◄[Ⓧ]► X-WATT 3: Diriliş® | #f-action

⊗ [X-WATT: 3] - BÖLÜM 86 ⊗

(MONOIR & Brianna - Shadows)

[GIRIŞ]

Üyeler dört bir yana dağılıp bahçeyi, ağaçları ve etrafı incelerken Rose üyelere göz atıp elinde tuttuğu kahverengi ciltli defteri ve kalemiyle beraber geniş gövdeli ağaçlardan birinin dibine ilerledi. Üzerindeki ceketi çıkaracakken yere düşen ağaç yaprağını fark ederek başını kaldırdı ve dallara baktı. Birkaç saniye sessizce ağaç dallarının hışırtılarını dinlemekle vaktini geçirdikten sonra başıyla onaylayıp sırtını ağacın gövdesine verdi yavaşça.

"Belki Jisoo gibi duyarlı olmakta zarar yoktur, kabukların sırtımı acıtmaz değil mi?" Kendi kendine mırıldanırken kaleminin kapağını açtı ve defteri aralayarak düşüncelerini beyaz sayfaya aktarmaya başladı.

'Oz Büyücüsü'nü bulmak üzere ormana geldik.
Burası gerçekten harika görünüyor. Keşke günümün çoğunu burada, dolaşarak ve etrafa bakarak geçirsem. Boş vaktim olsa...
Şu anda bir ağacın altındayım. Ne ağacı olduğunu bilmiyorum.'

Başını çevirip ağacı inceleyen Rose, bileğindeki saatin ekranını ağaca çevirdiğinde ekranda çıkan yazıyı okuyup defterine geri döndü.

'Artık biliyorum: Çınar ağacıymış.
Pekala, o halde geniş gövdeli ve oldukça sağlam köklü bir ağaç gördüğümde bir ihtimal çınar ağacı olduğunu düşünebilirim.
Saatimde yazan bilgiye göre çınar ağaçları dünyanın en sağlam ve en geniş köklü ağaçlarıymış. (GERÇEK BİLGİ!)
Bu muazzam. Eğer dünyaya bir mutant olmak yerine başka bir varlık olarak gelme şansım olsaydı muhakkak ağaç olurdum.
Çiçek açıyor mu acaba?
İnsanlara oksijen verip onları yaşatmak gibi güzel bir faydam olurdu.'

"Çınar ağaçları güçlü yapısı sayesinde toprağı sağlam tutar."

İşittiği ses nedeniyle aniden başını arkasına çevirdiğinde bastonunun sapından tutan yaşlı adamı görüp başıyla selam verdi şaşkınlığını belli ederek. "H-Hoşgeldiniz."

Defteri kapatıp kalemi üzerine koyarak doğruldu. "Kusura bakmayın, geldiğinizi görmedim."

Yaşlı adam tebessüm etti. Rose başını kaldırıp çınar ağacına bakarken yaşlı adamın sorusu kulağına doldu. "Yazmayı seviyorsun, değil mi?"

"Evet." Diyerek yanıtladı Rose. "Yazmak benim için nefes almak gibi bir şey. Resim çizmeyi de severim, veya şarkı söylemeyi. Sanırım üçü de aynı derecede benim için önemli şeyler." Utangaç bir gülüş sergilediğinde yaşlı adam ağır ağır başını salladı. "Arkadaşlarından uzaklaşma."