Back to Work

163 19 8
                                    

"Enda... Çok üzüldüm , abin olduğunu bilmiyordum. "
"Geldiğin için teşekkür ederim Abarama. Abim değilmiş zaten."
"Nasıl yani ?"
"Uzun hikâye. Zamanın varsa bir yerde birşeyler içerken anlatırım. "
"Elbette. Senin için geldim zaten. "
"Benim için geldin... Petro olayından sonra seninle iletişime geçemedim. Buna rağmen benim için geldin. "
"Seni sevdiğimi bilirsin. Ne zaman ihtiyacın olursa. "
"Eksik olma."

Yanımdan ayrılıp Tommy'nin yanına doğru yürüdü.
Hepimiz toplanmış sözde abimin cenaze törenini yapacaktık. Herşey hazırdı. Onu küle çevirecek olan ateşi ben körükleyecektim.
Ailedeki herkes buradaydı. Aile haricinden de gelenler vardı. Mosley'i tanıyan , nadir de olsa seven birkaç kişi daha. Ona düşman olan ve sırf gülmek için gelen de vardı. Aldığım sessizlik kararı sonrası , evde de sessizlik hakimdi. Kararımın arkasında durup devam ettim. Bu şart olmaktan çok içimden gelmediği için tercih ettiğim birşeydi. Birilerine karşı tepkim değildi. Soylecek , yapacak birşeyim yoktu.

"Hadi Enda."

Tommy , ateşi yakmam konusunda uyarınca , meşaleyi elime alıp Mosley'e yaklaştım. Cenazeyi Tommy düzenlemişti. Mosley onların geleneklerine göre yakılıyordu.
Meşaleyi , yaklaştırınca anında alev aldı ve git gide büyüdü. Büyüyen alevi sadece izledim. Ölüm insanlar içindi ama böyle bir ölümü haketmiş olmak insanlığa göre değildi.
Tommy yanıma gelip , omuzlarımdan tuttu ve geriye doğru çekti. Kendimi ondan uzaklaştırıp yürüdüm ve eski yerimde durdum.

"Enda , bana kızgın olabilirsin ama vermek istediğin tepkiyi de verebilirsin. "

Ona dönüp baktım. Sadece ifadesizce baktım. Sonra yeniden yanan abimi izledim. Cehennem kavramı gerçekten var ise son yanışı olmayacaktı.
Tommy, ona cevap vermeyince başını olumsuz anlamda salladı. Derin bir nefes alarak Polly'e baktı.
Ben onları izliyordum. Sessizliğim onları hem korkutuyor hem de sinirlendiriyordu.

"Enda , istersen bugün benimle kal. Hem konuşuruz hem de iyi gelir belki."

Abarama , karşımda durmuş , iyi bir teklifte bulunmuştu. Fakat Tommy bu teklifi beğenmemişti.

"Gerek yok Bay Gold. Kocası ile kalması daha iyi."
"Kocası? Hah tabii ya , evlenmişsiniz. "

İkisine de karşılık vermeden uzaklaştım. Bir sigara yakıp , bulduğum boş sandalyeye oturdum.

"Enda ,hepimize kızgınsın biliyorum ama sen de bilmelisin ki Tommy'e , bunu saklamamak gerektiği konusunda ısrarcı oldum. Fakat , Tommy'e güvenirim. O , doğru zaman olmadığını söylemişti. Lütfen yapma böyle. Neden konuşmuyorsun ?"

Sigaramdan çektiğim derin nefesi dışarıya üfledim. Charlie , cevap bekleyerek yüzüme bakıyordu. Dönüp ona baktım ama ona da tek kelime söylemedim. Hafifçe güldüm ve başka yöne baktım.
Siyahları giymiş , başıma siyah örtü örtmüş öylece oturuyordum. Herkes siyah giyinmişti. Bu da bana garip geliyordu , hepsi Mosley'den nefret ediyordu bir de yas tutuyormuş gibi siyah giymişlerdi.
Sadece Abarama ile konuşuyordum , onun bu işte bir payı yoktu.
Alevler sönmeye başlarken , yanıma bir bir gelip iyi dileklerini sundular , üzgün olduğunu söylediler.
Huzur içinde uyusun dediler. Uyuyamazdı.
Birkaçı da gelip 'pisliğin tekiydi , cehennemde yansın' demişti. Onlara da hafif gülümsedim sadece. Sanki ben bilmiyordum , Mosley'nin ne olduğunu. Beni de yıllarca yalanla kandırmıştı ,bana da kötülük yapmıştı.

İnsanlar oradan ayrıldıktan sonra , ben ve aile üyeleri kalmıştık. Curly , Charlie ve Rob gitmişti. Johnny Dogs ise aile üyeleri ile birlikteydi hala.
Ben , başımdaki şapkayı çıkarıp arabaya yürüdüm. Arabada oturup bekledim. Diğerleri bana bakıp konuşuyordu.

 Set Free or Kill  // Thomas ShelbyHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin