Morning Star

Rozdział 24

Okey, so.. tu pioseneczka Ti Amo i zajebista scena w klasie gdzie Daniela...

Ti amo, un soldo
Ti amo, in aria
Ti amo se viene testa
Vuol dire che basta lasciamoci

Szła korytarzem prosto do sali, w której miała znajdować się nauczycielka. Wiedziała, że ma teraz okienko. Wszakże sama jej pisała, by przyszła porozmawiać, ale Eliza zignorowała to. Zignorowała również natarczywy ból głowy, gdzie intuicja mówiła jej "zawracaj, nie rozmawiaj, nie idź". Ale szła dalej będąc coraz bliżej. Nie miała zamiaru iść do niej, ale po rozmowie z Jane postanowiła spróbować.

Ti Amo, io sono
Ti Amo, on fondo un uomo
Che non ha freddo nel cuore,
Nel letto comando io.

Będąc pod drzwiami, uniosła dłoń by zapukać w gładką powierzchnię drzwi. Zanim to nastąpiło, zawahała się, bo były lekko uchylone, a chwilę później usłyszała zza nich stłumione jęknięcie. Zamarła. Ostrożnie i po cichu, delikatnie uchyliła drzwi, by przez powstałą szparę zobaczyć coś, czego nigdy, ale to nigdy nie chciała zobaczyć. Jak i nie spodziewała się, że tak ją to zaboli.

Ma tremo
Davanti ale tuo seno,
Ti odio e ti amo,
E' una farfalla che muore
Sbattendo le ali

Oczy dziewczyny, gdy tylko ujrzała scenę w klasie, najpierw się rozszerzyły w niedowierzaniu i szoku, by potem się zaszklić. W środku na biurku profesorki siedziała długowłosa brunetka, uczennica, chyba z młodszej klasy. Pomiędzy jej nogami znajdowała się wspomniana wyżej pani Winter i zachłannie całowała usta drugiej.

L' amore che a letto si fa
Prendimi l' altra meta'
Oggi ritorno da lei
Primo Maggio, su coraggio!

Jedna jej ręka była zaplątana we włosy brunetki, a gdy przyjrzała się dokładniej, dostrzegła drugą rękę.. pomiędzy nogami uczennicy. Patrząc na jej twarz, nasuwał się prosty wniosek. Ręka znajdowała się w majtkach, a dziewczyna miała zaraz dochodzić. Odchyliła się bardziej, dając lepszy dostęp kobiecie i oparta dłońmi o blat, przekręciła głowę w stronę okna, odsłaniając szyję.

Io ti amo
E cheido perdono
Ricordi chi sono
Apri la porta
A un guerriero di carta igienica

Kobieta nie czekała długo. Przyspieszyła ruch ręką, a ustami zjechała na jej szyję, by po chwili zassać się w jej zagłębieniu. Dziewczyna doszła z jękiem na ustach, zaś Eliza patrząc na to dostrzegła strużkę krwi wypływającą z boku szyi, gdzie przed chwilą była Daniela. Owa kobieta przejechała językiem po wypływającej cieczy, by następnie nie było po niej najmniejszego śladu.

Dammi il tuo vino leggero
Che hai fatto quando non c'ero
E le lenzuola di lino
Dammi il sonno di un bambino

"Ta krew. Ciepła i pełna tej nuty podniecenia... Ah skoro to jest tak bardzo dobre, w takim razie jak będzie smakować Śmierć. Tak to jest ona. Gdyby nie, nie stałaby i nie patrzyła jak właśnie pieprzyłam tą dziewczynę. Ziarno zasiane, deszcz przyjdzie szybciej niż można się spodziewać, wystarczy wypielęgnować plon, by podczas zbioru był tym jedynym."

Che 'ta' sogna cavallie e si gira
E un po' di lavoro
Fammi abbracciare una donna
Che stira cantando

Zrobiła krok w tył, odsuwając się od drzwi. Nie wierzyła własnym oczom. Kobieta, o której śniła, której pragnęła, i która dawała jej jasne znaki zainteresowania, właśnie przeleciała ' randomową laskę '. Poczuła jak po policzku spływa jej łza. Następnie nie zważając na to, że mogą ją usłyszeć ruszyła biegiem w dół. Wybiegła ze szkoły, prosto na szalejącą na zewnątrz burzę.

E poi fatti un po' prendere in giro
Prima di fare l' amore
Vesti la rabbia di pace
E sottane Sulla luce

Chciała krzyczeć i przeklinać swoją naiwność. Czuła się taka bezsilna i, co gorsza zraniona. Złość opanowała jej ciało, i niewiele myśląc upadła na mokrą ziemię, zanosząc się płaczem i klnąc pod nosem używszy bardzo pokaźnych wiązanek. Gdy złość minęła, nastał smutek i pustka.

Io ti amo
E chiedo perdono
Ricordi chi sono
Ti amo, Ti amo, ti amo
Ti amo, Ti amo

Nie widziała tego jak wyglądała. Za to pani Daniela, zaraz po minionym wydarzeniu i usunięciu wspomnień brunetce, stanęła w oknie i patrzyła na Elizę. Widziała bardzo dobrze, jak wokół niej pojawia się mroczna, czarna aura, wydłużają się uszy, a z pleców wyrastają piękne i majestatyczne, czarne opierzone skrzydła. To była ona. To właśnie była poszukiwana przez Danielę Winter Śmierć. W całej swej okazałości i majestacie.

Dammi il tuo vino leggero
Che hai fatto quando non c'ero
E le lenzuola di lino
Dammi il sonno di un bambino

Trwało to tylko kilka sekund. Piorun uderzył gdzieś w pobliżu i cała aura rozpłynęła się. Klęcząca i mokra Eliza wstała, i wróciła do budynku szkoły. Gdy Jane ją zobaczyła, zatrzymała wyzwiska dla kobiety, dla siebie. Nic nie mówiąc niebieskooka wzięła swoje rzeczy i wyszła, na dalej padający z nieba deszcz i udała się w kierunku domu.