JUN;
Yola çıktıklarını söylemekle iyi yapmamıştım ama yalan söylemek de istemiyordum. Ve yalan söylemiş olsaydım, muhtemelen daha çok kızacaktı.
"Bestie, bakma bana öyle." dedim göz teması kurmaktan kaçınarak.
"Onları orada neyin beklediğini bilmiyoruz Jun." dedi endişeyle. Karşımdaki kanepeye otururken, sanki birilerinin duymasından korkuyormuş gibi, "Ya tüm bu tehditler bizim oraya saldırmamız için yapıldıysa? Ya bu bir tuzaksa?" dedi sessizce.
"Sanmıyorum. En kötü ne olabilir ki?" dedim rahat bir tavırla. Bı onu da rahatlatır mıydı yoksa daha fazla sinirlendirir miydi, bilmiyorum..
Beni taklit ederek, "Burayı başımıza yıkmak için fırsat kolluyor olabilirler." dedi.
Bu düşünce beni fazlasıyla korkutmuştu. Hava ise çoktan kararmak üzereydi.
"Onları uyarsak bile bizi dinlemeyeceklerdir." dedim.
"Dinlemezlerse, yoluma bakarım." dedi omuz silkerek ve kapıya yöneldi. Beni beklemeden, kapıyı sertçe çarpıp çıktı.
Ben de peşinden...
