overspel de buurtpolitie

hoofdstuk 14

Tineke's POV

Ik hoorde een kleine klik. Het teken dus dat het licht aan gaat. Iemand komt de trappen naar beneden gewandeld, nu werd toch wel bang. Niet lang daarna werd mijn blinddoek afgedaan. Mijn ogen begonnen meteen te branden door het plotse licht. Een kleine schim voor mij werd plots één van de drie overvallers. "Jij gaat ons zoveel geld opleveren" zei hij lachend terwijl hij de touwen aan mijn handen en voeten doorsneed. "Duurt dat daar nog lang?!" hoorde ik een boze stem uit een andere kamer roepen. Wat zijn ze van plan? Bang keek ik rond. Dit is mijn kans, ik moet nu ontsnappen. Ik duwde de man aan de kant en liep de trap op. Maar al snel werd ik vast gegrepen aan mijn voet en een paar trappen naar beneden getrokken. "Hier blijven jij!" zei hij kwaad. Ik besloot om me niet zomaar te laten doen en duwde hard mijn schoen in zijn gezicht. Gelukkig had ik mijn werkschoenen nog aan, die zijn behoorlijk zwaar. Hij belande een paar trappen lager en legde meteen zijn handen op zijn gezicht. Zo snel als ik kon liep ik verder te trap op. Ik kwam in de woonkamer terecht, het was een klein huisje want de deur was er vlak naast. De twee mannen zaten aan een tafeltje achter mij en keken geschrokken toen ze mij zagen bovenkomen."grijp haar dan toch!" riep de man die in de kelder lag. Ik aarzelde geen seconde en liep naar de deur gevolgd door de twee mannen. Ik keek naar buiten en kwam op een groot grasveld terecht. "Waar ben ik?" Fluisterde ik tegen mezelf. Ik liep zo hard als ik kon weg. Ze waren duidelijk sneller want ze kwamen steeds dichter en dichter tot ik plots zwaar neergehaald werd en met een klap op de grond viel, gelukkig was het gras. "En waar denk jij naartoe te gaan?" zei hij kwaad terwijl ze me recht trokken. Ze brachten me terug naar binnen en bonden me vast op één van de stoelen. De man die nu de afdruk van mijn schoen in zijn gezicht had kwam voor me staan en keek me kwaad aan. Hij sloeg met zijn platte hand op mijn kaak "je gaat eraan!" zei hij kwaad tegen mij terwijl hij bijna zijn vinger in mijn gezicht duwde. "Rustig tom binnenkort zijn we er vanaf en kunnen we zwemmen in het geld" en op de één of andere manier stelde dat hem gerust want hij ging gewoon weg. En nu ?