KIŞLA

82.Bölüm : Uçak Modellemesi

 82.Bölüm : Uçak Modellemesi

 "Yine başlıyoruz Raif, al şuradan kahveleri ve hemen çalışma masana gel." diye söylendi Zülfi Bey alelacele bir koltuk çekip çalışma masamın önünde duran diğer koltuğun yanına geçerek. Ben yanına gelene kadar o da bilgisayarı açmaya başlamıştı. Olabildiğince hızlı bir şekilde kahveleri koyup masaya geldim. 

  "Uçağın ismi neydi?"

  "GH5 'di sanırım. SL12'de olabilir. Çocuklara toplantıda söyleyivermiştim ama adını unuttum. Resmi plakasıyla sahip zaten uçak. Bulundukları konumu tarayıp o şekilde uçağın resmi plakasına ulaşamaz mıyız?"

  "Ulaşırız." dedim sondaki "ı" harfini uzatarak. Hemen konum bilgilerine göre bizimkilerin olduğu bölgeyi buldum. Uçağın 5. peronda olduğunu konuşmalardan öğrenebilmiştim ben de az çok ve hemen 5. peronun olduğu bölgeyi taramaya başladım. 

  "Evet, buldum." dedim fazla süre geçmeden.

  "Tamam, şimdi bu uçağın 3D görüntüsü gerekiyor bize. 3D görüntüsü olduğu gibi içini ve de dışını görebileceğimiz ve detaylı çalışabileceğimiz görüntü taslağına da sahip olmamız gerek."

  "Ondan kolay ne var ki?" dedim ve hemen bu 5. peronda bulunan uçağın markasını kopyalayıp internete yazdım. Yan gözle de Zülfi Bey'in her adımımı izlediğini görsem de ses etmedim.

  "Bizim kısıtlı süremiz olduğunu biliyorsun ve hala internette mi oyalanıyorsun?"

  "Yok efendim, keyfimden dolanmıyorum." derken de uygun uçağı aramaya çalışıyordum yüz binlerce uçak görüntüsünün içinden.

  "Ya neden dolanıyorsun?"

  "Başkanım, teknolojimiz gelişti Allah'a şükür fakat bu kadar da gelişmedi henüz. Uçağın markasını kopyalayarak aynı markanın uçak görüntüsü 3D bir şekilde indireceğim. Boş beyaz bir sayfanın üzerinde çalışmamızı yapacağız."

  "Raif, bana baksana sen." dedi birden durgunca Zülfi Bey.

  "Efendim," dedim ama ona bakmadan bilgisayarda halletmem gerek işleri yapıyordum.

  "Bu işte iyi para var diyorlar, dedikleri kadar var mı sence de?"

  "Hangi işte?" diye sordum neyi kastettiğini bilsem de Zülfi Bey'in.

  "İşte, bu bilgisayar işinden ya da yazılım işinden. Dedikleri kadar çok para kazanılıyor mu?"

  "Benim maaşımı siz kendiniz veriyorsunuz? Sizce o kadar çok kazanıyor muyumdur?" dedim hafiften sırıtmaya çalışarak.

  "Doğru, neyse işimize ve gücümüze bakalım. Çok kısıtlı bir zamanımız kaldı."

  "Hazır başkanım, Sabiha Gökçen Havaalanı'ndan Japonya'ya uçacak  olan uçağın 3D modellemesi karşınızda!" diyerek görüntü dosyasını açıp dev ekrana yansıttım. Bilgisayar masasının hemen yanında duran küçük çekmecenin üzerinden de hareket etmesine yarayacak olan kumandayı alarak dev ekranın önüne geçtik. 

  "U!" dedi dudağını tutup şaşırarak Zülfi Bey. "Büyük olacağını biliyordum fakat bu kadar da büyük olacağını tahmin etmemiştim."

  "Hemen bakalım," diyerek kumandayı kontrol edip görselin sol alt köşesindeki rakamlara baktık. "Görünüşe göre uzunluğu 8.5 metre ve yüksekliği de 10 metre. Bu, normal uçak ölçülerinden kat be kat daha fazla."

  "Evet, şimdi uçağın içini görmemiz gerekiyor. En küçük yerine kadar saklanılmaya müsait her şeyi görebilmek ve analiz etmek zorundayız."

  "Kesinlikle!" diye cevap verince sayfanın orta kısmına geçip uçağın içine tıkladım. Sanki bu bir fotoğraf değil de animasyonmuşçasına ekran dönmeye başladı. Dışarıdan içeriye doğru döne döne uçağın içine girebilmiştik.

  "Burası yolcuların oturduğu kısım, hemen ilerleyelim." dediğimde elimde tuttuğum hareket kumandasının tekerleğini ileriye doğru döndürdüm. Bir bakıma bilgisayarı kontrol etmek için kullanılan farelerin işlevini görüyordu bu hareket kumandası. 

  "İşte," dediğimde bu göstermemin çok havada kaldığını kabullenerek belirttiğim yerin etrafını kalın bir renkli kalemle boyadım. 

  "Bu renklendirdiğim alan kokpit. Pilotların ve yardımcı pilotların uçağı kontrol ettikleri alan."

  "İçeriye girmemiz gerekiyor. Belki kokpitten başka yere açılan kapı vardır. Her yerin altını üstüne getirmemiz gerek."

  "Pekala," diyerek onaylayıp 3D görüntü içinden kokpite girdim. 

Bölüm Sonu