(Part-18)

2.2K 166 12
                                    

Unicode
“အပိုင်း-တစ်ဆယ့်ရှစ်

ရှမ်းပြည်သွားရန်တစ်ညအလို...

ယနေ့ညတွင် လမင်းကြီးဟာ ကမ္ဘာ‌ေလာကကို အလင်း‌ဓာတ်ကောင်းမွန်စွာ ဖြန့်ကျက်ပေးနေသလို မေတစ်ယောက် စိတ်လှုပ်ရှားပြီး အိပ်မရဖြစ်‌ေနသည်မို့ ၀ရံတာမှာထိုင်ရင်း ပုတီးစိတ်ကာ မမမြိုင်မမမြိုင်ဟု ပွားမိသည့်အထိ မေ့ရဲ့အာရုံဟာ ရှမ်းတောင်းတန်းတွေကြာကဆရာမလေးဆီသာ ဓာတ်ကျလို့နေသည်။

ထို့ကြောင့်စိတ်လက်စပုတီးကိုချကာ လမင်းကြီးအားငေးရင်းတွေးနေမိသည်။

'မမမြိုင်ဟာမေ့အတွက်မည်သို့ဖြစ်တည်နေသနည်း'

ရုတ်တရက်...

"ဒေါက်ဒေါက်"

"၀င်လာခဲ့ပါ"

ဟုပြောပြီး မေထိုင်နေရာကနေ လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ မေလက်ဆောင်ပေးထားသည့် ပုဝါလေးကိုခြုံရင်း မေ့အနားလာထိုင်သည့်အမေ။ ကြည့်ရတာ အမေလဲမေ့လို အိပ်မပျော်ဘူးထင်ပါရဲ့။

"သမီးမေ အထုတ်အပိုးတွေပြင်ပြီးပြီလား"

"ဟုတ်အထုတ်က လွန်ခဲ့တဲ့သုံးရက်လောက်တည်းကပြင်ပြီးပြီ"

"အော် ကြည့်ရတာ အမေ့သမီးလေးက ရှမ်းပြည်ကို တော်တော်သွားချင်နေတယ်ထင်ပါရဲ့"

"နည်းနည်းပါ...ဒါနဲ့အမေဘာလို့မအိပ်သေးတာလဲ ညဆယ်နာရီထိုးနေပြီ"

"အိပ်မပျော်သေးလို့ အကိုလဲ အလုပ်ခန်းထဲကနေမထွက်လာသေးဘူးလေ"

"အော်...အဖေအလုပ်များနေတယ်ထင်တယ်"

"ဟုတ်တယ် အခုတလော မိတ်ဖွဲ့ချင်လို့ဆိုပြီး လာတဲ့ဧည့်သည်တွေကိုတွေ့ရတာတစ်ခု ကျောက်တွင်းကိစ္စတွေ လုပ်နေတာတစ်ခုနဲ့ အလုပ်မအားဘူးဖြစ်နေတယ်"

"အင်း...ကြည့်ရတာအလုပ်ကိစ္စကတော့တော်တော်များနေတာပဲ။ သမီးရှမ်းပြည်ရောက်မှ ကျောက်တွင်းဘက်သွားရင်း တစ်ချက်တစ်ချက်ကူပေးပါ့မယ်ဒါကြောင့်အမေစိတ်မပူနဲ့နော်"

မေ့ရဲ့မမမြိုင်Where stories live. Discover now