşmemizin ardından neredeyse 1 hafta geçmişti.
1 hafta içerisinde , birbirimizi aramamıştık. Polly ile konuşuyorduk , Polly'e soruyordum ne yaptığını.
Polly'nin söylediğine göre , zamanının çoğunu Charlie ile evde geçiriyor ve Lizzie ile görüşmeyi de reddediyormuş. Buna açıkçası anlam verememiştim . Kadını hamile bırakırken iyiydi de şimdi mi kötüydü ?
Polly'nin söylediğine göreyse , başından beri yakınında istemiyormuş. Hamileliği öğrendikten sonra da sadece bebek için bazen yanına gidiyormuş.

Çalışma odamda , belgelerle uğraşırken kapının çalınma sesini duyunca odadan çıkıp aşağıya indim.

"Merhaba Enda."

Arthur , kollarını açmış gülen yüzü ile karşımda bir tepki bekliyordu.

"Arthur ? Yalnız mı geldin ?"
"Ben de seni özledim , teşekkürler." Göz devirip sıkıca sarıldı. Baya sıkıca sarıldı ! Ben de ona sarıldıktan sonra içeriye girmesini bekledim. İçeriye girince , kapıyı da açık bıraktım.

"Gelmene sevindim,otur lütfen."
"Başkasını bekliyor gibiydin de neyse. "
"Şaşırdım sadece. "
"Ne zamandır gözlük kullanıyorsun ?"
"Birkaç aydır. Yaş ilerliyor tabii. "
"Gittikçe gençleşiyor gibisin."
"Teşekkür ederim Arthur. Gelmene gerçekten sevindim. "
"Ben de dönmüş olmana. Enda... Sana teşekkür etmek istedim. Declon'lar işimizi bitirmek üzereydi. Sen gelmemiş olsan kim bilir ne yapacaklardı."
"Aile her zaman önceliğim biliyorsun. Teşekkür etmeni istemediğimi söylemiştim daha önce."
"Olsun , yine de söylemek istedim. "
"Rica ederim o zaman. Ee sen neler yaptın bu sürede ?"
"Fabrikayla ilgilendim. Tommy , yasal işlerde baya ilerledi. Yasal işlere yöneldik o yüzden daha çok. Bize karışan olmadığı sürece , kendi yolumuzda ilerliyoruz. Fabrikanın yönetimi neredeyse bende. Tommy , benim ilgilenmemi istedi."
"Bunu duyduğuma sevindim. Linda da sevinmiştir."
"Linda , bu şehirden gitmeden mutlu olmayacak." Gülümsedi.
"Haklı sebepleri var."
"Bazen ,en iyisi bu olabilir diye düşünüyorum ama ailemi geride bırakamam. Tommy'nin bana ihtiyacı var."
"Bırakma Arthur. Sen yanında ol her zaman."
"Birşey ima etmek istemedim Enda , yanlış anlama."
"Anlamadım tabii ki. "
"Demek İstanbul'a gittin ? "
"Evet. Hiç planlı değildi aslında. Bambaşka uzak bir yer olsun istedim."
"Anlaşılan iyi gelmiş sana. Kendini toparlamışsın. Fiziki olarak değil , ruhen diyorum çünkü zayıflamışsın."
"Bedenen de iyi geldi. Çok fazla iştahım yoktu diyelim. "
"Aileni de bulmuşsun ama umduğum gibi olmadı tarzında birşey söyledin. Kötü bir karşılaşma mı oldu ?"

Arthur'a baktım. Merakla beni inceliyordu. Gözlerim doldu.

"Hayalimdeki annem ve babam , beni görünce pişmanlıkla koşup sarılır diye umduğum kişilerdi. Karşılaştığım ise ... 'Sakın bir daha buraya gelme!' diyenler oldu."
"Anlayamadım? Onları bulduğun için sana kızdılar yani ?"
"Öfkeli oldukları kesindi ama öfkeleri bana mıydı emin değilim Arthur. Beni istemedikleri için aramamışlar. "
"Ah Enda... Çok üzüldüm."
"Aslında ufak bir ayrıntı var ; beni aramışlar ama buldukları zaman öğrendikleri şeyler yüzünden beni tamamen silmişler. "
"Tanrı aşkına ! Ne demek silmek ? Sen onların çocuğusun !"

Arthur , yine kendine has ufak bir sinir krizine girmişti. Öfke dolmuştu.

"Sen bu aptalca sözlere nasıl delirdin kim bilir ! Ben bile şuan yerimde duramıyorum !"
"Aksine Arthur... O kadar şaşırmıştım ki ,sakin karşıladım. Yaşadığım şok , duyduğum sözler... Tepki veremedim. Bir sürü şey söylediler . Güzel olan birşey var ama ! Kardeşim olmuş ! Çok yakışıklı bir genç ! Bana sarılmak istedi ama izin vermediler..."