overspel de buurtpolitie

hoofdstuk 4

Tineke's POV

papieren...altijd die papieren dacht ik terwijl ik al begonnen was aan het werk. Koen kwam binnengewandeld, "goeiemorgen" zei hij, ookal was ik nog maar de enige die aan het werk was. Ik begon altijd vroeg, thuis had ik toch niets te doen dan kon ik evengoed beginnen aan de papierberg hier. "Is er nog niemand?" vroeg hij "nope, je bent zelf ook aan de vroege kant" hij zuchte en plofte in zijn stoel neer. Ik legde mijn balpen neer "en hoe was het gisteren nog" begon ik. "Uhm ik heb me in de zetel neergelegd en ben in slaap gevallen." ik begon te lachen. "Heb je in de zetel geslapen?"
"Ja lach maar, maar ik zit hier wel met de stijve nek" zei hij terwijl hij ook begon te lachen. Ik stond op en legde mijn handen op zijn schouders. "Dat is nu is een goed idee om het goed te maken, mijn nek masseren." Ik lachte en volgde zijn instructies op. "Maar de nekpijn maakt niet zoveel uit, we hebben het bijgelegd." ging hij verder, een raar gevoel ging door mijn lichaam. Ben ik jaloers? Het leek wel zo. Ik zette me terug neer. "Dat is goed nieuws" zei ik nog kort en begon verder aan de papieren. Hij legde zijn hand op mijn arm "bedankt" fluisterde hij en begon ook boetes te klasseren. Niet veel later stond ik op en ging koffie halen, Koen keek me raar aan. Ik nam een tas en vulde ze alvast. Er weerklonk een zucht terwijl ik mijn hand op mijn voorhoofd legde. Ok ik geef het toe misschien ben ik wel jaloers, maar dat mag niemand weten en zeker koen niet. Voor ik het besefte stond hij achter me. "Tineke...gaat het wel?" hoe kon hij nu weten dat er iets was, valt het op? Misschien is het wel omdat ik niets meer heb gezegd na ons gesprekje. "Jaja" zei ik snel maar keek hem niet aan. Hij gaf me een knuffel, en om eerlijk te zijn die voelde echt goed "als er iets is, ik ben er voor je" zei hij. Ik knikte, een glimlach verscheen op zijn gezicht, hij gaf me een kus op mijn wang en vertrok terug om verder te werken. Alweer voelde ik mij raar. Wat is er toch aan de hand met mij...