Derin bir nefes alarak açtım gözlerimi. Boğuluyormuş gibi hissediyordum. Nefesimi düzene sokmaya çalışırken, bulunduğum ortamı inceledim. Bembeyaz bir hastane odasıydı. Öldüm mü acaba? Yanımdaki sandalye de kocaman peluş bir ayı vardı. Yatağın yanındaki komodinin üzerinde ise bir bardak su ve gece lambası vardı. Ayak ucumda ise papatyalar vardı. Kurumuşlardı. Ben papatya sevmezdim çok. Saye ise bayılırdı.. Sahi, ben buraya nasıl gelmiştim?
Yataktan kalkmayı denedim. Tüm vücudum uyuşmuş gibiydi. Ayakta duracak gücüm yoktu. Kendimi zorlayarak elimi yüzümü yıkamak için lavoboya gittim. Aynada asılı duran notu fark edince önce çok önemsemedim ama yazısı tanıdıktı. Ada'nın el yazısına benziyordu. Bu yüzden notu aldım ve yatağıma geri dönüp okumaya başladım;
"Günaydıııın!
Eğer bu notu bulduysan, iyi haber; uyandın! Biz bu notu yazıp, giderken sen halâ uyuyordun. Dolayısıyla ne kadar süre zarfında uyanacağını, uyandığını bilmiyoruz.
Kötü şeyler oldu Beste.
Öncelikle şunu bil ki; Biz alışveriş için dışarı çıktığımızda, Pırıl kahvaltı hazırlarken, telefonla konuşmaya daldığı için, yangın çıkarmış ve evden kaçmış. Seni bizimle sandığı için kurtarmak aklına bile gelmemiş. Zehirli gaza maruz kaldığın için seni hastaneye getirdik ama... hemen açmadın gözlerini. JD yani doktor ve yardımcısı Philip bir süre daha uyanamayacağını söylediler.
Şuan bu notu bırakıp, kapını da kilitleyip kaçıyoruz. Çok üzgünüz, başka şansımız yok. Amerika garip bir salgınla karşı karşıya. Tedavisi olmayan bir salgın. Hastalıklı olanları vuruyorlar, olmayanları ise güvenli bir yere götürüyorlar. Bu yüzden hastanedeki bir grup insanla birlikte hareket etme kararı aldık. Hepsi iyi insanlara benziyorlar ve ayrıca yabancı olduğumuz için bize anlayışlı davranıyorlar. Ve Beste, inanmayacaksın ama insanlar senin şu izlediğin dizilerdeki, filmlerdeki garip şeylere dönüşüyor. Saldırganlaşıyor! Neydi onların adı? Her neyse..
Anahtarı kapının altındaki boşluktan içeriye ittik. Umarım görebileceğin bir yerdedir.
Oradan çıkmayı başarabilirsen, hayatta kalabilirsen, bizi bul.
Geçtiğimiz her yola senin için bir ipucu bırakacağız. Bu notun kötü niyetli kimselerin eline geçmesi ihtimaline karşılık, ipucu vermiyorum. Ama sen bizim her hareketimizi bilirsin, anlarsın değil mi?
Seni çok sevdiğimizi bil.
Bizi bul, yeni bir dünya için.."
Her şey şuan anlam kazanıyordu. Meğer hepsi birer rüyaymış! Şükürler olsun ki hepsi hayatta!
Bir ihtimal de olsa...
