Set Free or Kill // Thomas Shelby

Sürpriz Misafir

"Herşey hazır. Masa harika görünüyor hanımlar !"

Bir Frances'in bir de Mary'nin yanağına öpücük bıraktım. Bana gülerek karşılık verdiler.

"Bayan Shelby , eve dönmeniz ile birlikte yine neşe geldi. Tanrı'ya şükür , sizi bize bağışladı."
"Yine bir arada olduğumuz için mutluyum. Söyleyin bakalım , ben evde yokken birşey oldu mu ?"
"Anormal birşey olmadı efendim. Bay Shelby üzgündü. Buna rağmen şirket işlerini asla bırakmadı. Bay Churchill ve Bay Mosley geldiler."
"İkisi beraber mi ?"
"Evet. Bay Shelby davet etti. Arayı iyi tutmak lazımmış. "
"Evde olmadığım  dört günde kaçırdığım başka birşey var mı ?"
"Yok efendim. Herşey normaldi."
"Pekâlâ , sizi tutmayayım daha fazla." Onlara gülümseyerek yanlarından ayrıldım.

Hastanede kendime geldikten sonra , doktor gözetim altında kalmamın daha iyi olacağını söyleyerek beni birkaç gün daha orada tuttu. Tommy eve götürmek istedi ama doktor öyle diyorsa bir bildiği vardır diyerek kalmak istedim.
Tommy , hastaneden çıktıktan sonra eve dönmüştü. Şirket işlerini tekrar devralmıştı. Neyse ki bir yükü üzerimden almıştı. Kendime geldiğim ilk an onun güzel gözlerini görmüştüm. Duyguyu iyi saklayan ifadesinin aksine yüzündeki mutluluk çok netti. Beni gerçekten sevdiğini anladığım anlardan biriydi. Her gün ziyaretime geldi. Sonunda hasteneden çıkıp eve gelmiştim.
Kendimizi iyice toparlamıştık.
Hastaneden çıkalı da birkaç gün olmuştu.

Tommy , odasında giyiniyordu. Birlikte kaldığımız üst kattaki odaya çıkıp ona arkadan sarıldım. Gülümsedi.
Yüzünü bana dönüp , omuzlarımdan tuttu.

"Enda Shelby ? "
"Buyrun ?"
"Bugün ne kadar güzel görünüyorsun!"

Boynumdan öptü.

"Siz de pek bir şıksınız. "

Ben de onu dudağından öptüm.

"Üzgünüm ama boşuna giyindiniz. "
"Öyle mi ?"
"Hıhı... "

Üzerine yeni giydiği, düğmesini ilikledigi yeleğinin düğmelerini açtım , üzerinden çıkarıp attım. Sonra gömleğinin koluna taktığı aksesuarı çıkardım. Ona yaklaşıp öpmeye başladım. Hızla beni kucağına alıp yatağa yatırdı. Elbisemin askısını aşağıya indirip omuzlarımdan öptü. Yüzünü yukarı kaldırıp bana bakmasını sağladım.

"Tommy , seni öyle çok seviyorum ki... "
"Bana olan sevgin beni iyi bir adam yapıyor Enda."

Uzanıp öpmeye devam etti. Üzerimdeki elbiseden ve kendi kıyafetlerinden kurtuldu. Beni kucağına alıp , bedenlerimizi birleştirdi.

---

"Tommy , Churchill ve Mosley gelmiş. İkisini birden davet etmişsin."

Gömleğinin aksesuarını takarken bana döndü ve hafifçe gülümsedi.

"Bu evde casuslar mı var ?"
"Bilmediğin adamlarım var. " Güldüm.
"Mary ve Frances söyledi. Neden davet ettin onları?"
"Aramız iyi olmalı diye düşündüm. Sonuçta senin hayatında rolü olan insanlar. "
"Öyle ama... Buna gerek var mıydı?"
"Gerek olmasa , çağırmazdım. "
"Seni sorgulamak değildi amacım. Zarar görmeni istemiyorum sadece. "
"Biliyorum Enda. Merak etme , kendimi ya da sizi riske atacak birşey yapmıyorum. Yapmam da. " Elini yanağıma koydu.
"Hadi , aşağıya inelim. Misafirlerimiz gelmeye başlamıştır."

Ayağa kalkıp elini uzattı. Elinden tutarak ayağa kalktım ben de. Odadan çıkıp aşağıya indik.
Arthur ve Linda  gelmişti bile. Onlarla selamlaşıp , çocuğu kucağıma aldım.

"Enda , çok geçmiş olsun. Çok iyi görünüyorsunuz."
"Teşekkür ederim Linda. İyiyiz. Siz de iyisiniz."
"Öyleyiz. "
"Bu çocuk büyüdükçe güzelleşiyor.  Üzgünüm Arthur ama Linda'ya benziyor. "