⊗ [X-WATT: 3] - BÖLÜM 10 ⊗

277 47 32
                                    

"Ağlamalı bölümlerin başı olan bu bölüm

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"Ağlamalı bölümlerin başı olan bu bölüm... Jungkook için."

(Smyang: BTS - I Need U (Ballad Version))

[GIRIŞ]

Adımlarını tren rayına doğru ilerleten genç adam, derin bakışlarını beyaz bulutların yer edindiği masmavi gökyüzüne çevirerek dudaklarını araladı ve ılık havanın hafif esintilerini hissetti teninin üzerinde.

Işıklar Şehri'ne eski bir dostunu görmeye gidecekti.

Yorgun bir nefes vererek demir banka oturdu ve beklemeye başladı. Başını çevirip ıssız durağın iki yanına baktı. Sanki hiç gelmeyecek olan bir treni bekleyen son yolcu izlenimindeydi.

Sarı renk ince kumaş montunun ceplerine soktu ellerini.

En son 10 sene önce gelmişti tren istasyonuna. Benjamin ve May ile birlikte seyahat etmişti. May'i de uzun zamandır görmüyordu Peter gibi. Neler yapıyorlardı acaba, 10 senenin ardından?

Merak ettiği sadece onlar değildi.

10 sene sonra dağılan ekip üyeleri neler yapmışlardı kim bilir...

Jungkook aklına geldikçe içinin daraldığını ve karanlığa gömüldüğünü hissediyordu. Üyeleri o kadar özlüyordu ki. O gün Jimin'in üzerine atlamasını bile özlemiş kadar vardı.

Üyeler dediği zaman aklına ilk gelen Lalisa oluyordu hep. Genç kız kendisini buraya kadar getirip ekibin kavgası yüzünden onu bir başına bırakmıştı kendi dünyasının kopyası olan bu yabancı evrende.

Acı içinde yutkundu. Ağlamak istiyordu düşündükçe, canı sürekli yanıyor ve bundan kurtulamıyordu da.

Lalisa bencilin tekiydi belki de, onu tek başına bırakıp giden bencilin teki.

Ama Jungkook bir şeyi biliyordu ki şu 10 sene içerisinde ona olan özlemi o kadar genişlemişti ki 10 sene önce geleceğe gittiği zamanda gördüğü karenin nasıl gerçek olduğunu şimdi anlayabiliyordu.

Ona ait olan Rose değildi belki de.

Belki de Lalisa'ydı...

Dolan gözlerini kaçırıp yaklaşan trene baktı başını çevirip. Ayağa kalktı burnunu çekip toparlanarak ve trene binip yerleşti.

Camdan dışarıya bakarken düşünceleri yakasını bırakmamıştı hala.

Bir insanı özlemek, öyle özlemek ki onsuz yaşamanın çok zor olduğunu bilip sürekli onu dilinin ucunda anmak neydi?

◄[Ⓧ]► X-WATT 3: Diriliş® | #f-actionHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin